Προσμένοντας το νέο χρόνο

Το ποίημα που ακολουθεί είναι του Ούγγρου ποιητή Γκιόρκι Άτσελ (1860-1914), γράφτηκε παραμονές πρωτοχρονιάς του 1914 και ο τίτλος του είναι "Άσκηση Αυτογνωσίας". Θα μπορούσε να το είχε γράψει (ή όχι;) κάποιος σύγχρονος συγχωριανός μας.

Αναιμικός χειμώνας όψιμος και όλο φκιασίδια

Μια άσχημη χρονιά ετοιμάζεται να προϋπαντήσει

Κορμιά σάπια με δύσοσμα ανιαρά στόματα κυκλώνουν τη πλήξη μου

Πάπιες κτυπημένες στο πάγο της Μπάλατον σωριάζονται και μένουν αζήτητες

Κι εγώ εξετάζω βαριεστημένα όλα αυτά σαν ξένος

Χωράφια σκεπασμένα με ομίχλη καυχησιές  και ψεύδος

Οι γιαγιάδες δεν λένε παραμύθια και μόνο αναμνήσεις χαρωπές προσφέρουν

Τα παιδιά μας κοιμούνται βαριεστημένα στην κρύα στάχτη με ανοιχτά τα μάτια τους

Μεγάλα λόγια ηρωικά μας πολιορκούν και κούφια οράματα μας ειρωνεύονται

Κι εγώ σχολιάζω και μιλώ σαν ξένος

Σωρός οι πατάτες σαπίζουν στις βραγιές τους

Από το βουνό ένας παράξενος άνεμος ακούγεται

Οι κοπέλες στέρφες ξαγρυπνούν και τα αγόρια μεθάνε και σκοτώνονται

Τίποτα δεν είναι όπως το θέλησα αφού δεν τόλμησα να το ζητήσω

Κι όλα τούτα σαν ξένος όλο «δήθεν» τα κρίνω

Μια σιωπή όλο θόρυβο βουβό μας τυλίγει

Οι πόθοι δεν βρίσκουν διέξοδο και μας πνίγουν

Υπάκουοι πολίτες προσμένουν με έκσταση την καταδίκη τους

Ο όλεθρος όταν αρχίσει δεν θα έχει σύντομο τέλος

Κι εγώ σαν ξένος δειλά ετοιμάζω για αλλού τα μπαγκάζια μου

Δεν είναι αυτά τα χωράφια η πατρίδα μου

Ούτε ετούτοι που παίζουν για χρόνια πρέφα οι συμπατριώτες μου

Το πατρικό μου σπίτι έχει βαφτεί σε άλλα χρώματα

Η σεμνή αδελφή μου εκθέτει πεισματικά το αζήτητο ζαρωμένο κορμί της

Κι εγώ παρατηρώ από το παρελθόν σαν ξένος

Βλέπω από μακριά τον χρόνο να επελαύνει

Με τρομερά και κοφτερά δόντια με απειλεί και μου γνέφει

Όλα τα τρομερά που ήδη γνωρίζω θα γίνουν

Παρακαλώ τις νιφάδες του χιονιού που πέφτουν βαριεστημένα  να με γλυτώσουν

Και σαν ξένος μιλώ και θέλω να χαθώ σε έναν άλλο ορίζοντα

Τώρα τα αποφάσισα και σκύβω με στοργή και αυταπάρνηση

Πάνω από τις ελπίδες μου να τις ζεστάνω

Κι αυτές με ειρωνεύονται πικρά και σβήνουν

Αφού έπρεπε προ πολλού να τις γονιμοποιήσω

Κι εγώ σαν ξένος τις χώνω βιαστικά στη γη, κρυώνω και μόνος πεθαίνω

Άντε βρε, μην το βάζετε κάτω.

Καλή χρονιά!

Ο Δήμαρχός μας ο Δάσκαλος

Δεν είναι πολλοί οι δημόσιοι άνδρες στον Δήμο μας με τους οποίους μπορείς δημοσίως να συζητήσεις χωρίς να σε χαρακτηρίσουν οι άλλοι είτε ως κακόβουλο τιμητή είτε ως χαμερπή κόλακα. Ο Δήμαρχος μας είναι ένας από αυτούς και όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει, ευχαρίστως εκθέτει τις θέσεις του στην δημόσια συζήτηση και κριτική, διότι εάν δεν είχε την θεσμική θέση που σήμερα έχει, θα ήταν σίγουρα ένας «μπλόγκερ» και θα ερέθιζε με άλλο τρόπο την κοινή γνώμη της κοινότητας μας.

Στο παρελθόν όσες φορές είχα αναφερθεί σε θέσεις δημοσίων ανδρών της κοινότητας μας, μάλλον είχα προκαλέσει την πικρία τους και τελικά δεν είχα ενθαρρύνει τον διάλογο. Ελπίζω και τώρα να μην επαναληφθεί το ίδιο σκηνικό.

Αναφέρομαι στην πρόσφατη ομιλία του Δημάρχου προς τους αποφοίτους των σχολείων του Δήμου μας που πέρασαν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας μας. Το αναλυτικό κείμενο δημοσιεύτηκε εδώ κι εδώ.

Το θέμα της Παιδείας, του Σχολείου, της Εκπαιδευτικής διαδικασίας προσφέρεται για σχεδόν μόνιμη συζήτηση και μάλλον είναι «σημαδιακό» το ότι τελειώνοντας το έτος με τα σχολεία χωρίς βιβλία και με παγωμένες αίθουσες -ελέω μνημονιακής λιτότητας- σε μερικά από αυτά, συζητάμε για το θέμα αυτό. με αφορμή το κείμενο της ομιλίας του Δημάρχου.

Οι παρατηρήσεις μου δεν έχουν να κάνουν με αμφισβήτηση των λεγομένων του Δημάρχου –άλλωστε συμφωνώ με την ουσία της ομιλίας του- όσο με συμβολή στον προβληματισμό του. 

Μάλιστα σκέφτομαι πως η μεγάλη αλλαγή στην εκπαιδευτική διαδικασία θα ήταν εάν διδασκόταν η τέχνη της συζήτησης και η ρητορική.

Ίσως έτσι κι έπειτα από μερικές γενεές μαθητών και δασκάλων, να βελτιωνόταν και η δημόσια εικόνα μας και ο διάλογος να γινόταν πραγματικός και όχι προσχηματικός ως έχει σήμερα.

Αναχώρηση Χριστουγεννιάτικα

O κύριος Μάκης, από το Γεράσιμος, έζησε όλη τη ζωή του σε ένα χωριό, κοντά στο Μεσολόγγι. Ψαράς και αγρότης. Ανέθρεψε τέσσερα παιδιά, τρία κορίτσια κι ένα αγόρι, και χάρηκε πολλά εγγόνια. Με το γιο του γίναμε φίλοι στο στρατό και παραμείναμε. Πήγαινα κατά καιρούς στο χωριό του, τους πήγαινα κρεμμύδια και κρασί, και στο χαμηλοτάβανο σπιτάκι η μάνα του, η Αλεξάνδρα, είχε πάντα τσίπουρο και αυγοτάραχο για να μας κεράσει.

Ο κύριος Μάκης είχε ένα στεγνό σκαμμένο πρόσωπο, όλο ρυτίδες, σαν ένα κομμάτι χωραφιού που έχει πολύ καιρό να δει βροχή και έξυπνα γκρίζα μάτια που γυάλιζαν σαν φρεσκοπλυμένα σαλιγκάρια. Όλος ήταν στεγνός, λεπτός αλλά δυνατός. Κάπνιζε και μιλούσε αργά. Σοβαρός ακόμα κι όταν χωράτευε. Άλλο από δουλειά δεν γνώρισε στη ζωή του και δεν νομίζω ότι ζήτησε κάτι περισσότερο από ό,τι του δόθηκε. Όταν τον καλούσαν τα παιδιά του στα σπίτια τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αυτός πήγαινε για λίγο κι επέστρεφε πάντα στο χωριό.

Συνταγή για καλές ευχές

Καθώς τελειώνει το 2011, η γιορταστική ατμόσφαιρα των στερνών ημερών του έχει κάτι ζορισμένο. Δεν είναι αυθόρμητη και πηγαία ως όφειλε να είναι. Έχω παρόλα αυτά, αρχίσει να λαμβάνω μηνύματα με ευχές για τον ερχόμενο χρόνο κι έτσι αποφάσισα να φτιάξω τις δικές μου ευχές για να ανταποδώσω.

Η πιο κοινή και πιο απλή ευχή των ημερών είναι το «Χρόνια πολλά» διότι η μακροημέρευση του ανθρώπου είναι ένα κριτήριο ευδαιμονίας. Δεν είναι όμως το μόνο γι’ αυτό και προσθέτουν μερικοί και το «. . και καλά» για να ακολουθήσει το προφανές «Υγεία πάνω από όλα».

Βέβαια, σημαντικό μέρος της «υγείας» είναι η καλή ψυχολογική κατάσταση του ατόμου κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, αφού όσο περνά ο καιρός η πίεση σε όλους μας μεγαλώνει και καθώς διέξοδος δεν φαίνεται, το βάρος μοιάζει ασήκωτο. Και δεν θέλει πολύ ο καθένας μας για να «τα παίξει» και να «σαλτάρει» εντελώς!

Οι Κήποι

Το υπόμνημα που ακολουθεί είναι τόσο εύγλωττο, που περισσεύουν τα δικά μου σχόλια. Μάλιστα αφού, όπως αναφέρεται, ήδη οι δημότες δια του Δημοτικού Προϋπολογισμού πληρώνουν τη συντήρηση των εγκαταστάσεων στους Κήπους, απορώ πως δεν έχει γίνει ακόμα η μεταβίβαση τους στον Δήμο μας. Ας θυμηθούμε την σχετική ιστορία από τον "Κύκλο με την Κιμωλία", του Μπρεχτ, όπου το συμπέρασμα είναι ότι η γη -και τα κτίρια προσθέτω εγώ- ανήκουν -πρέπει να ανήκουν- σε αυτούς που τα αξιοποιούν και τα φροντίζουν.

Μια που οι ημέρες είναι γιορτινές, ας πούμε ότι για τον κ. Υπουργό θα είναι καλή ευκαιρία να προβεί σε έξυπνη κίνηση δημοσίων σχέσεων -και ΠΑΣΟΚεσωκομματικώς αλλά και προεκλογικώς- σε καιρούς δύσκολους για την υστεροφημία των ασκούντων την εξουσία, και να κάνει αυτό το "μπουναμά" προς τον Δήμο μας. Κι εγώ υπόσχομαι πως όταν ο Σκάνδαλίδης έρθει σε καμιά εκδήλωση στα μέρη μας να είμαι διακριτικός απέναντί του -πόσο πιο χαμηλά να πέσω για το καλό μας!

Ο Καμμένος και η καημένη Αριστερά

Προφανώς και τελούμε απαξάπαντες εν συγχύσει.

Οι ιδεολογικές αντιθέσεις στην ελληνική πολιτική σκηνή είχαν μεγάλη δόση από φολκλόρ και παράδοση κι ελάχιστη με τις πραγματικές κοινωνικές αντιθέσεις κάθε ιστορικής στιγμής. Εκείνο που κρύβεται κάτω από το κάθε εποχή παρουσιαζόμενο πολιτικό και ιδεολογικό περιτύλιγμα, είναι συνήθως οι ίδιες σχέσεις μικρών και μεγάλων εξουσιών και τα παρελκόμενα συμφέροντα, στη συγκεκριμένη φλούδα γης, στην Ελλάδα. 

Οι κάθε φορά «διπολισμοί» εξηγούνταν εκ των υστέρων με τους όρους που είχαν στο μεταξύ διαμορφωθεί επικοινωνιακά και όχι με την πραγματική ουσία και το αληθινό περιεχόμενο τους.

Η λεγόμενη Δεξιά στην χώρα μας, για παράδειγμα, δεν είχε ουσιαστικά, ιδεολογικά και πολιτικά, σχέση με την Δεξιά στις άλλες χώρες της Δύσης εκτός από την άκομψη υποταγή –για λόγους δικής της πολιτικής επιβίωσης- στα μεγάλα γεωπολιτικά συμφέροντα των Δυτικών δυνάμεων, έτσι όπως διαμορφώθηκαν μεταπολεμικά. Ίσως με την Χριστιανοδημοκρατία να έχει κάποια σχέση αλλά πάλι πολύ μακρινή.

Εξώδικο απο το Δήμο μας στη ΔΕΗ

 

Ακολουθεί το κείμενο της Εξώδικής Διαμαρτυρίας του Δήμου μας προς την ΔΕΗ. Δεν γνωρίζω την νομική ισχύ του συγκεκριμένου κειμένου ούτε μπορώ να εκτιμήσω την αποτελεσματικότητα της κίνησης. Αλλά –διάολε- καλό είναι που ο Δήμος είναι σε συντονισμό με το κοινό αίσθημα των συμπολιτών μας και πολύ ορθώς διαμαρτύρεται.

Η κίνηση αυτή του Δήμου μας είναι άλλωστε συνεπής με τις επιφυλάξεις (αν όχι ανοικτές καταδίκες) που έχουν εκφράσει τόσο ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ενέργεια όσο και η Συνήγορος του πολίτη 

Για το όρο «χαράτσι» εδώ θα βρείτε χρήσιμες κι ενδιαφέρουσες εξηγήσεις διότι αφού πληρώνουμε καλό είναι να μαθαίνουμε. 

 
Ακολουθεί το κείμενο της διαμαρτυρίας του Δήμου μας