Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Σπύρος Λεμπέσης




Στον τέως Δήμο Θεσπιών, το Μαυρομμάτι έβγαζε πάντα ωραίους άνδρες και γυναίκες, με όμορφο λεβέντικο παράστημα και καθαρό λαμπερό βλέμμα. Στο Γυμνάσιο μας, θυμάμαι ότι πολλοί από αυτούς ήταν καλοί στην γυμναστική και στον στίβο.  Μου φαίνεται απολύτως φυσικό ο Σπύρος Λεμπέσης να είναι τέκνο εκείνου του τόπου. Μου φαίνεται απολύτως φυσικό να «κλέβω» κι εγώ κάτι από τη νίκη του και να κοκορεύομαι για τον συμπατριώτη μου που δυστυχώς δεν γνωρίζω προσωπικώς.

Βλέπω την φωτογραφία του και θαυμάζω μια γνήσια αντρική ομορφιά, με μπράτσα γυμνασμένα, χωρίς φλεβίτσες και κάλπικα «ποντίκια»  αλλά κι ένα χαμόγελο παιδικό, όλο μετριοφροσύνη κι αυτοπεποίθηση.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο, ο Σπύρος ήταν χωρίς τον προπονητή του και μάλλον χωρίς όλο εκείνο το επιτελείο από βοηθητικό προσωπικό (μασέρ, διαιτολόγους, κλπ.) που ο σύγχρονος πρωταθλητισμός απαιτεί. Ήταν όμως «φορτωμένος» πείσμα και θυμό και αυτό ήταν το αναβολικό του.

Το ξέουμε όλοι καλά πως η ηθική του σύγχρονου παγκόσμιου πρωταθλητισμού είναι η κακή χημεία των αναβολικών και της ντόπας. Συνήθως όταν ανακοινώνεται ένα ρεκόρ, όλοι σκεφτόμαστε για το ποια ουσία είχε πάρει ο αθλητής που ακόμα δεν εντοπίστηκε από το Γουάντα (Παγκόσμιος Οργανισμός Αντιντόπινγκ) . Νομίζω ότι ο Σπύρος ακόμα αντιστέκεται κι εύχομαι να μπορέσει να μείνει έτσι, υγιής και λεβέντης κι ας μην ανεβαίνει στο βάθρο των δικών τους πρωταθλητών αλλά θα είναι πάντα νικητής στις καρδιές μας. Εντάξει, το βάθρο των νικητών έχει τα λεφτά -κι είναι πολλά- και την δόξα αλλά η υγεία μετράει τελικά. Δείτε και μάθετε για όλους εκείνους τους σούπερ σταρ αθλητές που τώρα είναι ανάπηροι.

Διάφορα