Όσο πιο ασεβής, προκλητικός και τσαμπουκάς τόσο πιο επαναστάτης;

Είναι προφανές ότι έχουμε μπει για τα καλά στην κρίση. Μια κρίση που το έχουν πει και αποδείξει πολλοί ότι δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κυρίως ηθική και πολιτική.

Είναι επίσης προφανές ότι όσο τα πράγματα θα πηγαίνουν προς το χειρότερο, η σύγχυση θα κυβερνάει τα μυαλά των ανθρώπων και θα ανακατεύει ιδεολογίες και μύθους.

Το περασμένο σαββατοκύριακο, στην διάρκεια των εκδηλώσεων για την Εθνική Εορτή της 28^ης Οκτωβρίου 1940, όλες οι πλευρές της σύγχυσης ήταν ανησυχητικά παρούσες. Θα σχολιάσω στη συνέχεια μερικές αναρτήσεις που είδα στους δικτυότοπους της γειτονιάς μας.

Η αναζήτηση της ελληνικότητας, η επανάσταση και η ιδιώτευση από τη πίσω πόρτα

Δεν ήμουν, δυστυχώς, στην ομιλία – συζήτηση με τον Χ. Γιανναρά που διοργάνωσε η ομάδα των νέων του Δήμου μας με την επωνυμία «Διαδρωμέας» -μια έξυπνη ανορθογραφία του ονόματος του Διαδρομέως, του πατέρα του γνωστού μας Δημόφιλου- αλλά η καλή μου φίλη που παραβρέθηκε μου μετέφερε το πνεύμα και μάλιστα μου ζήτησε να σχολιάσω ορισμένες από τις ερωτήσεις – απόψεις που ακούστηκαν εκεί.

Κατάλαβα ότι αν κι εντελώς διαφορετικές οι απόψεις, παρόλο που εκφράστηκαν με ήπιο και «πολιτισμένο» τρόπο, είναι χαρακτηριστικές του τρόπου που προσεγγίζουμε οι νεοέλληνες τα τεκταινόμενα και της αγωνίας που μας διακρίνει. Δεν είναι κακό αυτό όσο συζητάμε χωρίς «ιδεολογικοποιήσεις» και χωρίς χαρακτηρισμούς. Θα είναι ολέθριο όμως να γίνει η έκφραση μιας άποψης σφραγίδα για τον σημάδεμα του εκφραστή της και αιτία διχασμού.

Στη συνέχεια, θα σχολιάσω τρείς απόψεις. Επειδή δεν ήμουν παρών, κάθε λάθος επιβαρύνει εμένα και όχι τη φίλη που μου τις μετέφερε οπότε ευχαρίστως θα δεχτώ τις απαραίτητες διευκρινήσεις.

Η επανάσταση της αδράνειας

Πήρα το ακόλουθο ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ από το Δημαρχείο μας

Αλίαρτος    13/10/2011

  Ενημερώνουμε τους Δημότες μας ότι στα πλαίσια των κινητοποιήσεων, που εξήγγειλαν  οι εργαζόμενοι στους Δήμους, ενάντια στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και στις περικοπές των αποδοχών και των εργασιακών δικαιωμάτων τους, έχουν προβεί σε καταλήψεις των Δημαρχείων, μεταξύ των οποίων και του Δήμου Αλιάρτου έως 19-10-2011. Οι υπηρεσίες λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας για επείγουσες περιπτώσεις.

Δηλαδή σε ποιόν ασκείται πίεση; Όταν καταλαμβάνεται το Δημαρχείο, πως «πιέζεται» η κυβέρνηση της τρόικας; Επειδή δεν θα εξυπηρετηθούν οι δημότες του Δήμου μας, θα αλλάξουν οι συνειδήσεις μας και θα ψηφίσουμε όλοι . . . το άλλο κόμμα, που πριν δύο χρόνια μας κυβερνούσε για να διαδεχτεί ετούτη την κυβέρνηση των λεφτών που υπήρχαν αλλά στο μεταξύ κουρεύτηκαν. Και το άλλο κόμμα, η ΝΔ, θα διαπιστώσει ως κυβέρνηση ότι οι πιστωτές μας δεν δέχονται τα καλύτερα, τα δικά της επιχειρήματα και το μόνο που θέλουν είναι τα λεφτά τους οπότε θα την υποχρεώσουν να κάνει τα ίδια. Το ερώτημα γιατί ο Σαμαράς βιάζεται να γίνει Πρωθυπουργός ανήκει στην ψυχανάλυση αλλά δεν είναι αυτό που με ενδιαφέρει εδώ.

Να τι θα έλεγα στην σημερινή συνάντηση της Επιτροπής Διαβούλευσης

 

Λέω σήμερα να ολοκληρώσω τις πρώτες παρατηρήσεις μου για το Επιχειρησιακό Σχέδιο (ΕΣ) του Δήμου μας και ίσως εάν χρειαστεί στο μέλλον να επανέλθω.  Σε λίγο μάλιστα αρχίζει η συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης κι ωσεί παρών καταθέτω την άποψη μου. Στην συνέχεια, με πλάγια γράμματα είναι τα αποσπάσματα από το ΕΣ

Το κείμενο του ΕΣ προβλέπει μια διαδικασία πέντε (5) σταδίων για την ολοκλήρωση του Στρατηγικού Σχεδιασμού. Απ’ ότι φαίνεται αυτά τα στάδια ολοκληρώθηκαν και για αυτό αρχίζει η συζήτηση του ΕΣ στα όργανα του Δήμου ανάμεσα στα οποία και στην Επιτροπή Διαβούλευσης.

Όμως, εάν οι παραδοχές και τα συμπεράσματα είναι λάθος, εάν η περιγραφή του Δήμου και των δυνατοτήτων του δεν είναι ολοκληρωμένη ή είναι μυωπική, αντίστοιχη θα είναι και η συνέχεια της όλης μελέτης.

Ε, είμαι βέβαιος ότι βασικά σημεία του ΕΣ είναι εντελώς σε λάθος κατεύθυνση και για αυτό πρέπει άμεσα να εξεταστούν και να αλλάξουν.

Δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι η διαπίστωση “Σύμφωνα με το εγκεκριμένο Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Στερεάς Ελλάδας (ΦΕΚ 1469 / Β / 2003), οι πόλεις των Θεσπιών και Αλιάρτου κατατάσσονται στο 4ο επίπεδο οικισμών. Εξαρτώνται από το οικιστικό δίπολο 2ου επιπέδου Λιβαδειά – Ορχομενός, του οποίου η ανάπτυξη στοχεύει στην εξισορρόπηση των συγκεντρώσεων στις συνοριακές με την Αθήνα περιοχές και στηρίζει την κατοίκηση του κύριου γεωργικού χώρου της Περιφέρειας” μπορεί να αποτελεί βάση για την εκπόνηση στρατηγικής για τον Δήμο μας. Η διαπίστωση αυτή που έχει διαμορφωθεί ήδη από το 2003 (!) μετατρέπει τον Δήμο μας, αργά η γρήγορα, σε παράρτημα του ούτως ειπείν . . . δίπολου!

με την Ιστορία να ανεβούμε λίγο ψηλότερα

Κι άλλες φορές έχουμε συζητήσει εδώ το θέμα της σχέσης μας με το ιστορικό παρελθόν του τόπου μας –της Ελλάδας αλλά και του Δήμου μας- που πράγματι είναι πλούσιο κι ενδιαφέρον.

Στη χώρα μας όμως, η Ιστορία ως επιστημονικό πεδίο, δέχεται απανωτά πλήγματα από τους διάφορους “ιδιοκτήτες”  του ένδοξου παρελθόντος, από κάθε γωνιά του ιδεολογικού και πολιτικού φάσματος. Ο καθένας επιθυμεί να “διαβάσει” το παρελθόν με τον δικό του τρόπο και μάλιστα επιδιώκει ο τρόπος αυτός να είναι χωρίς αντίρρηση αποδεκτός από τους άλλους. Θυμηθείτε τι έγινε πριν μερικά χρόνια με το εγχειρίδιο του μαθήματος της Ιστορίας στο σχολείο.

Μπορεί να μην διαβάζουμε πολύ και να μη “ψάχνουμε” αρκετά για τα ιστορικά γεγονότα αλλά είναι βέβαιο ότι όλοι έχουμε άποψη για τα γεγονότα αυτά που είναι η άποψη που το κόμμα μας ή οι πολιτικοί μας φίλοι έχουν καταφέρει να μας πείσουν ότι είναι η σωστή.

Για πολλά χρόνια, ίσως ακόμα και σήμερα, η διδασκαλία της Ιστορίας στα σχολεία είχε την μορφή της κατήχησης στην θρησκεία της εθνικοφροσύνης και στην συναισθηματικό βομβαρδισμό μας με το μεγαλείο της φυλής. Κι αυτό είχε αναμφισβήτητα επιτυχία. 

Σήμερα, λόγου χάρη, ο καθένας μας είναι έτοιμος να διαμαρτυρηθεί πολύ σωστά για τον αντιεπιστημονικό ισχυρισμό  ότι ο Αριστοτέλης είναι Σκοπιανός αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να πει τι ακριβώς ήταν και κυρίως τι σκέψεις διατύπωσε ο συγκεκριμένος σοφός.

Για το Στρατηγικό Σχέδιο του Δήμου μας ρε γαμώτο!

Δυστυχώς δεν είμαι μέλος της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης κι έτσι δεν θα είμαι εκεί την Δευτέρα το απόγευμα όταν θα γίνει η συζήτηση για το λεγόμενο Επιχειρησιακό Σχέδιο (ΕΣ για συντομία στα επόμενα) του Δήμου μας.

Διάβασα όμως το κείμενο και θέλω να συζητήσω μαζί σας τις παρατηρήσεις μου και τα σχόλια μου για το θέμα αυτό. Πιθανόν οι απόψεις αυτές να είναι χρήσιμες και μετά την Δευτέρα, οπότε με το σκεπτικό αυτό θα συνεχίσω.

Η όλη εργασία, από ότι κατάλαβα, ξεκίνησε τον Αύγουστο και παρόλα αυτά ολοκληρώθηκε σε ένα μήνα! Οπότε πρέπει να κριθεί με επιείκεια και κυρίως με θετικό τρόπο. Δηλαδή πρέπει να αποτελέσει απαρχή ενός ουσιαστικού προβληματισμού όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών και φορέων. Άλλωστε νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που ο Δήμος προσπαθεί να ετοιμάσει κάτι τέτοιο, οπότε με όσα ακολουθούν θέλω να συμβάλλω στον προβληματισμό των συμπολιτών και δεν έχουν επικριτικό και απορριπτικό χαρακτήρα. 

Στο κάτω-κάτω το να διατυπώνω την άποψη μου –ναι, έστω και μέσω του ΕΡΜΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ- το θεωρώ ελάχιστη πολιτική μου υποχρέωση.  

Φθινοπωρινές συνάξεις

"Όσους μένουν πίσω δεν τους αγαπούν" που λέει η Χαρούλα Αλεξίου και τους ξεχνούν στους δικτυότοπος και τα ιστολόγια λέω εγώ.

Έπεσε δουλειά και χαθήκαμε και καιρός είναι να θέσουμε την ατζέντα των προβληματισμών, που λένε και οι επίσημοι.

Λοιπόν, η καλή φίλη και γνωστή μας Δημοτική Υπάλληλος μου θύμισε το ενδιαφέρον κείμενο του συμπατριώτη μας (από την Χαιρώνεια) Πλούταρχου για τα κακά του δανεισμού οπότε εδώ  μπορείτε να διαβάσετε τα βασικά σημεία –αν και σας προτείνω να αγοράσετε το βιβλίο- των συμβουλών του Πλούταρχου και να διαπιστώσετε πόσο σύγχρονος είναι.