Από τους πιο ισχυρούς προπαγανδιστικούς μηχανισμούς στον κόσμο είναι αυτός της Εκκλησίας, Καθολικής είτε Ορθόδοξης. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η δική μας Ορθόδοξη Εκκλησία κατάφερε να έχει διαμορφώσει την εικόνα του θεσμού που κράτησε την ελληνικότητα ζωντανή, μόλις δέκα χρόνια μετά την έναρξη και αποκήρυξης από την επίσημη εκκλησία της επανάστασης του ΄21. Για το θέμα αυτό όπως και για γεγονότα όπως εκείνο που αναφέρει ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων στη προσωπική του ιστοσελίδα και αναδημοσιεύει το γειτονικό ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΙΑΡΤΟΥ, τον λόγο έχουν οι ιστορικοί. Στα χρόνια της δικτατορίας είχαμε συνηθίσει τις εθνικιστικές κορώνες και το παραλήρημα "Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια" όπου βέβαια ως Θρησκεία νοούνταν η Ορθόδοξη Χριστιανική. Μετά από χρόνια είχαμε επί των ημερών του μακαρίτη Χριστόδουλου (αυτό το "μακαριστός" δεν το κατάλαβα ποτέ) την κινητοποίηση της Χρυσοπηγής και των συν αυτή για την αναγραφή του θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες. Γίναμε τότε ακροατές ευτράπελων επιχειρημάτων και θεατές παραστάσεων κραυγαζόντων ιερέων και μοναχών για το 666 και άλλα φρικτά κακά που απειλούν τον Ελληνισμό. Μια μίξη σύγχρονων θεωριών συνομωσίας με εκείνες της Αποκαλύψεως θα ήταν διασκεδαστική αν δεν ήταν επικίνδυνη ως πολιτική ιδεοληψία.
Ως συνέχεια αυτής της πορεία και ως απόπειρα εθνικιστικής προπαγάνδας, δεν προκαλεί συνεπώς έκπληξη το κείμενο του Μητροπολίτη Καλαβρύτων.
Προφανώς το θέμα της χορήγησης ιθαγένειας στους μετανάστες και της ένταξης τους στην κοινωνία μας δεν είναι εύκολο και καλώς το συζητάμε. Δεν είμαστε οι μόνοι. Όλες οι χώρες κατά καιρούς το αντιμετώπισαν και το αντιμετωπίζουν. Κατά την γνώμη μου πρόκειται για θέμα περισσότερο τεχνικό και οργανωτικό και καθόλου για θέμα αλλοίωσης εθνικής ταυτότητας και άλλα τέτοια αλλόκοτα συνθήματα. Αλλά ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του. Η δημοκρατία οφείλει να είναι ανεκτική και να ενθαρρύνει τον διάλογο. Ειδικά για ένα θέμα σαν κι αυτό.
Ο αχαλίνωτος φοβικός εθνικισμός που προβάλλει ο Αμβρόσιος και μάλιστα άκομψα, αν μη τι άλλο προσβάλλει τους σκεπτόμενους έλληνες αλλά φαντάζομαι πως προκαλεί σύγχυση σε εκείνους που αποτελούν το πλήρωμα της εκκλησίας. Θα μπορούσε πολύ καλά να είναι ανακοίνωση πολιτευτή της άκρας δεξιάς και προφανώς σύμφωνα με την δική μου θεώρηση των πραγμάτων έχει το δικαίωμα ο ιεράρχης να το πράξει. Έχει το πολιτικό δικαίωμα ως πολίτης αυτής της χώρας.
Ναι ,και οι προσκολλημένοι σε ένα παρελθόν αυτού του τόπου, που το έχουν περιγράψει όπως αυτοί θέλουν, μπορούν να διατυπώνουν την πρότασή τους. Είναι επικίνδυνο όμως να καλύπτουν την ημιμάθεια και την στενοκεφαλιά τους με το μανδύα της αγιοσύνης και το κύρος που για κάποιους πολίτες είναι περιβεβλημένη η θέση τους.
Η προσπάθεια της κατ΄ αποκλειστικότητα χρήσης της ιστορίας από τους ορθόδοξους ιερωμένους και τους άλλους υπερπατριώτες πείθει ότι η φράση για τον λύκο που άλλαξε γούνα αλλά δεν άλλαξε μυαλό και βίτσια ισχύει ακόμα. Για τον τράγο δεν υπάρχει αντίστοιχη φάση αλλά θα μπορούσε, όπως φαίνεται από τον Αμβρόσιο, τον Άνθιμο και τη συνοδεία τους. Όμως ας θυμηθούμε οτι χορός τράγων = τραγωδία, μέρες που είναι!
Ως πνευματικός ταγός και κήρυκας ως όφειλε της πανανθρώπινης αγάπης και της ιεραποστολικής διακονίας, ο Αμβρόσιος, είμαι βέβαιος ότι έρχεται σε σύγκρουση με το κάλεσμα του Ιησού και του Απόστολου Παύλου προς όλα τα έθνη. Αντί για κήρυγμα αγάπης και συμφιλίωσης έχουμε πάλι μπροστά μας το κρώξιμο του φανατικού για διχασμό και πόλωση σε πατριώτες και μη, έγχρωμούς και καθαρούς έλληνες, για την καθαρότητα του αίματος και άλλα τέτοια ανατριχιαστικά δρακουλοεπιχειρήματα
Για τον Δήμο μας συγκεκριμένα θα είχε ενδιαφέρον να είχαμε για το θέμα αυτό και την άποψη του τέως πνευματικού μας Εμμανουήλ, νυν επισκόπου Κιλκισίου. Αν και με τον υπάρχοντα συσχετισμό στην Ιερά Σύνοδο και ως ευγνωμοσύνη προς τον φωτισμένου πατριώτη μας επίσκοπο Αθηνών, ίσως το μέτρο να κυριαρχούσε στις απόψεις του.
Διερωτώμαι τέλος: σε ποιόν πνευματικό εξομολογείται ο Αμβρόσιος;
Πιθανόν μαζί με τον Άνθιμο της Θεσσαλονίκης να έχουν τον ίδιο πνευματικό τον οποίον θα έχουν φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Μαθαίνω ότι ψάχνει ο άγιος ούτος άνθρωπος, ο πνευματικός των δύο μητροπολιτών, να βρει στους ιερούς κανόνες το ανάλογο επιτίμιο για το αμάρτημα της αμβωνολαγνείας που είναι πολύ κοντά σε αυτό της μπαλκονολατρείας.
Δεν γνωρίζω για τις επιπτώσεις στις ψυχές των αγίων ανδρών αλλά το βέβαιο είναι ότι και τα δύο αμαρτήματα και οι κρωγμοί των δύο ιερωμένων ζημιώνουν το μυαλό μας και ενοχλούν την αισθητική μας.