Πάμε προς την τελική φάση των Δημοτικών εκλογών. Μερικές ημέρες ακόμα μένουν και ακόμα δεν έχουμε ακούσει ή διαβάσει τα προγράμματα και τις διακηρύξεις των υποψήφιων δημάρχων.
Εδώ που τα λέμε, τα προγράμματα θα είναι ίδια διότι είναι απολύτως κοινά και γνωστά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Ας πούμε το θέμα της δημιουργίας αποχετευτικού δικτύου στο Ερημόκαστρο και του βιολογικού καθαρισμού. Δεν υπάρχει κάποιος που να μην συμφωνεί. Τότε γιατί τόσοι υποψήφιοι; Ποιές είναι οι διαφορές τους;
Μια σημαντική διαφορά θα ήταν να μας πούνε το πως ιεραρχούν (χρονικά κυρίως) τα προβλήματα ή την μέθοδο με την οποία θα τα υλοποιήσουν. Αλλά για αυτά πολλά ζητάω. Ρώτησα κάποιον υποψήφιο και η απάντηση που εισέπραξα είναι ότι όλα αυτά ‘θα τα εξετάσουν μετά τη νίκη τους’.
Τι μένει; Μωροφιλοδοξίες αυτών που γευτήκαν την τοπική εξουσία και των άλλων, μια φυσική τάση αντίδρασης στην κακοδιοίκηση, ένα πείσμα ‘να αλλάξει κάτι ρε γαμώτο’ και μια κούφια ελπίδα για νέον αέρα στους οικισμούς μας.
Ένα νέο έργο θέλουμε αλλά οι πρωταγωνιστές που είναι οι ίδιοι θα μετατρέψουν την απόπειρα νέας δημιουργίας σε σούπα και στο αέρα που θα μπαίνει από τα ανοικτό παράθυρο της νέας δημοτικής αρχής θα έρχεται μαζί με τη μπόχα από την σήψη του ντοματόζουμου ή των λυμάτων που χύνονται στους δρόμους μας, η αποφορά των προηγούμενων διοικήσεων που θα είναι πάλι παρούσες και θα χαμογελάνε για την νίκη τους.
Μετά την αποτύπωση των φυλών των υποψηφίων σε προηγούμενο κείμενο, θέλω να δούμε τώρα τους συνδυασμούς υποψηφίων που μας προτείνονται.
Ο ένας συνδυασμός είναι ξεκάθαρα ένας κομματικός συνδυασμός αφού εκπορεύεται από το ΚΚΕ και διαφοροποιείται από γεννησιμιού του, σαφώς, από τους άλλους. Ακούστηκε ότι κάποιος Κοντογιάννης είναι ο υποψήφιος δήμαρχος αλλά αυτό μικρή σχέση έχει.