Αποκλειστική δήλωση νυν δημοτικού παράγοντα που είναι και πάλι υποψήφιος

Πάμε προς τις εκλογές κι ακόμα είναι πολλά αυτά που δεν ξέρουμε από τους υποψήφιους. Σκέφτηκα πάντως ότι αν κάποιος από τους νυν διοικούντες που είναι και πάλι υποψήφιος ήθελε να μας μιλήσει με ειλικρίνεια στα όρια του θράσους θα μας έλεγε τα ακόλουθα:

Έπειτα από πολλές παροτρύνσεις γνωστών και φίλων αποφάσισα να είμαι υποψήφιος για μια ακόμα φορά.  Αφορμή για αυτά που θα σας πω, στάθηκε η απάντηση που έδωσε συνδυασμός σε αιτήματα των δημοτών της Αλιάρτου. Τόλμησαν οι Αλιαρτινοί να θέσουν ερωτήματα και με τον τρόπο που τα διατύπωναν έκαναν κριτική στην προηγούμενη δημοτική αρχή. Αίσχος! Δεν μπορείς να κρίνεις εάν δεν έχεις διοικήσει. Τελεία και παύλα (.-).

Επίσης η δήθεν δημοτική υπάλληλος, σε τούτο εδώ το μπλογκ, με τσάντισε. Όλο γενικά σχόλια και υπονοούμενα. Συγκεκριμένες καταγγελίες κυρά μου έχεις να κάνεις; Δεν σε παίρνει άλλωστε, γιατί ο λαός είναι με το μέρος μου  και θα στο αποδείξω ευθύς.

Ευτυχώς δεν τόλμησαν οι συμπατριώτες μου οι Θεσπιείς, να θέσουν σε εμένα ερωτήματα για το τι θα κάνω αφού βγω -διότι σίγουρα θα βγω- κι έτσι αποφασίζω εγώ να τους διευκολύνω και να απαντήσω εγώ στις ερωτήσεις που δεν τόλμησαν να μου κάνουν.

Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.

Τόσα χρόνια τώρα είμαι υποψήφιος και μετά εκλέγομαι δημοτικός σύμβουλος και δήμαρχος και παράγων και ευχαρίστως αναλαμβάνω τις ευθύνες που εκείνοι, οι ψηφοφόροι, δεν τολμούν να αναλάβουν!

Τους λέω λοιπόν:


Θα με ξαναψηφίσετε για να μπορέσω να ολοκληρώσω το έργο μου. Ναι, καλά ακούσατε. Το έργο μου είναι σαν την ζωή. Συνεχές και ατελείωτο. Ένας διαρκής αγώνας για να γίνουν όσα εσείς θέλετε και που εσείς επίσης δεν θέλετε τελικά να γίνουν. Ούτε συνεννοημένοι να είμαστε. Όπως η ζωή μας έτσι και ο Δήμος μας είναι πλήρης εκκρεμοτήτων!

Ας ξεκινήσω από την διαμόρφωση του χώρου της αγοράς στο Ερημόκαστρο.

Μερικοί από εσάς είδαν στην τηλεόραση ή σε εκδρομές τις πλατείες χωριών στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό που είναι όμορφα διαμορφωμένες, με πλάκες, με δένδρα και η πρόσβαση των αυτοκινήτων απαγορεύεται, για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά και οι κάτοικοι να κάνουν την βόλτα τους χωρίς φόβο.

Θέλατε και σε εμάς να γίνει το ίδιο; Το έκανα.

Και τότε, τα μαγαζιά αντέδρασαν διότι οι πελάτες, εσείς δηλαδή, αφού δε μπορούσαν να παρκάρουν ακριβώς δίπλα στο τραπεζάκι τους, δεν πατούσαν. Πήγαν να μαραζώσουν οι άνθρωποι και για αυτό επέτρεψα και πάλι το ελεύθερο παρκάρισμα και τώρα μερικές φορές δυσκολεύεστε να περνάτε από τα αυτοκίνητα που μαζεύονται αλλά έτσι είναι ο πολιτισμός. Σας αρέσει να βλέπετε τα αυτοκίνητα να περνούν αφού είναι τα μόνα που κινούνται στο περιβάλλον σας. Να, στην Παλιοπαναγιά που έχουν φτιάξει την πλατεία τους πιο εκεί από τον δρόμο, όλοι μαζεύονται στα μαγαζιά που είναι πάνω στον δρόμο. Στο Μαυρομμάτι πάλι, έχουν γύρω από την εκκλησιά τους μια άδεια πλατεία και τα αυτοκίνητα πάνε γύρω γύρω και πάλι οι πελάτες κάθονται και τα χαζεύουν. Για να μην πω για την νέα μας πρωτεύουσα, την Αλίαρτο, που ο εθνικός δρόμος φέρνει τα φορτηγά να περνάνε μέσα από τον οικισμό και όλοι επίσης τα χαζεύουν!

Εντάξει, το βλέπω, οι πλάκες που στρώσαμε δεν αντέχουν την κίνηση αλλά για αυτό έχω σκοπό μία από τις πρώτες εργολαβίες που θα αναθέσω είναι να γίνει η ασφαλτόστρωση του δρόμου και λίγο πριν τις επόμενες εκλογές θα ξαναβάλουμε πλάκες. Έτσι δεν θα πλήξουμε κι εκτός από αυτοκίνητα θα δούμε και μπουλντόζες, οδοστρωτήρες και ο ήχος των κομπρεσέρ θα ταράξει την θανατερή ησυχία μας.

Έτσι, με αυτή την αυτοκινητολατρεία, σαν κρύο ανέκδοτο ακούγονται τα όσα λένε μερικοί μοντέρνοι για ποδηλατοδρόμους. Ευτυχώς που μερικά χρόνια πριν με μια τέτοια δικαιολογία στρώσαμε τον δρόμο προς την Παλιοπαναγιά. Είναι ζήτημα αν υπάρχουν δύο (2) ποδήλατα ενηλίκων σε όλο τον Δήμο μας. Οι δε πιτσιρικάδες, μόνον στον ετήσιο γύρο που κάνουμε, τα χρησιμοποιούν.  Ακόμα και στην Αλίαρτο, που θα μπορούσε να έχει λόγω διαμόρφωσης του εδάφους, ένα ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων που να εκτείνεται και προς την Κωπαίδα, τα τογιότα υπερισχύουν

Τα απόνερα των πλυντηρίων στους δρόμους! Χα!

Είδα μερικά τέτοια σχόλια σε γειτονικά μπλογκ και σε εφημερίδες για τα νερά πλύσης με σαπουνάδες που όμως εξακολουθούν να έχουν καθαριστικό αποτέλεσμα ενώ η μυρωδιά του απορρυπαντικού είναι πολύ ωραία. Μια φορά, κοντά στην εκκλησιά, βγήκαν και βοθρολύματα στην επιφάνεια και άλλη μια φορά σε άλλο δρόμο φάνηκαν μακαρόνια και κάτι κόκκαλα, υπολείμματα από το γεύμα κάποιου συμπατριώτη μας. Μια άλλη μορφή κοινωνικοποίησης, αφού όλοι μάθαμε τις πολύ εσωτερικές λεπτομέρειες των συμπατριωτών μας!

Πολλοί ισχυρίζονται ότι μπορεί να γίνουν ατυχήματα, ότι τα αυτοκίνητα γλιστρούν και τέτοια. Κι απαντώ: έχει γίνει ατύχημα μέχρι σήμερα; Όχι βέβαια κι αν γίνει στο μέλλον θα φταίνε αυτοί οι καταγγέλλοντες γκαντέμηδες.

Η οικονομική κρίση έχει κτυπήσει βαριά τους δημότες και δεν υπάρχουν λεφτά να πληρώνουμε γα τα βυτιοφόρα. Έκανα διακριτικά την έρευνά μου για να έχουμε δικό μας βυτιοφόρο και να το διαθέτουμε με κάποιο χαμηλό αντίτιμο στους δημότες μας αλλά οι βυτιοφορείς μου έδωσαν να καταλάβω ότι το κύκλωμα είναι κλειστό και δεν είναι έξυπνο από μέρους μου να χαλάσω την όζουσα ατμόσφαιρα. Κι έτσι ως έξυπνος πράγματι που είμαι το ... ανέβαλα για επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Έτσι επιστρέφουμε σε ένα παρελθόν της δεκαετίας του ‘60, όπου τα αποχωρητήρια ήταν έξω από τα σπίτια, δίπλα στις κοπριές και χύναμε τα νερά στους δρόμους χωρίς να μας μιλάει κανείς. Και για όσους μιλάνε για κακές συνθήκες υγιεινής, τους θυμίζω τα παιδικά μας χρόνια. Μας έλειψε η υγεία ή γίναμε πιο γεροί όπως μεγαλώσαμε μέσα στα βρομόνερα;

Μια φορά, επί τρισκατάρατης χούντας, ένα χωροφύλακας μας είχε βάλει πρόστιμο επειδή χύσαμε νερά στον δρόμο αλλά αυτό το θεωρήσαμε όλοι μας ως αντιστασιακή πράξη. Όχι, σύνταξη αντιστασιακού δεν απαιτήσαμε.

Τι; Να γίνω μπάτσος και να κόβω πρόστιμα; Μα τότε δεν χρειαζόταν να γίνονται εκλογές: θα ζητούσαμε από την αστυνομία να διαθέσει έναν όργανο να κάνει περιπολία στους ρυπαρούς δρόμους μας και θα γλιτώνατε το ποσό του μισθού μου που θα έχανα.

Μάθετε επιτέλους ότι αυτό είναι η δημοκρατία και κυρίως η τοπική αυτοδιοίκηση: ένας ασφαλής τρόπος για να κερδίζουμε την ελευθερία μας και το δικαίωμα να μην δίνουμε λογαριασμό σε κανένα. Δεν βλέπετε εμένα, τον τέλειο υπηρέτη της κοινωνίας μας; Δίνω ποτέ λογαριασμό στο τι κάνω; Διακριτικοί κι εσείς πάντως δεν μου το ζητάτε κι έτσι .... η ζωή συνεχίζεται!

Πάντως για τον βιολογικό καθαρισμό, έχει γίνει η πέμπτη μελέτη, αν δεν απατώμαι, και αμέσως μετά τις εκλογές, αφού επιβεβαιώσετε την κυριαρχία μου, θα αναθέσω και την έκτη, αν έχω λεφτά.

Δεν φαντάζομαι να θέλετε να μιλήσω για τα σχολεία; Διότι τότε θα πρέπει να απολογηθείτε όλοι σας για τα παιδιά που δεν κάνετε. Κάποτε στα σχολεία ήταν τριάντα και σαράντα παιδιά στην τάξη και τώρα είναι με το ζόρι πέντε! Μην τολμήστε να μου πείτε για δαπάνες θέρμανσης και επιδιορθώσεις. Θα μαζεύονται τα παιδιά εκ περιτροπής σε κάθε σπίτι και η δασκάλα θα απολαμβάνει το σέρβις της κάθε νοικοκυράς. Έτσι τα κουλουράκια που τρώτε στους μεταξύ σας καφέδες θα τα απολαμβάνει και η δασκάλα και τα παιδιά θα αισθάνονται πιο καλά στο σπιτικό περιβάλλον.

Ανισόπεδες διαβάσεις σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας και σιδηροδρομικές τροχιές. Όποιος το ζήτησε αυτό είναι άσχετος με τα οδηγικά ήθη μας. Η διάβαση με τρακτέρ ενός τέτοιου σημείου είναι από τις λίγες στιγμές που η αδρεναλίνη τρέχει στις φλέβες μας και θέλετε να το στερηθούμε; Πως θα ζούμε; Ενώ τώρα, περνάμε τον δρόμο ή την σιδηροδρομική γραμμή και η καρδιά μας κτυπάει σαν επιταχυνόμενο τρένο. Μόλις περνάμε, αφού διαπιστώσουμε ότι είμαστε σώοι, οι ρυθμοί της καρδιάς επανέρχονται στο κανονικό και μια υπέροχη ευεξία μας γεμίζει.

Αν μας στερήσουν αυτό το στιγμιαίο επικίνδυνο εμπειρία, τι νόημα θα έχει η έτσι κι αλλιώς άχαρη ζωής μας; Να κάνουμε παραπέντ στον Κιθαιρώνα ή να κάνουμε μπαντζι ντζάμπινγκ από την γέφυρα της Χαλκίδας; Και τα δύο κοστίζουν και είναι κυριλέ!

Πάντως η κατασκευή τέτοιων έργων δεν είναι δική μου εργολαβία και δυστυχώς δεν μπορώ να την αναθέσω εγώ. Προς τι να χαλάσω τις σχέσεις μου με τους άλλους οργανισμούς και τις υπηρεσίες της περιφέρειας τώρα; Σε αυτούς τους καιρούς η εθνική ομόνοια και η σύμπνοια είναι απαραίτητη και για τον λόγο αυτό δεν θα διαταράξω την γαλήνη τους. Καλά θα κάνετε κι εσείς να κάνετε το ίδιο!

Αθλητισμός και εγκαταστάσεις για την νεολαία! Καλό ανέκδοτο! Η νεολαία είναι αρακτή στις καφετέριες και το μόνο σπορ που επιδίδεται είναι κάνα ηλεκτρονικό παιχνίδι και τα μηνύματα με το κινητό. Τους βλέπω και τους λυπάμαι. Ο Οργανισμός Νεολαίας που είχαμε στον Δήμο δεν έκανε τίποτα γιατί δεν είχε κανένας επιδείξει ενδιαφέρον. Ο δημοτικός σύμβουλος που βάλαμε βαρέθηκε και τα παράτησε. Τεμπέληδες της φυτοφαρμακωμένης πεδιάδας! Προτίμησα τα λεφτά να τα διαθέσω σε εργολαβίες. Εσείς δηλαδή τι θα κάνατε;

Όσο για τις ομάδες μας: κάθε χωριό και μια μίζερη σύναξη χωρίς έμπνευση και χωρίς πνεύμα αθλητικό. Στους αγώνες πάνε το πολύ δέκα άτομα. Πιο πολλοί είναι οι νέοι στις καφετέριες να βλέπουν τσάμπιονς λινγκ παρά αυτοί που τρέχουν στο γήπεδο!

Μερικοί, οι πιο ρομαντικοί, οι πιο "πράσινοι", τόλμησαν να μιλήσουν για εθελοντισμό και εκεί είναι που ξελιγώθηκα από τα γέλια. Πέρυσι που πιάσαμε φωτιά, ψάχναμε να βρούμε κάποιους να βοηθήσουν στο σβήσιμο. Από φιλότιμο ένας πήγε να σβήσει την φωτιά με το τρακτέρ σκοτώθηκε. Δεν τόλμησα να σκεφτώ να κάνουμε μόνιμες ομάδες πυρασφάλειας και να μας εκπαιδεύει η Πυροσβεστική. Το πιο πιθανόν θα ήταν να μαζεύουμε τα μέλη της ντίρλα απο την ουισκοποσία την ώρα της εκπαίδευσης! Τώρα που το σκέφτομαι όμως, θα διαθέσω μόλις βγω δήμαρχος λεφτά για να αγοράσουμε όλο τον εξοπλισμό από ένα φιλαράκι μου -με το αζημίωτο- για να μην έχουν να μου προσάψουν τίποτα στις επόμενες εκλογές.

Μερικοί μου είπαν για να έχουμε ασθενοφόρο αλλά τους αποστόμωσα λέγοντας "και τα ταξί; Θα μείνουν άνεργοι οι ταξιτζήδες;" και συνέχεια δεν δόθηκε.

Θα μπορούσα να συνεχίσω να μιλάω για ιδέες και προτάσεις για την επίλυση διαφόρων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε:

• σκουπίδια (που η ανακύκλωση απαιτεί μια πειθαρχία από τον καθένας σας που δεν πρόκειται να έχετε αλλά μπορεί να βγάλω κάτι από τους κάδους και μάλλον θα το προτείνω), 
• χωροταξική διευθέτηση των χρήσεων γης (που όμως πρέπει να γίνει με τρόπο που να κερδίσω από την διευθέτηση των οικονομικών συμφερόντων που θα διαμορφωθούν), 
• οικονομική ανάπτυξη της περιοχής (εδώ άλαλα τα χείλη μου, διότι ο μισθός μου είναι σχετικά καλός και για τα δικά σας εισοδήματα ουδέν γνωρίζω, αλλά από εγκαίνια μνημείων ή συμμετοχή σε λογής εγκαίνια και παρουσιάσεις βιβλίων ή ομιλίες πνευματικών ανθρώπων, άλλο τίποτα !), 
• για το νερό (που αφού δηλητηριάσατε τον υδροφόρο ορίζοντα με τα φυτοφάρμακα για αύξηση παραγωγικότητας, και έτσι αχρηστεύσατε την γεώτρηση που είχαμε στον κάμπο,  εάν και το νερό που φέρνουμε από το Κεφαλάρι χαλάσει κι αυτό θα σας φέρω νερό από το Χαλίκι ή τέλος πάντων θα δω από που είναι πιο βολικό κι αφού προκηρύξω και αν αναθέσω πολλές μελέτες επί του θέματος), 

και για ότι άλλο θέλετε.

Για να μην κουράζομαι και να μην σας ζαλίζω κι εσάς με τα διάφορα προβλήματα,  που δεν τελειώνουν και διαρκώς παρουσιάζονται καινούργια, ας συμφωνήσουμε στο εξής: εσείς θα με ψηφίζετε για να κάνετε το τυπικό πολιτικό σας καθήκον ως πολίτες της δημοκρατίας μας κι εγώ θα σας δίνω αρκετές αφορμές για να σχολιάζετε στα καφενεία και να ξεδίνετε. Ούτε εσείς ούτε εγώ θα απαιτήσουμε από τον άλλον συνέπεια λόγων κι έργων. Σύμφωνοι;