Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Η δίκη των πιθήκων και η αεί μάχη κατά της βλακείας


Ο Ιούλιος είναι ο μήνας των επετείων των μεγάλων γεγονότων. 

Στις 14 Ιουλίου 1789 ξεκίνησε η Γαλλική Επανάσταση ενώ στην Ελλάδα στις 15 Ιουλίου 1965 ξεκινούσε η Αποστασία των βουλευτών της τότε κεντρώας Ένωσης Κέντρου με πρώτο και καλύτερο τον Μητσοτάκη.

Στις 4 Ιουλίου 1776 οι άποικοι στην Αμερική, ξεκίνησαν τον χορό των προοδευτικών επαναστάσεων αλλά οι Αμερικάνοι δεν ξέφυγαν από την θρησκοληψία και τον ρατσισμό.

Οι ΗΠΑ είναι μια μεγάλη χώρα με κάθε μέτρο. Μεγάλη στο μεγαλείο της αλλά μεγάλη και στην βλακεία. Οι στενόμυαλοι και οι φανατικοί εκεί, δεν έλειψαν ποτέ και αρκεί να θυμηθούμε τους ρατσιστές της Κου Κλουξ Κλαν αλλά και τους πρόσφατους δύο Μπους αλλά και τον Ρέιγκαν.  Η οικονομική ισχύς, η επιστημονική ανάπτυξη πάνε χέρι χέρι με τις πιο καθυστερημένες αντιλήψεις. 

Έχουν κι εκεί ιεροκήρυκες σαν τον δικό μας τον Άνθιμο (τον επίσκοπο Θεσσαλονίκης) αλλά και εισαγγελείς, σαν τους δικούς μας, που μεριμνούν για τα άγια των αγίων της θρησκόληπτης Αμερικής.

Το Τενεσί είναι μια πολιτεία (δηλαδή ένα μικρό κράτος) των ΗΠΑ κάπου στα ανατολικά, προς τον Ατλαντικό. Έχει έκταση λίγο πιο μικρή από την Ελλάδα και πληθυσμό περίπου 6,5 εκατομμύρια κατοίκους.

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Όταν έκλαψε ο Κορκονέας



Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας έχει καταγωγή από την Μάνη κι αυτό το άγριο αέρα του μανιάτικου τσαμπουκά τον επιδείκνυε κάθε φορά στην διάρκεια της υπηρεσίας του. Οι συνάδελφοι και οι φίλοι τον ξέρουν ως Νώντα. Πριν γίνει το κακό εκείνο το βράδυ του Δεκέμβρη τον έβλεπαν που είχε αγριέψει. Ήταν μονίμως θυμωμένος με τα κωλόπαιδα της αριστοκρατίας που καλοταϊσμένα και κακομαθημένα μαζεύονται στην περιοχή του κέντρου, γύρω από τα Εξάρχεια και το Πολυτεχνείο και το παίζουν επαναστάτες. Οι κοπρίτες, οι αλήτες. Χωμένα στην πρέζα τα μαλακισμένα μας πουλάνε αγριάδα. Το"μας" αναφερόταν σε όλους τους συναδέλφους του στο Τμήμα των Εξαρχείων όπου υπηρετούσε ο Νώντας. Τον άκουγαν και συγκατένευαν. Τον άκουγαν οι αξιωματικοί, οι ανώτεροι και του χαμογελούσαν. Τον άκουγαν και οι νομοταγείς πολίτες φίλοι του και κουνούσαν το κεφάλι συμφωνώντας σιωπηλά. Ο Γεωργιάδης του ΛΑΟΣ και οι συν αυτώ έλεγαν τα ίδια φωνασκώντας. Μπορεί αυτούς να άκουγε κιόλας ο Νώντας, ποιος ξέρει;


Ποιος να αντιμιλήσει άλλωστε στον ψυχάκια το Νώντα που έπαιζε με το περίστροφο σαν καουμπόης και σαν επιθεωρητής Κάλαχαν: " Ξέρω τι τους χρειάζεται αλλά ας όψεται η δημοκρατία τους που δεν μου λύνουν τα χέρια".  Το "τους" αφορούσε όλους τους άλλους, που γέμιζαν τους δρόμους.

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Κομματική πειθαρχία και Δημοκρατία

Το πολιτικό σύστημα της Δημοκρατίας που βιώνουμε είναι το κομματικό: μέσω του μηχανισμού των κομμάτων επιλέγονται οι υποψήφιοι βουλευτές που μετά τις γενικές πολιτικές εκλογές, μερικοί από αυτούς θα γίνουν αντιπρόσωποι για την νομοθετική εξουσία (Βουλή). Οι βουλευτές εγκρίνουν και την εκτελεστική εξουσία (Κυβέρνηση) ενώ εκλέγουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο ρόλος τους είναι συνεπώς σημαντικός για όλους μας ασχέτως του εάν τους ψηφίσαμε ή όχι και ως τέτοιος κρίνεται. Δεν πρέπει παρόλα αυτά να ξεχνάμε ότι η ύπαρξη τους στα έδρανα του Κοινοβουλίου περνά σχεδόν αποκλειστικά από την κομματική κρησάρα. Αυτοί τουλάχιστον φαίνεται ότι δεν το ξεχνούν.

Ο Μετσοβίτης πολιτικός Αβέρωφ είχε διατυπώσει με γλαφυρό τρόπο την πραγματικότητα αυτή με την βουκολική φράση "όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος", αποδίδοντας τον ρόλο προβάτου στον κάθε βουλευτή. Απ’ όσα γνωρίζω κανείς δεν του έφερε ποτέ αντίρρηση, δηλώνοντας με τον τρόπο αυτό την συμφωνία του για τον χαρακτηρισμό που αποδόθηκε.

Εάν σκεφτούμε ότι οι εκπρόσωποι είναι γενικώς οι καλύτεροι από τους ψηφοφόρους τους, τότε η εικόνα που βλέπουμε σήμερα δεν μας επιτρέπει αισιοδοξία: πρόβατα ψηφοφόροι διαλέγουν λίγο καλύτερα πρόβατα ως αντιπροσώπους!

Διάφορα