Κατσακούτσος το όνομα του νέου Δήμου μας!

Στις παραμονές των εθνικών εορτών, ο διευθυντής του Δημοτικού σχολείου μας έστελνε να φέρουμε από τον Κατσακούτσο δάφνες για τα στέφανα που θα κατέθεταν οι επίσημοι ανήμερα τις γιορτής στο Ηρώο, στο προαύλιο της εκκλησίας. Έστελνε πάντα τους κακούς μαθητές και όχι τους καλούς. Διάκριση μικρή μεν αλλά σημαντική από άποψη μελλοντικής εξέλιξης και επαγγελματικού προσανατολισμού. Εμείς δεν θα σπουδάζαμε έτσι κι αλλιώς και ως παιδιά του χωριού θα μέναμε εδώ να καλλιεργούμε τα χωράφια. Οπότε η σχέση μας με τον Κατσακούτσο έπρεπε να κτιστεί εξ απαλών ονύχων.

Ο Κατσακούτσος, για όσους δεν τον ξέρουν, είναι η ρεματιά ανάμεσα σε Ερημόκαστρο, Κασκαβέλι, Βάγια και Μαυρομάτι. Παραμελημένη, ενίοτε χώρος απόρριψης διαφόρων άχρηστων πραγμάτων και με άγρια βλάστηση. Το φθινόπωρο, όταν πηγαίναμε για τις δάφνες του ΟΧΙ χαιρόμουν τα απολαυστικά κούμαρα. Κάποιοι υποψιασμένοι έπαιρναν μαζί τους και λάστιχα (έτσι λέγαμε τις σφεντόνες) και σημάδευαν τα πουλιά ενώ οι υπόλοιποι τους βρίζαμε τους παλιολουφαδόρους. Πάντως όλοι μας απολαμβάναμε την κοπάνα και αφού φορτωνόμασταν δάφνες γυρνούσαμε αργά το μεσημέρι, αφού είχε σχολάσει το σχολείο και αφήναμε τις δάφνες έξω από το γραφείο του Διευθυντή. Τα στεφάνια θα τα έφτιαχναν οι συμμαθήτριες την επομένη. Σε εμάς έμεναν οι περιπέτειες της ημέρας που τις λέγαμε μεταξύ μας και ανέβαινε το ηθικό μας.

Ο Κατσακούτσος έμεινε από τότε στη μνήμη μου ως το απρόσιτο, άγριο σημείο ανάμεσα σε τόσα χωριά: τόσο πλησίον αλλά και τόσο μακράν!

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ διαβουλευόμενος καλά κρατεί;

Η νέα κυβέρνηση έγινε κιόλας εκατό ημερών και αντί για τούρτα, παρουσίασε, εργαζόμενη  κυριακάτικα μάλιστα, το σχέδιο για την διοικητική ανασυγκρότηση της χώρας. Το μόνο για το οποίο δεν μπορούμε να την κατηγορήσουμε είναι η νομοθετική εργατικότητα. Απροετοίμαστη  και με σύγχυση ανάμεσα στα στελέχη της αλλά οπωσδήποτε εργατική!

Το ΠΑΣΟΚ άλλωστε έχει μια ειδικότητα στις οργανωτικές ανασυγκροτήσεις αφού και οι συνενώσεις των Δήμων με το σχέδιο ΚΑΠΟΔΙΑΣΤΡΙΑΣ πάλι επί παλαιότερων δικών του ημερών του είχαν γίνει.

Πιστεύω ότι σαν κι εμένα χαμπάρι δεν πήρατε και μάλλον δεν θα πάρουμε σε όλη την περίοδο της διαβούλευσης –άλλο ένας οργουελιανός επικοινωνιακός όρος των ημερών- του συγκεκριμένου νομοσχεδίου με το εργολαβικό όνομα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ. Εάν η διαβούλευση μείνει μόνο στην ηλεκτρονική μορφή της –ως το πλέον λαϊκό επίπεδο- και δεν θα κατέβη στο επίπεδο του καφενείου μας, θα μείνουμε παρατηρητές.

Των Ελλήνων οι κοινότητες αναδομούνται

Των Ελλήνων οι κοινότητες έκαναν με τον «Καποδίστρια»  Δήμους και τώρα που  αλλάζουν τα σχέδια της εξουσίας μας μπερδεύουν και μας στέλνουν σε . . . άλλον Δημοτικό  γαλαξία. Οι κοινότητες μας έκαναν τον Δήμο Θεσπιέων αλλά σύμφωνα με φήμες και διαδώσεις, στην επερχόμενη διοικητική μεταρρύθμιση θα διασχίσουμε – λέει – την Κωπαΐδα και θα γίνουμε . . . Ορχομενός!

Και ο καινούργιος δρόμος που μας ενώνει καλύτερα με τον Δήμο Θίσβης; Γιατί δεν είναι πιο λογικό να ενωθούμε μαζί τους έτσι ώστε μαζί με τον Δήμο Βαγίων, να είμαστε ο Δήμος της Δυτικής Επαρχίας Θήβας. Έτσι που κοιτάζω τον χάρτη, μου φαίνεται πιο λογικό ο νομός μας να έχει τους Δήμους Σχηματαρίου, Θηβών, Θεσπιών, Ορχομενού, Λιβαδειάς, Διστόμου. Τόσο απλά, τόσο καλά και τόσο συμβατά με την ιστορική διαδρομή της περιοχής μας.

Προτείνω τώρα ακόμα, χωρίς πείσματα και στενοκεφαλιές, ο Δήμος μας να μας ενημερώσει για τα σχεδιαζόμενα. Έτσι ψύχραιμα και ήρεμα να καταλάβουμε τι έχουν στο μυαλό τους οι προύχοντες και τι θα πρέπει εμείς να κάνουμε. Γιατί, αυτό είναι σίγουρο, πρέπει και να σκεφτούμε και να κάνουμε κάτι.

Οι διοικητικές μεταρρυθμίσεις στην χώρα μας γίνονται με πολλές διακηρύξεις καλών προθέσεων, βεβαιώσεις ότι όλα γίνονται «για το καλό μας», οράματα και . . . ανύπαρκτους προϋπολογισμούς.  Υποτίθεται ότι η ενοποίηση των οργανισμών εξοικονομεί πόρους και βελτιώνει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Κρίνοντας όμως από όσα διαβάζω για τις ενοποιήσεις των ασφαλιστικών ταμείων έχω σοβαρούς λόγους να αμφιβάλλω και για τα δύο.

Είμαστε μαθημένοι στην χώρα μας και όλα τα κάνουμε την τελευταία στιγμή κι όταν αυτή δεν αρκεί τότε ζητάμε παράταση κι αρχίσουν οι  γκρίνιες και οι απειλές προς την εξουσία που ούτε κι εμείς καλά καλά δεν τις πιστεύουμε.

Τα ίδια κάναμε με τον αγωγό του φυσικού αερίου πρόσφατα. Μου έριξαν τις ελιές, μου έφαγαν και το μισό αμπέλι κι όταν ζήτησα τον λόγο από την μηχανικό της κατασκευάστριας εταιρείας με αποστόμωσε: τα σχέδια ήταν καμωμένα από το 2003 και ο Δήμος σας τα ήξερε! Άντε τώρα να βρεις το δίκιο σου. Συμπλήρωσα τα χαρτιά που μου έδωσε κι αποχώρησα.

Ελπίζω αυτή την φορά να τα κάνουμε διαφορετικά και με πρωτοβουλία του Δήμου μας να ενημερωθούμε  για την προτεινόμενη μεταρρύθμιση, να κατανοήσουμε όλοι τους ουσιαστικούς περιορισμούς, το πιο σημαντικό,  το τι λεφτά θα έχει διαθέσιμα και από πού ο μελλοντικός Δήμαρχος και τι μηχανισμούς για να εξυπηρετεί τους πολίτες.

Διότι μου φαίνεται, πως τελικά θα αρχίσουμε να πλακωνόμαστε με τους γείτονες για ονόματα, έδρες και άλλα εικονικά στοιχεία και θα αφήσουμε απέξω την ουσία του νέου σχήματος: οικονομική ισχύς και σχέση με την κεντρική εξουσία.

Και η πλάκα είναι που θα έρθει τότε διαιτητής στον τσακωμό μας η κεντρική εξουσία, για να της χρωστάμε χάρη!