Ο Καραγκιόζης Πρωθυπουργός σε σκοτεινούς καιρούς

Η δημιουργία υποθέσεων εργασίας και σεναρίων είναι συνηθισμένη μέθοδος για την κατανόηση των καταστάσεων αλλά κυρίως για την διαμόρφωση εικόνας για τις μελλοντικές εξελίξεις. Δηλαδή οι ειδικοί και τα μέλη περίεργων «δεξαμενών σκέψεως» όπως λέγονται αυτές οι ομάδες, σκέφτονται διάφορα περίεργα που μπορεί να συμβούν και διαμορφώνουν ανάλογες στρατηγικές και τακτικές κινήσεις. Μερικές φορές σχεδιάζονται και παίζονται «πολιτικά παίγνια» όπως λέγονται, προσομοιώσεις πραγματικών καταστάσεων για να επαληθευτούν οι υποθέσεις και οι στρατηγικές εξουσίας.  

Στην περίπτωση της χώρας μας, τα πράγματα είναι μάλλον απλά αλλά για αυτό ακριβώς τον λόγο είναι εξαιρετικά τραγικά κι επικίνδυνα.

Το  πολιτικό παίγνιο που παρακολουθούμε και υφιστάμεθα όλοι μας είναι το ακόλουθο:

Υπάρχει μια πολιτική ομάδας που κυβερνάει (η ομάδα πέριξ του Γιώργου) και επιβάλλει τις απόψεις της στο σώμα των βουλευτών και των στελεχών του ΠΑΣΟΚ με σαφώς εκβιαστικό τρόπο: εάν θέλετε να είμαι στην εξουσία κι εσείς να έχετε μερίδιο, θα με ακούτε. Δεν θα μιλάτε (όπως στην πρόσφατη συνάντηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ) αλλά θα με ακούτε και θα χειροκροτάτε.

Παρόλο που η συγκρότηση και η λειτουργία των πολιτικών κομμάτων με δημοκρατικό τρόπο, δεν είναι απλό χαρακτηριστικό αλλά ουσιαστικό θεμέλιο του πολιτεύματος, παρόλο που όταν τα κόμματα λειτουργούν αντιδημοκρατικά, τότε η δημοκρατία μας πλήττεται, παρόλο που όλα αυτά συμβαίνουν, τα παρακολουθούμε στην τηλεόραση και τα ξέρουμε, κανείς δεν αντιδρά: πολιτικός μιθριδατισμός ή απάθεια!

Πριν λίγες ημέρες, λοιπόν, ο Πρωθυπουργός Γιώργος πήρε αποφάσεις (με ποιους;) και τις ανακοίνωσε χωρίς να δώσει τη δυνατότητα διαλόγου ούτε στα στελέχη του κόμματός του ούτε στην κοινοβουλευτική ομάδα. Το γεγονός αυτό από μόνο του αποτελεί εκτροπή και είναι κρίμα που κανείς βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν αντέδρασε. Στο Υπουργικό Συμβούλιο πήγαν να πλακωθούν αλλά ο Πρωθυπουργός Γιώργος το έπαιζε χαλαρός και συντονιστής μιας παιδικής χαράς ενηλίκων. Το ότι αυτοί είναι οι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον των παιδιών μας, επιλέγουμε να το αγνοούμε.

Ο Πρωθυπουργός Γιώργος έχει διαμορφωμένη άποψη περί του αδιόρθωτου, περί του ατίθασου και περί του λαϊκόδιεφθαρμένου του χαρακτήρος των Ελλλήνων. Σε κάθε ευκαιρία, στο εξωτερικό, το διατυπώνει ως αστεϊσμό και ως λόγο για την αναποτελεσματικότητα των μέτρων που λαμβάνει για να μπορεί η χώρα να πληρώνει τα χρωστούμενα. Με τον τρόπο αυτό κερδίζει τη κατανόηση ίσως και τη συμπάθεια των άλλων και δημιουργεί γύρω του την άλω που χρειάζεται ένας πραγματικός ηγέτης του κόσμου.

Στην αρχή της πρωθυπουργικής του θητείας, μόλις πριν δύο χρόνια, πίστευε ότι οι πολίτες θα λένε πάντα «ναι» και η κατάθλιψη που θα προκληθεί από το οικονομικό στρίμωγμα που θα τους επιβάλλει, θα γίνει απάθεια και θα εκτοπίσει κάθε σκέψη αντίδρασης στα μυαλά τους. Για αυτό και όταν επρόκειτο να πάρει αποφάσεις επιβολής φόρων, έκτατων εισφορών, μείωσης μισθών και συντάξεων, και άλλων τέτοιων μέτρων που είχε αποκηρύξει προεκλογικώς με εκείνο το «λεφτά υπάρχουν», αντί να ζητήσει έγκριση από τον λαό, με εκλογές ή δημοψηφίσματα, δεν το έκανε.

Καθώς τα πράγματα δεν προχωράνε, όπως έχει υποσχεθεί στους πραγματικούς πάτρωνες του (που είναι οι δανειστές μας) κι επειδή δεν βλέπει τους πολίτες να πειθαρχούν αλλά να βγάζουν και γλώσσα, επιλέγει ως στριμωγμένος γάτος στη γωνιά, να δείξει τα νύχια του: τους ζητάει να εγκρίνουν την πολιτική του τώρα, και τους εκβιάζει με τις δόσεις για την χρηματοδότηση των κρατικών υποχρεώσεων που τις περιμένουμε πως και πως.

«ή εγώ ή το χάος» ανακοινώνει και κάνει όλους τους άλλους να σκυλιάζουν. 

Ως πολιορκητικό κριό προς τους ψηφοφόρους του αξιοποιεί τους βουλευτές του διότι ξέρει τις μικροδεσμεύσεις που τους δένουν με εκείνον αλλά και τη πελατεία τους. Αυτή την δουλική στάση, επ’ ευκαιρία, οι βουλευτές τη λένε «συμφέρον της πατρίδας σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές» και αφού ψηφίζουν ότι τους λένε, μιλάνε για λίγο με το ψυχαναλυτή τους και πάνε για ύπνο.

Ο εν αναμονή πρωθυπουργός Αντώνης τσαντίζεται σφόδρα διότι θέλει να είναι αυτός που θα σπρώξει όλους μας προς τον πάτο. Ω ηδονή της εξουσίας που τυφλώνεις!

Στο μεταξύ εμείς, δια των καναλιών, εκείνο που περιμένουμε να κάνουμε είναι να πανηγυρίσουμε όταν μας ανακοινώνουν πως πήραμε τη ευρώ-δόση μας, ασχέτως του ότι δεν την βλέπουμε ποτέ και πάμε συνεχώς προς το χειρότερο. Το ότι μας έχουν κάνει ευρώ-τζάνκι του κερατά, το ότι σε κάθε γωνιά χώρας με νόμισμα το Ευρώ, ο κάθε πολίτης έχει πιστέψει την ντόπια κυβερνητική προπαγάνδα (ότι για τις περικοπές στο εισόδημά του  ή τις κοινωνικές δαπάνες –που του επιβάλλει η δική του κυβέρνηση ως εφαρμογή συντηρητικής πολιτικής- φταίνε οι «τεμπέληδες Έλληνες») δεν το βλέπουμε και προτιμούμε «να ζούμε το μύθο μας στην Ελλάδα».

Εάν ο Μπρέχτ ζούσε, θα έκαιγε την «Όπερα της Πεντάρας» διότι αυτό που ζούμε την ξεπερνάει κατά πολύ και είναι και πραγματικό.

Κι έτσι στρωνόμαστε στον καναπέ και παρακολουθούμε αυτό το όμορφο λάιβ –όσοι από εμάς δεν βλέπουν κάνα τούρκικο δηλαδή.

Κι όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αλήθεια. Η αλήθεια είναι πιο απλή και πιο ενδιαφέρουσα και είναι καιρός να σας την αποκαλύψω. Γνωρίζετε άλλωστε τις σκοτεινές σχέσεις του ΕΡΜΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ με τα Γουίκι λικς αλλά και με άλλες σκοτεινές πηγές.

Η αλήθεια είναι η ακόλουθη:

Σε μια Ευρώπη που οι συντηρητικές δυνάμεις κυριαρχούν αλλά τα ποσοστά τους πέφτουν (δημοσκοπικά αλλά και σε τοπικές εκλογές) και οι σοσιαλιστικές δυνάμεις ετοιμάζονται να πάρουν την εξουσία, ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (που αυτό τον καιρό είναι και Πρωθυπουργός της ατύπως χρεοκοπημένης Ελλάδας), αφού συνάντησε την παγερή αδιαφορία των Ευρωπαίων να δώσουν λύση στην κρίση χρέους της Ελλάδας, αποφασίζει να κτυπήσει την καρδιά του κτήνους.

Στην πρόσφατη συνάντηση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (στην Κρήτη: τυχαίο;), εισηγήθηκε και εγκρίθηκε και από τους άλλους το να κινητοποιήσουν τους λαούς της Ευρώπης και για αυτό ανακοίνωσε αμέσως μετά το δημοψήφισμα. Δηλαδή θα θέσει στην κρίση των Ελλήνων ψηφοφόρων την έγκριση ή όχι της νέας δανειακής σύμβασης που ετοιμάζουν αυτό τον καιρό ο Σαρκάζων Νικόλας και η Μακελάρισα Αγκέλα. Με τον τρόπο αυτό προκαλεί τους λαούς των χωρών τους να απαιτήσουν το ίδιο: ρε ξυπνήστε, αφού οι λιγούρηδες Ελληνες σκέφτονται εάν θα πάρουν τα λεφτά μας, γιατί να μην σκεφτούμε κι εμείς εάν θέλουμε να τους τα δώσουμε;

Και ιδού, τα πολιτικά κογκλάβια και οι οικονομικές μασονίες και μαφίες της Ευρώπης θορυβήθηκαν, διότι όλα αυτά που τόσο καιρό σχεδιάζουν πίσω από κλειστές πόρτες, τώρα θα βγουν στο φως. Στα καφέ του Παρισιού και στις μπυραρίες του Μονάχου οι πολίτες θα ξεσηκωθούν ενάντια στις συντηρητικές δεξιές κυβερνήσεις και θα απαιτήσουν αλλαγή: να έρθουν στην εξουσία οι σοσιαλιστές που ξέρουν να υπερασπίζονται τους μισθούς και τις συντάξεις Γερμανών και Γάλλων και δεν σπαταλάνε τα λεφτά των πολιτών τους χρηματοδοτώντας τους συβαρίτες Έλληνες που αγοράζουν τις πόρσε καγιεν στα περίπτερα.

Έντρομοι ζήτησαν από τον Πρωθυπουργό Γιώργο να συναντηθούν και να ενδώσουν στις ανώμαλες απαιτήσεις του για να ενισχυθούν τα συνταξιοδοτικά ταμεία και ο προϋπολογισμός του Κράτους στο κεφάλαιο με τους μισθούς των υπαλλήλων έτσι ώστε στις εκλογές που θα γίνουν την άνοιξη του 2012 το ΠΑΣΟΚ να πάει με επιχειρήματα και παροχές στην –νικηφόρα προφανώς- εκλογική μάχη!

Είναι τυχαίο που οι σοσιαλιστές της Ευρώπης –που πρόκειται να κερδίσουν τις επόμενες εκλογές μάλλον, οπότε θα είναι αυτοί που θα κυβερνήσουν- σιωπούν; Ο δόλιος Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στο μεταξύ, μόλις υπογραφεί η σύμβαση τον Δεκέμβρη, θα δώσει όλα τα ευνοϊκά για τον Ελληνικό λαό, στοιχεία της σύμβασης στους συντρόφους του σε Γαλλία και Γερμανία για να εκθέσουν και ρεζιλέψουν τους συντηρητικούς ηγέτες και να κυριαρχήσει το κόκκινο σοσιαλιστικό γαρύφαλλο στην Ευρώπη.

Μετά ξύπνησα και είδα την συνέχεια της εκπομπής του Χαρδαβέλα.