Το ποίημα που ακολουθεί είναι του Ούγγρου ποιητή Γκιόρκι Άτσελ (1860-1914), γράφτηκε παραμονές πρωτοχρονιάς του 1914 και ο τίτλος του είναι "Άσκηση Αυτογνωσίας". Θα μπορούσε να το είχε γράψει (ή όχι;) κάποιος σύγχρονος συγχωριανός μας.
Αναιμικός χειμώνας όψιμος και όλο φκιασίδια
Μια άσχημη χρονιά ετοιμάζεται να προϋπαντήσει
Κορμιά σάπια με δύσοσμα ανιαρά στόματα κυκλώνουν τη πλήξη μου
Πάπιες κτυπημένες στο πάγο της Μπάλατον σωριάζονται και μένουν αζήτητες
Κι εγώ εξετάζω βαριεστημένα όλα αυτά σαν ξένος
Χωράφια σκεπασμένα με ομίχλη καυχησιές και ψεύδος
Οι γιαγιάδες δεν λένε παραμύθια και μόνο αναμνήσεις χαρωπές προσφέρουν
Τα παιδιά μας κοιμούνται βαριεστημένα στην κρύα στάχτη με ανοιχτά τα μάτια τους
Μεγάλα λόγια ηρωικά μας πολιορκούν και κούφια οράματα μας ειρωνεύονται
Κι εγώ σχολιάζω και μιλώ σαν ξένος
Σωρός οι πατάτες σαπίζουν στις βραγιές τους
Από το βουνό ένας παράξενος άνεμος ακούγεται
Οι κοπέλες στέρφες ξαγρυπνούν και τα αγόρια μεθάνε και σκοτώνονται
Τίποτα δεν είναι όπως το θέλησα αφού δεν τόλμησα να το ζητήσω
Κι όλα τούτα σαν ξένος όλο «δήθεν» τα κρίνω
Μια σιωπή όλο θόρυβο βουβό μας τυλίγει
Οι πόθοι δεν βρίσκουν διέξοδο και μας πνίγουν
Υπάκουοι πολίτες προσμένουν με έκσταση την καταδίκη τους
Ο όλεθρος όταν αρχίσει δεν θα έχει σύντομο τέλος
Κι εγώ σαν ξένος δειλά ετοιμάζω για αλλού τα μπαγκάζια μου
Δεν είναι αυτά τα χωράφια η πατρίδα μου
Ούτε ετούτοι που παίζουν για χρόνια πρέφα οι συμπατριώτες μου
Το πατρικό μου σπίτι έχει βαφτεί σε άλλα χρώματα
Η σεμνή αδελφή μου εκθέτει πεισματικά το αζήτητο ζαρωμένο κορμί της
Κι εγώ παρατηρώ από το παρελθόν σαν ξένος
Βλέπω από μακριά τον χρόνο να επελαύνει
Με τρομερά και κοφτερά δόντια με απειλεί και μου γνέφει
Όλα τα τρομερά που ήδη γνωρίζω θα γίνουν
Παρακαλώ τις νιφάδες του χιονιού που πέφτουν βαριεστημένα να με γλυτώσουν
Και σαν ξένος μιλώ και θέλω να χαθώ σε έναν άλλο ορίζοντα
Τώρα τα αποφάσισα και σκύβω με στοργή και αυταπάρνηση
Πάνω από τις ελπίδες μου να τις ζεστάνω
Κι αυτές με ειρωνεύονται πικρά και σβήνουν
Αφού έπρεπε προ πολλού να τις γονιμοποιήσω
Κι εγώ σαν ξένος τις χώνω βιαστικά στη γη, κρυώνω και μόνος πεθαίνω
Άντε βρε, μην το βάζετε κάτω.
Καλή χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου