Ο αναγνώστης του ΕΡΜΟΥ και φίλος Μ.Σ.Λ., είναι φοιτητής και βρίσκεται με το πρόγραμμα Εράσμους στην Πόλη. Διάβασε την ανάρτηση και μου έστειλε το μήνυμα που ακολουθεί. Κανονικά είναι σχόλιο στην ανάρτηση για την Τουρκάλα με τα κόκκινα αλλά λόγω μεγέθους το παραθέτω ολόκληρο εδώ. Ο φίλος γράφει γρήγορα, ασθματικά, και στο τέλος θα καταλάβετε το γιατί.
Βασικά δεν έχω να προσθέσω πολλά πράγματα σε αυτό που λες....ίσως το πως το είδα εγώ ....
Από όταν ήρθα στην Πόλη, έχουν γίνει τρεις σημαντικές πορείες εδώ.
Η πρώτη που θυμάμαι είναι ενάντια στο νόμο για τα αδέσποτα. Ο νόμος ήθελε να σκοτώνουν όσα αδέσποτα ζώα βρίσκαν στο δρόμο.
Η δεύτερη ήταν για ένα σινεμά, ένα παλιό με ξύλινα εσωτερικά (μου είπαν) πολύ ωραίο κτήριο. Η πορεία ήταν για να μην γίνει άλλο ένα μολ στη θέση του παλιού κινηματογράφου. Η πορεία συνέπεσε με ένα φεστιβάλ κινηματογράφου και ακούστηκε ότι ήταν διάφοροι σημαντικοί άνθρωποι του κινηματογράφου στην πορεία. Νομίζω και ο Γαβράς ήταν εκεί. Είχε γίνει μεγάλο θέμα κι είναι εντυπωσιακό ειδικά αν σκεφτείς ότι μιλάμε για ένα κτήριο και όχι για φόρους και εισοδήματα.. Τότε είχε σχολιαστεί και η τρομερή αστυνομική βια που χρησιμοποιήθηκε. Πέσαν και δακρυγόνα..
Η τρίτη πορεία με μεγάλα επεισόδια (αλλά νομίζω ότι είναι κάθε χρόνο έτσι) ήταν για την Πρωτομαγιά. Δεν ξέρω πως συνηθίζεται να είναι εδώ η εργατική Πρωτομαγιά. Έτυχε απλά το προηγούμενο βράδυ να είμαι στο σπίτι μιας φίλης μου που μένει με μια Τουρκάλα. Η Τουρκάλα τα είχε πάρει στο κρανίο με την κυβέρνηση: "Για αύριο απαγορεύεται να βγει κανείς από το σπίτι του. Δεν θα υπάρχουν καθόλου μέσα μεταφοράς προς Ταξιμ ούτε τα καραβάκια θα λειτουργούν. Είναι φασίστες / δικτάτορες (δεν θυμάμαι ακριβώς ποια λέξη χρησιμοποίησε). Δεν μπορούν να σου απαγορεύουν να βγεις από το σπίτι και κατέβεις σε πορεία. Ζούμε σε δημοκρατία».
Όχι ότι η κυκλοφορία θα διακοπτόταν μόνο γιατί θα γινόταν η πορεία στο κέντρο και άρα έπρεπε να ρυθμίσουν την κίνηση. Όχι. Απλά από τα χαράματα (ε..., το διαπίστωσα γιατί μέχρι τις 5 ήμουν έξω!) δεν περνούσε κανένα λεωφορείο του αντίστοιχου ΟΑΣΑ αλλά αντίθετα τα μόνα λεωφορεία που έβλεπες ήταν της αστυνομίας φουλαρισμένα με μπάτσους. Οι δρόμοι περιφερειακά στη Ταξίμ και του δρόμου που καταλήγει εκεί, είχαν αποκοπεί με σιδερένια ταμπλό (αυτό τις αστυνομίας). Προφανώς ετοιμαζόταν πόλεμος! Αργότερα είδα και φωτογραφίες. Είχαν σηκώσει την γέφυρα του Γαλατά έτσι ώστε να αποκοπεί και με την ιστορική χερσόνησο κάθε επικοινωνία!
Δεν θα μιλήσω για την απαγόρευση των εκτρώσεων συν ένα ακόμη νόμο που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες και που απαγορεύει την πώληση αλκοόλ μετά τις 10 το βράδυ και τη κατανάλωση του σε δημόσιους χώρους. Στο Καντικιόι -στην ασιατική πλευρά της Πόλης εκεί που μένω- εδώ και πολύ καιρό πια δεν μπορείς να βρεις μαγαζί μετά τις 10 ανοιχτό να πάρεις μια μπύρα, ένα κρασί.
Το συγκεκριμένο έργο τώρα, στο πάρκο Γκεζί, έχει μεγάλη ιστορία. Ξεκινάει από τους πρώτους μήνες που είμαι εδώ, από τον Οκτώβριο νομίζω. Υπήρχαν διάφορες σκέψεις. Να βάλουν τον δρόμο υπόγεια, να ξεχωρίσουν απόλυτα την κίνηση των αυτοκίνητων από εκείνη των πεζών, να κάνουν το πάρκο εμπορικό κέντρο και συνδέεται με την "ανάπλαση" της γειτονιάς Ταρλάμπασι, στην πάνω πλευρά της Ιστικλαλ.
Το Ταρλάμπασι είναι η γειτονιά στα δεξιά σου έτσι όπως κατεβαίνεις προς τα κάτω, με την Ταξιμ πίσω σου και την Ιστικλαλ στα αριστερά. Εκεί μένουν κυρίως πρόσφυγες, φτωχοί, Κούρδοι (ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα για την Τουρκία αλλά δεν ξέρω να σου πω πολλά πράγματα..σίγουρα εσύ ξέρεις περισσότερα. Έχω γνωρίσει κόσμο που λέει "εγώ Κούρδος!").
Τι κάνουν λοιπόν εκεί; Δεν ανανεώνουν τα συμβόλαια ενοικίασης και έτσι ο κόσμος που μένει σε αυτά τα σπίτια πρέπει να φύγει να πάει άλλου. Που; Τι μας ενδιαφέρει εμάς! Και τι θα γίνει; Μάλλον τι γίνεται, γιατί έχει αρχίσει: τα σπίτι αυτά , επειδή είναι πολύ όμορφα, τα επισκευάζουν εξωτερικά και εσωτερικά, τα κάνουν πολυτελείς κατοικίες. Και για αυτά τα θέματα έγινε πορεία, πορείες μάλλον, μαζεύαν υπογραφές αλλά τίποτα. Η Κυβέρνηση όμως επιμένει και ακόμη και σήμερα μετά από όλα αυτά συνεχίζει και λέει "θα το κάνουμε εμπορικό κέντρο!!"
Α! και κάτι ακόμα που ξέχασα. Αν εσύ κάθεσαι...λάθος δεν έχει να κάτσεις.. αν εσύ στέκεσαι στο κέντρο της Ταξιμ και έχεις πίσω σου την Ιστικλαλ στα αριστερά σου το Γκεζί , στα δεξια σου το Μαρμαρά, μπροστά σου βλέπεις το Κεμαλικο Κεντρο Κουλτουρας. Ουσιαστικά είναι η όπερα της Πόλης. Είναι κλειστή για ένα δύο χρόνια γιατί την "επισκευάζουν"... Δύο (2) χρόνια την επισκευάζουν..χμ! Αλήθεια; Προφανώς κάποιος δεν θέλει να λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο. Μάλλον δεν φέρνει αρκετά χρήματα... Άκουσα σήμερα ότι θέλουν να το κάνουν τζάμι. Αν το δεις, το κτίριο είναι πολύ καλό, είναι μοντέρνου τύπου.
Επίσης, ο σταθμός των τρένων, το Haydarpasa, στο Καντικιοι, είναι επίσης ένα παλιό κτίριο. Παραμένει επίσης κλειστός για ένα δυο χρόνια. Είχε μπει μια φωτιά(τυχαίο;) και τον έκλεισαν για να τον επισκευάσουν. Ακόμα επισκευές δεν έχουν αρχίσει αλλά και τρένα δεν υπάρχουν να πηγαίνουν προς την ασιατική πλευρά. Είναι πολύ όμορφο κτίριο για να είναι ανοιχτό σε όλο τον κόσμο ..χμ... Μάλλον είναι καλύτερα να γίνει ξενοδοχείο. Ε;
Λένε ακόμα ότι το πανεπιστήμιο του Mimar Sinan που (ένα τμήμα του το βασικό) βρίσκεται σε ένα κτήριο πάνω στην θάλασσα πρέπει να βρει άλλο χώρο για να στεγάζεται. Δεν του ανανεώνουν το συμβόλαιο, γιατί προφανώς τόσο ωραία τοποθεσία μάλλον ταιριάζει πιο καλά σε ξενοδοχείο!
Και φτάσαμε στο σήμερα... Πριν δυο εβδομάδες (Τρίτη 28.05)είχα πάει να διαβάσω στο Πολυτεχνείο (ITU), στο κτήριο που βρίσκεται κοντά την Ταξίμ, απέναντι από το πάρκο. Η Ιωάννα ήρθε λίγο αργότερα και μου λέει "ρε πολύς κόσμος στο πάρκο και είδα και αστυνομία κάτι γίνεται". Πρέπει να είναι ή μέρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία που έβαλες στην ανάρτηση. Νομίζω πάντως ότι είχε αρχίσει από την προηγούμενη μέρα γιατί ένας φίλος Ιταλός, ο Αντόνιο, έλαβε ένα μήνυμα "κόβουν τα δέντρα στο πάρκο". Μετά την εργασία λοιπόν πήγα και εγώ με την Ιωάννα στο πάρκο για μια μπύρα. Εκεί θυμάμαι την εξής συνομιλία με κάποιους άλλους:
-ε εντάξει δεν έχει και πολύ κόσμο πάντως.., λέω εγώ
-τι λες ρε! έχει πάρα πολύ. Μένω εδώ στο κέντρο και έχω δει και άλλες συγκεντρώσεις και πορείες κυρίως από κόμματα και συγκριτικά με το πόσος κόσμος ήταν σε εκείνες τις πορείες, εδώ έχει πολύ κόσμο. Εδώ και στην πορεία με τα αδέσποτα.
Μετά από αυτό η Ιωάννα έβγαλε το αστείο: " και σου έχω πει βρε Ταγιπ: τα αδέσποτα και τα πάρκα ΜΗΗΗν τα πειράζεις! μην τα πειράζεις!"
Ήταν πολύ ήρεμα, πολύ φυσιολογικά για αντίδραση για να μην κοπούν δέντρα. Είχαν στήσει μερικοί κάτι σκηνές εδώ και εκεί. Όχι για να κοιμηθούν αλλά ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Υπήρχαν τα καροτσάκια με τα φαγητά. Υπήρχε μια κίνηση, δεν μπορώ να πω.
Ειδικά αν σκεφτώ ότι πριν λίγο καιρό-γύρω στις 16 Μαΐου- είχαμε προσπαθήσει να πάμε εκεί για μπύρα. Αρχικά μας πλησίασε ένας αστυνομικός και το μόνο που μας είπε είναι "να μην κοιμηθείτε στο πάρκο". Ο νόμος για το αλκοόλ μόλις είχε περάσει αλλά δεν ξέρω αν δε το ήξερε ή αν βαρέθηκε γιατί ήμασταν όλοι ξένοι και αυτός μόνο τουρκικά ήξερε. Μετά από λίγο πλησίασε κι ένας από αυτούς που εισπνέουν κόλα ή νέφτι μέσα από τη σακούλα - ενός τύπου ναρκωτικό είναι για να ξεχνάς την πείνα και είναι και πολύ φτηνό.
Α! και το άλλο που θυμάμαι και όσο το θυμάμαι θέλω να τους χτυπήσω τους μπάτσους! Την εβδομάδα 13.05-17.05 είχαμε μια εργασία με την ομάδα που συμμετέχω στο ITU στο κτίριο κοντά στην Ταξιμ. Έτσι έτυχε να περάσω αρκετές φορές από αυτό το πάρκο. Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά σε ένα κομμάτι πράσινου, από την μεριά τις Ταξιμ, τους αστυνομικούς. Στην αρχή απλά άραζαν εκεί. Την επόμενη φορά που πέρασα, είχαν περιφράξει το χώρο αυτόν με αυτά τα κάγκελα τις αστυνομίας και την επόμενη φορά θυμάμαι είχαν καρέκλες και τραπέζια και τάβλι. Ήταν ο δικός τους κήπος! Η κατάληψη είχε ήδη αρχίσει αλλά από τους μπάτσους! Τώρα που το σκέφτομαι μάλλον γιαυτό είναι τόσο θυμωμένοι!
Γενικά αυτό που παρατηρήσαμε με την Ιωάννα (πεπειραμένη από τις δικές μας πορείες) είναι ότι εδώ οι διαδηλωτές δεν είναι τόσο βάνδαλοι όσο εμείς. Ούτε μια μολότοφ βρε αδερφέ..! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η αστυνομία είναι τόσο οξύθυμη, γιατί τόση βια. Τους διαδηλωτές ούτε καδρόνια τους είδαμε να κρατάνε ούτε να σπάνε. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να στήσουν οδοφράγματα και γύρω από την Ταξιμ τώρα είναι γεμάτο οδοφράγματα.
Μια μέρα πήγαμε σε μια πορεία, στη γειτονιά Μποσταντζι, πολύ . . . κυριλέ! Ούτε ένας μπάτσος γύρω μας. Σταματήσαμε δυο φορές για να απαγγείλουν τον εθνικό ύμνο.
Στην πλατεία Ταξίμ αυτές τις μέρες γίνεται ένα φεστιβάλ. Φεστιβάλ χαράς και ελευθερίας. Είναι όλοι χαρούμενοι. Όλοι πρόθυμοι να βοηθήσουν. Νομίζω ότι είναι ο πραγματικός εαυτός τους. Έχει γίνει κατάληψη σε δημόσιο χώρο.!! Έχει γεμίσει σκηνές και πολλοί μένουν εκεί το βράδυ. Στήνουν προβολές, μουσικές, παααρα πολύς κόσμος. Αυτή είναι η δική μου πλευρά των γεγονότων. Για τις μάχες μπορείτε ίσως να ενημερωθείτε καλύτερα από τα ΜΜΕ..
Αμάν! έξι το πρωί η ώρα. Ο μουεζίνης άρχισε το τραγούδι του.. είναι ώρα για ύπνο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου