Όταν το κεφάλαιο μιας επιχείρησης σπαταληθεί, τότε η επιχείρηση κλείνει. Μήπως η απαίτηση αυτή του Εμπορικού Δικαίου, πρέπει να ισχύσει και για το κόμμα της ΝΔ; Αυτός είναι ο λόγος που ακούστηκε το σύνθημα της επανίδρυσης του κόμματος;
Ο περιορισμός του κεφαλαίου της παράταξης στον Κώστα Καραμανλή που παρουσιαζόταν από τα στελέχη του κόμματός του και ως εθνικό κεφάλαιο οδήγησε, τώρα που το κεφάλαιο αυτό εξανεμίστηκε, σε γενική κατάρρευση.
Στην διάρκεια μάλιστα της παρωδίας «έκτατο συνέδριο», ο αποκριάτικος Ζοροψωμιάδης, μαστίγωσε ανεμπόδιστος όλο το στελεχιακό δυναμικό στις πρώτες σειρές, εξανεμίζοντας και τα τελευταία ψήγματα παραταξιακού κεφαλαίου.
Ένα μήνα μετά τις εκλογές η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφήνεται χωρίς κριτική από την πλευρά της κεντροδεξιάς. Ίσως αυτό να γίνεται γιατί δεν υπάρχον και πολλά να της προσάψουν με εξαίρεση οιμωγές για τα παιδιά των στα. . . ααζ και ψελλίσματα για το λιμάνι του Πειραιά.
Το κόμμα δεν λειτουργεί – εκτός από τους μηχανισμούς της Ντόρας– οι οργανώσεις ανά την επικράτεια είναι «σφραγίδες». Αποκαλυπτική η σημειολογία της ήττας: ο Γραμματέας του κόμματος δεν βγήκε βουλευτής και το ίδιο έπαθε και η υπεύθυνη Πολιτικού Σχεδιασμού.
Τα κόμματα εξουσίας έχουν ως βασικό ενοποιητικό παράγοντα την προσδοκία του ψηφοφόρου για πρόσβαση στην εξουσία. Χωρίς αιδώ άλλωστε διακηρύσσεται αυτή την περίοδο στον εσωτερικό προεκλογικό αγώνα ότι το μόνο ουσιαστικό ενοποιητικό στοιχείο του κόσμου της ΝΔ είναι ο πόθος επιστροφής στην εξουσία. Α! και το απώτερο παρελθόν – από τον Στρατάρχη Παπάγο στον Εθνάρχη Καραμανλή- με όλα τα αναχρονιστικά στοιχεία αντι – σοσιαλισμού και αντι – κομμουνισμού. Ενώ η ζωή μαζί με το τοίχος του Βερολίνου γκρέμισε και όλη αυτή την ιδεοληψία της Αριστεράς, αυτοί εξακολουθούν να πολεμούν αυτούς τους «βαρβάρους . . . που ίσως ήταν μια κάποια λύσις . . .».
Η παραίτηση της ΝΔ από την κυβερνητική εξουσία, αποκάλυψε την ιδεολογική φτώχεια και την ανυπαρξία πολιτικού στοχασμού και στρατηγικής για την χώρα..
Οι πελατειακές σχέσεις είναι οργανικό προσάρτημα του πολιτικού μας συστήματος και διαμορφώνουν την κοινωνική προσέγγιση «σήμερα εσείς αύριο εμείς», ως αξία της σημερινής δημοκρατικής μας διακυβέρνησης. Εάν λοιπόν ο μηχανισμός του κόμματος, του κάθε κόμματος εξουσίας, περιορίζεται στην συμπληρωματική υπηρεσία διαφθοράς και εξαγοράς συνειδήσεων των οπαδών και των πολιτών γενικότερα, τότε αυτό οδηγεί σε αυτοτύφλωση, και εξουσιαστική χαύνωση.
Αυτό συνέβη στο ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη, αυτό συνέβη και στο κόμμα της ΝΔ.
Αρκετά πριν τις εκλογές, σε συνάντηση με στέλεχος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας όταν προσπάθησα να συζητήσω μαζί του ιδεολογικά θέματα, η απάντηση ήταν αποστομωτική: «εμείς εδώ είμαστε για να κάνουμε ρουσφέτια και να πολεμάμε το ΠΑΔΟΚ. Η ιδεολογία και οι θεωρίες είναι για διανοούμενους σαν τον Ανδριανόπουλο, που είδες που κατέληξε! . . .».
Η ήττα στις εκλογές απεκάλυψε την φτώχια του κόμματος της ΝΔ σε οράματα και έμπνευση και αυτό αντανακλάται στους λόγους των δελφίνων. Δεν υπάρχει τίποτα να ακούσουμε διότι είναι κύμβαλα αλαλάζοντα και χαλκοί ηχόντες οι υποψήφιοι πρόεδροι, όραμα γαρ μη έχοντες. Είναι δε τουλάχιστον αστείο το εσωτερικό μεταγραφικό παζάρι της Ντόρας και του Αντώνη, οι δηλώσεις των υποψηφίων και οι εμφανίσεις των διαφόρων ομάδων στις νυκτερινές εκπομπές.
Είναι κατανοητή η δύσκολη θέση των υποψήφιων - εκλεκτόρων μελών της ΝΔ οι οποίοι μάλλον θα έχουν ως μοναδικό κριτήριο την αισθητική ή το λεγόμενο λάιφ στάιλ των επίδοξων αρχηγών. Ο πολιτικός πολιτισμός – προβληματισμός της ΝΔ περιορίζεται στις κατηγορίες αμφοτέρων για την πολιτική διαδρομή τους, τις φήμες περί σκανδάλων και άλλα ευτράπελα.
Είναι άραγε αυτό απότοκος της κομματικής πειθαρχίας – αυτοκτονίας των βουλευτών της ΝΔ, της «σιωπής των αμνών», που κατά τον βουλευτή Καράογλου είχε επιβληθεί στο κόμμα της ΝΔ πριν τις εκλογές; Θα περάσει αρκετός καιρός και θα χρειαστεί πολύ κουράγιο και συλλογική αυτογνωσία να γίνουν και πάλι οι αμνοί λύκοι!
Δεν ανήκω στην ΝΔ ούτε είμαι ψηφοφόρος της αλλά επειδή το πολιτικό μας σύστημα είναι κομματικό, πρέπει να εξετάζουμε και να μας ενδιαφέρει ο τρόπος που τα πολιτικά κόμματα λειτουργούν και εκλέγουν τις ηγεσίες τους που είναι πολύ πιθανόν να γίνουν και δικές μας, εθνικές δηλαδή, ηγεσίες.
Προφανώς όλα τα προηγούμενα δεν συμβαίνουν μόνο στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα σημερινά κόμματα δεν είναι μηχανισμοί παραγωγής σύγχρονης πολιτικής και οραμάτων αλλά δέσμια φαντασμάτων και χαρακτηρισμών του παρελθόντος. Διαχειρίζονται τους ψηφοφόρους – οπαδούς με κολακείες και εξυπηρετήσεις. Όταν αυτοί φεύγουν καμιά φορά από το μαντρί και πάνε σε άλλο γειτονικό λιβάδι ή για μπάνιο, αρχίζουν οι χωρίς νόημα αναλύσεις και οι ομφαλοσκοπήσεις.
Δείτε και τα αντίστοιχα στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στις με πολλές ελπίδες περιβεβλημένη Αριστερά και μάλλον θα συμφωνήσετε ότι η ύπαρξη σκεπτόμενων πολιτών – που υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς - με άποψη και θάρρος γνώμης είναι το ζητούμενο για την Δημοκρατία μας και το μόνο που μπορεί να μας απαλλάξει την χαλασμένη προ πολλού σούπα που ξαναζεσταίνουν και προσφέρουν τα κομματικά κατεστημένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου