Η φάρμα των ζώων στην Βουλή

Έβλεπα χθες τη συζήτηση στην Βουλή. Όχι όλη. Αποσπάσματα. Αλλά μερικές ομιλίες τις παρακολούθησα ως το τέλος.

Είδα μερικούς νέους πολιτικούς που οπωσδήποτε μου έκανε εντύπωση ο λόγος τους. Φαντάζομαι και σε εσάς. Μίλησαν πράγματι με σαφήνεια και απλότητα για την ουσία του προβλήματος, που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας. 

Μίλησαν με επιχειρήματα και πρωτοτυπία. Είπαν δηλαδή ότι φτάσαμε ως εδώ, στο μη παρέκει, και αναγκάζεται η Κυβέρνηση να παίρνει «δύσκολες» -δηλαδή άδικες για μερικές κατηγορίες πληθυσμού- αποφάσεις διότι τόσα χρόνια, έτσι με θάρρος κατήγγειλαν οι θαρραλέοι αυτοί πολιτικοί άνδρες, αυτοί που κυβερνούσαν:

• διαμόρφωσαν ένα πελατειακό κράτος που δεν είναι αποδοτικό για τους πολίτες αλλά σπάταλο εις όφελος ολίγων «καπάτσων» διαπλεκομένων, επιχειρηματιών και μηντιοκρατών
• για να κολακέψουν το πόπολο, εξόδευαν τους πόρους των πολιτών με εύκολες πολιτικές «δώστα όλα στον λαό» -δηλαδή στα «δικά μας παιδιά» πρωτίστως και μετά στους άλλους- καταχρεώνοντας τον εθνικό προϋπολογισμό.
• δημιούργησαν ένα κράτος που καταπνίγει τη δημιουργικότητα των Ελλήνων και την διαστρέφει περιορίζοντας την σε κόλπα κατάχρησης, σχεδόν κλοπής, δημοσίου χρήματος
• με τις αποφάσεις και τη πολιτική που άσκησαν σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής, κατασπατάλησαν κάθε κεφάλαιο από χρήσιμους πόρους του λαού μας είτε για αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων πρόκειται είτε για πόρους που έπρεπε να διοχετευτούν στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας
• ώθησαν στο να είναι η επιχειρηματική δραστηριότητα κρατικοδίαιτη και πλαδαρή, ανίκανη να επεκταθεί με δυναμισμό στις διεθνείς αγορές, με αποτέλεσμα να εισάγουμε πιο πολλά από όσα εξάγουμε
• αποδείχτηκαν ανίκανοι στο να προβάλλουν στοιχεία του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού και να τα αξιοποιήσουν υπέρ μας. Συνωμότησαν στην καταστροφή του περιβάλλον, των παραδοσιακών οικισμών και των φυσικών πόρων της πατρίδας μας
• ξεφτίλισαν κάθε έννοια αξιοκρατίας κι έτσι εκεί όπου κανονικά θα έπρεπε να παράγεται χρήσιμη γνώση για την οικονομική ανάπτυξη (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, κλπ.) και να προάγεται η καινοτομία και η πρωτότυπη σκέψη, απλώς γίνεται αναμάσημα ξενόφερτων κακοχωνεμένων θεωριών και απόψεων και διαμοιράζονται τα σχετικά ερευνητικά κονδύλια.

Για να μη σας στενοχωρώ και σας κουράζω, ανέλυσαν με ρητορική δεινότητα -ο ένας ειδικά- όλα εκείνα που όλοι μας έχουμε επανειλημμένα πει κατά καιρούς αλλά που οι πολιτικοί άνδρες που κυβερνάνε αυτό τον τόπο δεν άκουγαν ή έκαναν πως δεν άκουγαν ή έλεγαν ότι είναι σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστούν χωρίς κόστος ή ότι τέλος πάντων, έτσι είναι ο κόσμος φτιαγμένος και δεν αλλάζει. 

Οι νέοι αυτοί πολιτικοί απέδειξαν ότι όλα αυτά μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί και τώρα να είμαστε σε μια άλλη Ελλάδα! Και τώρα ήρθαν εκείνοι, οι συγκεκριμένοι πολιτικοί, και προτίθενται -έτσι δήλωσαν με παρρησία- να αναλάβουν να κάνουν πράξη όλα όσα δεν έγιναν τα προηγούμενα τριάντα τόσα χρόνια. Ουάου!

Κρίμα, κρίμα και πάλι κρίμα που τόσα χρόνια οι άνθρωποι αυτοί απουσίαζαν από την κεντρική πολιτική σκηνή κι άφησαν άλλους να χειρίζονται τις τύχες αυτού του τόπου.

Α, τα ονόματα τους για να τους χαιρετίσετε με σεβασμό και με ενθάρρυνση όταν τους συναντήσετε στον δρόμο: Ευάγγελος Βενιζέλος ο ένας και Γιώργος (όχι Γεώργιος) Παπανδρέου ο άλλος.

Μάλιστα ο δεύτερος, σε μια πολύ προσωπική αποστροφή της ομιλίας του, αναφέρθηκε στην κληρονομία που πήρε από την οικογένειά του και χωρίς να το θέλει, επαλήθευσε το ρητό του παλιού μάγκα: 

"Από την οικογένειά μου δεν πήρα πλούτη / Μα έχω τύχη στο μπαρμπούτι!"

 
Λες;