Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Όταν κλείνουν τα σχολεία, "πήζουν" οι φυλακές


Πήρα και δημοσιέυω την ακόλουθη υπηρεσιακή επιστολή του Δήμαρχου Αλιάρτου Θεσπιών προς την Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκαπίδευσης του τέως νομού Βοιωτίας. Αλλά επειδή ο ΕΡΜΟΣ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗΣ δεν είναι ενημερωτικό δικτυότοπος αλλά χώρος σκέψης δεν θα το αφήσω ασχολίαστο
.
Η επιστολή είναι η ακόλουθη:


Αλίαρτος 14-02-2011
                                                                                         Αρ.Πρωτ.:                            

ΔΗΜΟΣ ΑΛΙΑΡΤΟΥ

ΔΗΜΑΡΧΟΣ                                                                                                           

Ταχ. Κώδικας: 32 001  Αλίαρτος
Τηλέφωνο: 22680 22212
Φαξ: 22680 22690
                                                                        Προς: Δ/ΝΣΗ Β/ΘΜΙΑΣ Ε/ΚΠΣΗΣ  ΒΟΙΩΤΙΑΣ
                                                                                                    ( Υπόψη κου Τσούρα)
                                                                                   
                                                                                   


ΘΕΜΑ: «Συγχωνεύσεις Σχολείων»

 Αγαπητέ κ. Διευθυντά
    Σε απάντηση του υπ’ αριμ πρωτ.528/3-2-2011 εγγράφου σας (περί ιδρύσεως – συγχωνεύσεως-καταργήσεως-προαγωγής Σχολείων) και του αιτήματός σας να έχετε γραπτώς τις απόψεις μας, διατυπώνουμε την παρακάτω θέση την οποία θα υποστηρίξω και όπου χρειαστεί.
     Τα σχολεία δεν είναι επιχειρήσεις για να τα αξιολογήσουμε με οικονομικά και μόνο κριτήρια. Είναι η ψυχή και η καρδιά κάθε τοπικής κοινωνίας και ως τέτοια είναι ανεκτίμητη. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε θέση για κλείσιμο σχολείων μας βρίσκει τελείως αντίθετους, απεναντίας διεκδικούμε μεγαλύτερη χρηματοδότηση γιατί αυτό είναι πραγματική και διαχρονική επένδυση για τον τόπο.
    Η μόνη περίπτωση συγχώνευσης που μπορούμε να συζητήσουμε και αφού έχει προηγηθεί εξαντλητική συζήτηση και ομόφωνες αποφάσεις με συλλόγους, γονέων, μαθητών  και εκπαιδευτικούς αφορά,αποκλειστικά και μόνο περιπτώσεις που υπάρχουν σοβαροί και ανυπέρβλητοι παιδαγωγικοί λόγοι, αλλά και πάλι τονίζω ότι αυτό θα είναι απόφαση της τοπικής κοινότητας και πάντως όχι για οικονομικούς λόγους.
   Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το κλείσιμο ενός σχολείου θέτει αυτομάτως τις προϋποθέσεις της αποδόμησης της τοπικής κοινωνίας κι αυτό είναι πρόβλημα που δύσκολα μπορούμε να το επιλύσουμε.
    Στα όρια του Καλλικράτειου  Δήμου μας και σε ότι αφορά την Δευτεροβάθμια Εκπ/ση  υπάρχουν τα εξής σχολεία:
·   Γυμνάσιο Αλιάρτου
·   Γυμνάσιο Θεσπιών
·   Λύκειο Αλιάρτου
·   Λύκειο Θεσπιών
   Όλα είναι δυναμικά σχολεία, με μαθητικό δυναμικό υπεραρκετό για την λειτουργία τους, με άρτιες κτηριακές υποδομές (αίθουσες, εργαστήρια, κτλ) και σημαντική προσφορά στην τοπική κοινωνία.
   Επίσης υπάρχει το Εσπερινό ΕΠΑΛ Αλιάρτου, σχολείο μοναδικό στο είδος του σε ολόκληρο το νομό, που φοιτούν μαθητές εργαζόμενοι και φιλοξενείται στις εγκαταστάσεις του ΓΕΛ Αλιάρτου.Θεωρώ ιεροσυλία οποιαδήποτε αρνητική σκέψη για το σχολείο αυτό.
   Κύριε Διευθυντά
    Θεωρήστε δεδομένη την συνεργασία μας σε οποιοδήποτε θέμα αφορά την παιδεία, είμαστε δίπλα σας σε όλες τις πρωτοβουλίες που συμβάλλουν στην αναβάθμισή της. Διαβιβάστε όμως όπου χρειαστεί, όπως θα πράξουμε και εμείς, ότι τα σχολεία μας είναι η ψυχή μας και την ψυχή μας  δεν την αξιολογούμε ως οικονομικό μέγεθος.
 
        
Ο Δήμαρχος

Γεώργιος Ντασιώτης

Τέτοια επιστολή (την μορφή και το 'στήσιμο' του κειμένου) είχα να δω από τον στρατό. Η διαμόρφωση του εγγράφου, τα στοιχεία ιεραρχίας και αναφοράς, όλα ίδια. Όμως το θέμα είναι η παιδεία, είναι τα παιδιά μας, είναι το μέλλον μας.

Ο Δήμαρχος, δάσκαλος ο ίδιος, απαντάει σωστά ως δάσκαλος. 

Το πρόβλημα είναι η επιστολή που παρέλαβε ο Δήμαρχος και η όλη μεθόδευση της διαδικασίας. Αφού ο Δήμαρχος δεν την έδωσε σε δημοσιότητα, προσπαθώ να την φανταστώ. Μια άθλια επιστολή τριών γραμμών ‘παρακαλούμε όπως γνωστοποιήσετε τα σχολεία μέσης εκπαιδεύσεως τα οποία πρόκειται να πάψουν να λειτουργούν’ και θα παρέθετε μια σειρά από ‘συμφώνως με...’ και ένα κατάλογο με διαταγές κι εγκυκλίους προς τεκμηρίωση.

Από το Υπουργείο Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης (τι τίτλος!) στάλθηκε η επιστολή προς τις τοπικές διευθύνσεις Εκπαίδευσης με αυστηρό ύφος που θα έλεγε περίπου ότι επειδή τα δημογραφικά δεδομένα έχουν αλλάξει κι επειδή η οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας είναι δύσκολη κι άλλα πέντε υπηρεσιακά ‘επειδή’, ‘σας ζητάμε να κόψετε σχολεία’.

Σαν να νάναι τα σχολεία ραδίκια. Λες και το να κλείσει ένα σχολείο είναι απλό διοικητικό θέμα ρουτίνας και όχι κάτι που πρέπει -ακόμα κι όταν είναι δικαιολογημένο για λόγους δημογραφικούς- να προκαλέσει μια κάποια ανησυχία στην κοινωνία Να πυροδοτήσει προβληματισμούς για το πως θα αντιστραφεί η τάση συρρίκνωσης του αριθμού των παιδιών μας αλλά και της ποιότητας των σχολείων μας και όχι να χαροποιήσει κάποιους στο Υπουργείο Οικονομικών που θα γλυτώσουν κάποια χρήματα.

Όχι ότι περίμενα κάτι καλύτερο από την δημόσια διοίκηση αλλά, διάολε, αυτά που λέει ο Δήμαρχος Δάσκαλος θα έπρεπε να τα πει η ‘Δια Βίου’. Μπορεί λεφτά να μην έχει το κράτος αλλά θα έπρεπε να έχουμε ευαισθησία ειδικά για την Παιδεία και ειδικά για τα σχολεία.

Με αυτό τον ρυθμό και αυτό το μυαλό, δεν θα αργήσει ο καιρός που θα ακολουθήσει μια δεύτερη επιστολή προς τον Δήμαρχο που θα λέει με υπηρεσιακή γλώσσα ότι ‘τα κτίρια των σχολείων που έκλεισαν -σύμφωνα με την προηγούμενη εγκύκλιό μας- σας παρακαλώ να τα μετατρέψετε σε φυλακές’ για τα δικά μας παιδιά αλλά και τα ξένα, τα λαθρομεταναστάκια.

4 σχόλια:

  1. Επειδή πολύς λόγος γίνεται για το θέμα αυτό κι όχι άδικα βεβαίως, έχω κι εγώ μία άποψη και την καταθέτω. Θεωρώ ότι σε ορισμένα σχολεία το δημογραφικό είναι μεγάλο πρόβλημα και μειονέκτημα εν τέλει για τα παιδιά που φοιτούν σε αυτά.
    Όμως το σχολείο για κάθε χωριό είναι πηγή ζωής και με κάθε τρόπο πρέπει το κάθε χωριό να διατηρήσει αυτή τη ζωντάνια. Νομίζω ότι υπάρχει τρόπος που ικανοποιεί όλες αυτές τις παραπάνω πλευρές και ταυτόχρονα εξοικονομεί χρήματα για το κράτος.
    Συγκεκριμένα στην περιοχή μας. Προτείνω το δημοτικό σχολείο της Άσκρης και του Λεονταρίου που είναι διθέσια να ενωθούν με αυτό των Θεσπιών. Έτσι θα έχουμε δύο δημοτικά σχολεία στην Περιοχή των 90 παιδιών περίπου το καθένα. Του Μαυρομματίου που έχει ήδη 90 περίπου παιδιά και το νέο στις Θεσπιές. Προτείνω ακόμα τα νηπειαγωγεία των τριών χωριών (Ασκρης, Θεσπιών, Λεονταρίου) να ενωθούν και να λειτουργήσουν στην Άσκρη. Και τέλος να λειτουργήσει παιδικός σταθμός στο Λεοντάρι για τα τρία χωριά.
    Μ' αυτόν τον τρόπο έχουν όλα τα χωριά σχολείο και μάλιστα πολυπληθέστερο. Ταυτόχρονα αναβαθμίζεται η διδασκαλία. Πολλοί δάσκαλοι βέβαια ίσως με αυτόν τον τρόπο χάσουν την οργανική τους θέση και ίσως αναγκαστούν να μετατεθούν σε κάποιο άλλο σχολείο της περιοχής που έχει κενό. Όμως νομίζω ότι με τον νόμο 1 πρόσληψη για 5 αποχωρήσεις δεν θα δυσκολευτούν να βρουν κοντινό σχολείο.
    Θέλω όμως ακόμα κάτι να προσθέσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι πολύ παραμελημένο το Νεοχώρι, γι' αυτό προτείνω την επαναλειτουργία του καλλιτεχνικού εργαστηρίου το συντομότερο και επίσης τη λειτουργία του κτιρίου ως μόνιμη έκθεση πολλών καλών τεχνών (ζωγραφική, φωτογραφία,γλυπτική κ.ά)
    Ως γνώμονα γι' αυτές τις αλλαγές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχω τα κριτήρια βάσης που ανέφερα παραπάνω και επιπλέον ένα κριτήριο που βάζει άνω όρια. Δηλαδή οι διοικούντες πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι ναι μεν μία τάξη είναι καλό να λειτουργεί με τουλάχιστον 10-12 παιδιά, κάτι που επιτυγχάνεται εύκολα με την πρότασή μου, όμως αν έχει περισσότερα από 20-22 παιδιά πάλι δεν προσφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
    Αυτά για τις συνενώσεις σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής.

    Για την δευτεροβάθμια τα πράγματα είναι πολυπλοκότερα. Ισχύουν πάνω κάτω οι ίδιοι κανόνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πράγματι τα σχολεία είναι πηγή ζωής για τα χωριά. Ως εκπαιδευτικός πιστεύω ότι η ποιότητα στην εκπαίδευση είναι κατ΄ αρχήν στον εκπαιδευτικό, επίσης τα μικρά σχολεία στην περιοχή μας έβγαζαν αριστούχους μαθητές, άρα καλή εκπαίδευση δεν σημαίνει απαραίτητα και μεγάλο σχολείο. Επίσης τον πρώτο λόγο πρέπει να έχουν οι ίδιοι οι γονείς. Όμως ότι και αν γίνει πρέπει στις εθνικές εορτές τα παιδιά του κάθε χωριού να κάνουν παρέλαση και γιορτή στο χωριό τους ή και στο χωριό τους. Το τελευταίο το θεωρώ όρο απαράβατο.
    Νικόλαος Ι. Δημητρίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το βασικό πρόβλημα της εκπαίδευσης είναι η κοινωνία μας και όχι η τοποθεσία .
    Αν θέλουμε ένα ΣΧΟΛΕΊΟ να μορφώνονται τα παιδιά μας πρέπει α) οι δάσκαλοι ( καθ ύλην αρμόδιοι )
    β) οι γονείς και γ) το κράτος ,να διαμορφώσουν σύγχρονες και ανθρώπινες συνθήκες στη παιδεία .

    Υ.Γ : Το σίγουρο είναι ότι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι οι ΠΑΡΕΛΆΣΕΙΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Διάφορα