Η Ανάσταση ξεκινάει από το Κασκαβέλι

Για τον Νίκο Ι. Δημητρίου

Οι Κασκαβελαίοι πάντα έκαναν πρώτοι Ανάσταση. Νομίζω φέτος τους προλάβαμε και αυτό κάπου χάλασε την παράδοση.

«Πάλι βιάστηκε ο παπά Τέλιος» λέγαμε και σε λίγο ξέραμε ότι θα κτυπήσει και η δική μας καμπάνα. Προφανώς και στα βαρελότα ξεκινούσαν πρώτοι και ο δικός μας ο παπάς δυσανασχετούσε γιατί οι κρότοι από απέναντι του χαλούσαν την λαμπερή σκηνοθεσία στην οποία πρωταγωνιστούσε.

Όμως, τώρα που το σκέφτομαι, είναι λογικό: το Κασκαβέλι είναι ανατολικά από το Ερημόκαστρο οπότε το φως για να έρθει σε εμάς από εκεί περνάει.

Σε πολλά θέματα οι Κασκαβελαίοι ήταν πάντα πιο μπροστά από εμάς και . . . 
παρόλη την δική μας προκατάληψη και την υπεροχή με την οποία τους αντιμετωπίζαμε, οι ίδιοι προχώρησαν και το χωριό τους κράτησε όλα εκείνα τα στοιχεία του χωριού (αυλές, κήποι) που σε εμάς γκρεμίστηκαν και χάθηκαν σε μια κρίση νεοπλουτισμού που όμως έχει παρέλθει πλέον προ πολλού.

Το ρολόι της εκκλησιάς τους, του Προφήτη Ηλία, σημάδευε και το δικό μας χρόνο.

Ως προς τις πολιτικές προτιμήσεις, οι Κασκαβελαίοι ήταν πιο συντηρητικοί από τους Ερημοκαστραίους αλλά βλέποντας την γενική εξέλιξη των πραγμάτων, καθώς οι έννοιες «πρόοδος» και «συντήρηση» στην σύγχρονη ελληνική πολιτική σκηνή έχουν μπερδευτεί για τα καλά, δεν είμαι βέβαιος πλέον για αυτό.

Όμως, «διατί να το κρύψωμεν άλλωστε», τώρα είναι πιο μπροστά από εμάς σε διάφορα θέματα κυρίως πολιτισμού: έχουν δανειστική βιβλιοθήκη, εκδίδουν εφημερίδα, ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟ. Μάλιστα στην τελευταία έκδοσή του που την βρήκα σε κάποιο τραπέζι στην καφετέρια, μου έκανε την τιμή να με αναφέρει με πολύ ζεστά λόγια. Έγινε αφορμή να γνωρίσω τον Γκυ Ντεμπόρ, τους Λετριστέρς και του Καταστασιακούς. Χάρη στο Γκουγκλ με έμαθαν για τα στοιχεία της φιλοσοφίας και της πολιτικής πρακτικής τους και παρόλες τις διαφωνίες μου ως προς την μορφή των αντιδράσεων τους θεωρώ κολακευτικό το ότι έχω κοινά στοιχεία –στον γραπτό λόγο- με τους ανατροπείς εκείνους της κατεστημένης λογικής.

Στην ιστοσελίδα τους δημοσιεύουν εικόνες με καθαρά χρώματα, όμορφες και καθαρές φωτογραφίες, χωρίς φλυαρίες και με ακρίβεια στα γραφόμενα και στις ανταποκρίσεις τους. Είναι δουλειά με μεράκι. 

Με βοηθάνε να τους μάθω καλύτερα.

Στον τίτλο έχουν μια καταπληκτική αεροφωτογραφία του χωριού τους. Είναι νωρίς το απόγευμα μια καθαρή απριλιάτικη Κυριακή. Ανατολικά κρέμεται από μια κλωστούλα δρόμο το νεκροταφείο πιο βόρεια το γήπεδο (που νομίζω ότι φωτίστηκε από τους προβολείς πριν από το δικό μας γήπεδο) και στα βόρεια και δυτικά φαίνεται η δεξαμενή τους και δίπλα ο ερειπωμένος μύλος.

Μπαίνω στην φωτογραφία και βουτάω από ψηλά. Φτάνω στις ταράτσες των σπιτιών μπαίνω στις αυλές και νομίζω ότι είμαι στο Ερημόκαστρο. Αν μπορούσα να μπω και στις ψυχές των ανθρώπων θα μπερδευόμουν ακόμα πιο πολύ: Ίδια κι όμοια τα προβλήματα οι χαρές οι προσδοκίες.

Στην ιστοσελίδα τους υπάρχει το κείμενο:

ΤΟ ΚΑΣΚΑΒΕΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΠΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ, ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, "Μνήμες που μας κράτησαν στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας , χαραγμένες ανεξίτηλα μέσα μας , βαθιά στην ψυχή και το πετσί μας."  ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΑΡΜΑΤΙ, Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ, ΤΑ ΝΤΑΜΑΡΙΑ, ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ, Ο ΜΥΛΟΣ, Η ΞΕΡΟΒΡΥΣΗ, Ο ΠΑΝΩ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΩ ΜΑΧΑΛΑΣ, Η ΑΜΠΑΡΑ, ΤΟ ΤΣΙΛΙΚΙ ΚΟΠΑΝΙ, ΤΟ ΣΤΡΙΦΤΟ,Η ΠΛΑΤΕΙΑ, Ο Α.Σ.Λ., Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ ΚΑΘΕ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ, ...........................ΤΟ ΚΑΣΚΑΒΕΛΑΚΙ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ, ΑΡΩΜΑ ΖΩΗΣ, ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΕΡΑΣ, .......ΙΔΕΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!

Θα μπορούσα να γράψω και εγώ με την ίδια τρυφερότητα για τις δικές μας μνήμες στα δικά μας Ερημοκατραίικα μέρη αλλά . . .  με πρόλαβαν.

Από την δημιουργικότητα τους παίρνουμε όλοι κουράγιο κι ελπίζω να είμαστε ικανοί να τους αντιγράψουμε.  

Να είναι καλά!