Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Ευχές στον ενικό και στον πληθυντικό


Μα τι Χριστούγεννα είναι τούτα! Ανοιξιάτικά και καταστροφικά για τις παραγωγές μας. Θέλουμε βροχές και έχουμε λιακάδα! Η προσμονή για καλύτερες ημέρες τούτη την περίοδο του χρόνου όπου οι νύχτες είναι οι πιο σκοτεινές και μακριές (και κανονικά οι πιο κρύες) του έτους, δεν προσφέρεται με τέτοιο ζεστό καιρό. Αντί να είμαστε κλεισμένοι μέσα και να χουχουλιάζουμε δίπλα στο τζάκι, κυκλοφορούμε με κοντομάνικα!

Για αυτό κι έφερα την χιονισμένη Κωπαΐδα σήμερα εδώ, από τις φωτογραφίες των ΘΕΣΠΙΑΚΩΝ, και ως συνδετικό σημείο των οικισμών του νέου Δήμου μας.

Τις μέρες αυτές οι δικτυότοποι είναι μάλλον βαρετοί. Η κύρια πολιτική είδηση που δεν έχει ενδιαφέρον είναι οι απανωτές και αναμενόμενες ευχές των πολιτικών παραγόντων.

Μου ήρθαν αλλά και δημοσιεύτηκαν παντού διάφορες τέτοιες ευχές και δεν μπορώ να μην σχολιάσω το πνεύμα μερικών απο αυτές.

Καταρχήν, σε ότι αφορά στους πολιτικούς αντιπροσώπους στην τοπική εξουσία,  παρατηρώ ότι μας εύχονται οι νικητές των πρόσφατων αναμετρήσεων. Εκείνοι που έχασαν, είναι σαν να έχουν πειστεί ότι ο ‘νικητής τα παίρνει όλα’ και δεν έχουν όρεξη για ευχές. Μπορεί να έχασαν την εξουσία αλλά εμείς είμαστε εδώ κι ένας καλός λόγος πάντα είναι ευπρόσδεκτος αλλά από ότι φαίνεται η πίκρα τους είναι μεγάλη. Κάποιοι γίνονται ιδιαιτέρως κακοί με γειτονικούς δήμους σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της υστεροφημίας τους.

Οι νικητές και οι κρατούντες (βουλευτές κυρίως) που είναι στο προσκήνιο εύχονται και το άρωμα του πολιτικού αέρα είναι έκδηλο.

Τα αποσπάσματα με πλάγια γράμματα που αναφέρω στη συνέχεια, είναι από τέτοια μηνύματα.

Ο αντιπεριφερειάρχης και πατριώτης μας Μουλκιώτης, ξεκινά το μήνυμα του με μια απρόσωπη και χωρίς ρήμα πρόταση ‘Αληθινές ευχές, ευχές για υγεία, ευτυχία, δημιουργία και δύναμη σε ένα 2011 με πολλές δοκιμασίες, μα και ανάλογες προκλήσεις, προοπτικές και ελπίδες’.

Λείπει το υποκείμενο κι αυτό είναι ίσως ενδεικτικό,  ως σημείον, και της πολιτικής του παρουσίας στο άμεσο μέλλον. Μάλλον θα συνεχίσει ωσεί παρών, αφού η παντελής απουσία του από τα πολιτικά πράγματα επιβραβεύτηκε με την εκλογή του στην θέση του Αντιπεριφερειάρχη. Μετά,  συνεχίζει την δήλωσή του, και μας θέλει ‘κοινωνούς’ μιας πορείας που, αλά Τσοχατζόπουλο, θέλει ‘οι στόχοι της Βοιωτίας να μην καθηλώνονται στο επίπεδο του ευχολογίου’. Μάλιστα.

Από τη μεριά μου, μας εύχομαι συμμέτοχους στην προσπάθεια εκείνων που θέλουν να γίνουν τα πράγματα καλύτερα για όλους μας.

Ο νέος Δήμαρχος Αλιάρτου Γιώργος Ντασιώτης, ξεκινά το εορταστικό του μήνυμα με μια ζεστή προσωπική ευχή ‘προς όλους τους κατοίκους του Καλλικράτειου Δήμου μας για υγεία και προκοπή’. Επίσης ζεστή κι ανθρώπινη είναι η επόμενη πρόταση του να σκεφτούμε τις ημέρες αυτές τους μη έχοντες και μη κατέχοντες. Η αλληλεγγύη ανάμεσα μας είναι κάτι που θα το χρειαστούμε οπωσδήποτε.

Όμως ο καθένας μας δεν μπορεί να αναλογίζεται ‘τι κάναμε λάθος ως κοινωνία και να αλλάξουμε τις  επιλογές μας’. Κάθε πολίτης ως άτομο τα σκέφτεται και όχι ως κοινωνία και μόνο έτσι, αν αναλογιστεί ο καθένας μας τις προσωπικές του ευθύνες, ίσως κάνει και τις επιθυμητές προσωπικές και ατομικές τους υπερβάσεις.

Στην τελική παράγραφο, ο νέος Δήμαρχος περνάει στον πληθυντικό: ‘Αναλαμβάνοντας, σε λίγες ημέρες, την διοίκηση του νέου Δήμου μας, σε ένα περιβάλλον δύσκολο από κάθε άποψη, στεκόμαστε με μεγάλη προσοχή μπροστά στα τεράστια προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, αλλά και με πείσμα να τα καταφέρουμε γιατί αυτή την εντολή μας δώσατε’.

Θεωρώ ότι η διάσπαση αυτή της συνέχειας και ο πληθυντικός, είναι διότι ο Δήμαρχος εκφράζει το σύνολο των νεοεκλεγέντων συμβούλων. Σωστό,  αλλά αυτό θα μπορούσε να διατυπωθεί διαφορετικά. Δηλαδή ως ‘εγώ και οι συνεργάτες μου’ ή ‘εγώ και οι δημοτικοί σύμβουλοι’ ή κάτι αντίστοιχο τέλος πάντων. Διότι ο προσωπικός ρόλος του Δήμαρχου δεν είναι μόνο προνόμιο (που πρέπει να καλυφθεί με πέπλα μετριοφροσύνης) αλλά και υποχρέωση του πολίτη Ντασιώτη προς τους δημότες του νέου Δήμου Αλιάρτου προς το παρόν και λίαν συντόμως Δήμου Αλιάρτου Θεσπιών σύμφωνα με τις δεσμεύσεις.

Όσο για εμένα, από καρδιάς εύχομαι στον νέο μας Δήμαρχο να είναι υγιής ο ίδιος αλλά και οι αγαπημένοι του από τους οποίους θα αντλεί την δύναμη για να είναι χρήσιμος σε όλους μας.

Για όλους μας εύχομαι πρωτίστως να είμαστε καλά, υγιείς, με μαχητικότητα και με χιούμορ αρκετό για να αντέξουμε την χρονιά που έρχεται. Με την δική μας ενεργή παρουσία, στις προσωπικές αλλά και στις κοινωνικές υποθέσεις, μπορεί ‘ο νέος χρόνος να είναι καλύτερος για όλους

Χρόνια πολλά!

4 σχόλια:

  1. Όσες ευχές κιαν κάνουμε-δώσουμε για καλή χρονιά,τίποτα δεν γίνεται με ευχολόγια,είναι σαν να θέλεις να βάψης αυγά με πορδιές.
    Θέλει οργανωμένο αγώνα λαικό,για να γκρεμίσει
    τους ωφελιμένους κοτσαμπάσηδες του ληστρικού συστήματος που σαν βδέλες ρουφούν ανεξέλεκτα το αίμα των εργαζομένων και ξεφτιλίζουν τη χώρα μας.
    Όχι άλλη υπομονή,οργανωμένα απάνω τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άσε που τα πιο πολλά ευχολόγια γίνονται από τους φαρισαίους και τους υποκριτές.
    Ουέ υμίν.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. O τροπος που σχολιαζετε διαφορα θεματα ειναι ευχαριστος να παρακολουθει καποιος που ζει εκτος Ελαδος . Αυτο που μας λειπει τωρα που η χωρα μας βρισκετε σε αδιεξοδο ειναι η ΟΜΟΝΙΑ .
    Πριν 25 χρονια οταν ελεγα οτι ειμαι Εληνας ημουν υπεριφανος , τωρα πια παμε απευθειας στο θεμα στις διαφορες συναλαγες , διαφορετικα αισθανομε κακομοιρης .
    Εμεις που ζουμε εκτος , ποναμε πιο πολυ για την καταντια αυτου του τοπου .
    Ευχωμε σε σας και τον καθενα που κανει χρηση του μοντερνου τροπου επικοινωνιας να λαβει υποψιν οτι οφελος ολων τελικα ειναι οχι μονον να βρουμε το δικιο μας , αλα να γινουμε νοικοκιριδες , αξιοι απογονοι των 700 !!!!!!
    Σας ευχομαι με υγεια και ευτυχια το 2011 και συνεχιστε να μοιραζετε τις σκεψεις σας μαζι μας.

    Απο Ολλανδια ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα Κώστα εκεί στην χώρα του Εράσμου,

    Η άποψη σου για τα κείμενά μου είναι ίσως η πιο κολακευτική που έχω ακούσει μέχρι τώρα.

    Σ’ ευχαριστώ!

    Νομίζω ότι εκείνο που μας λείπει είναι η θαρραλέα αναγνώριση της άλλης άποψης και η συζήτηση μαζί της. Δηλαδή ή ομόνοια στις πράξεις να προκύπτει από τον σεβασμό και την ανεκτικότητα στην άποψη του άλλου και όχι από την υποταγή σε κάποια άλλη άποψη. Το πρώτο βήμα προς τη νοικοκυροσύνη, όπως λες, είναι η κατανόηση της έννοιας ‘προσωπική ευθύνη’ για τον κάθε πολίτη και μετά, ο σεβασμός του δημόσιου αγαθού (περιβάλλον, περιουσία, υπηρεσίες). Και τα δύο απαιτούν χρόνο και προσπάθεια. Και τα δύο είναι θέμα παιδείας (και όχι μόνον εκπαίδευσης). Το ενθαρρυντικό είναι ότι έχουμε, ως Ελληνική κοινωνία, δείγματα αυτού του τρόπου -και στο παρελθόν αλλά και τώρα- απλώς δεν είναι ακόμα σε τέτοια ποσότητα ώστε να αλλάξει γενικά η συμπεριφορά μας. Προσπαθούμε.

    Εσύ όμως δεν έχεις κανένα λόγο να αλλάζεις τη συζήτηση όταν το θέμα έρχεται στην κατάσταση της Ελλάδας. Πιστεύω ότι μπορείς να προβάλλεις τον ισχυρισμό του ότι είσαι ενεργός και καλός πολίτης στην Ολλανδία ακριβώς επειδή είσαι Έλληνας. Η χώρα που σε φιλοξενεί έχει δείξει πως μπορεί μια κοινότητα ανθρώπων να συντονίζεται και να δημιουργεί κι ας είναι μικρή ως προς τον αριθμό των μελών της. Ένας Έλληνας στην Ολλανδία συμμετέχει με το ‘φιλότιμο’ -λέξη αμετάφραστη σε πολλές γλώσσες, ίσως και στην Ολλανδική- και τον ενθουσιασμό του για ζωή. Η εμπειρία σου από την χώρα αυτή μας είναι πολύτιμη και περιμένω σύντομα νέα σου.

    Να είσαι καλά και το 2011 να έχεις ακόμα πιο πολλές δημιουργικές στιγμές στην ζωή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Διάφορα