Πού πήγαν τα Βοιωτικά ψηφουλάκια;

Η χθεσινή ημέρα για τα τέως μεγάλα κόμματα της μεταπολιτευτικής περιόδου υπήρξε καταστροφική. Παρακολουθώντας τις ελάχιστες ψόφιες παρουσίες των εκπροσώπων τους στις νυχτερινές συζητήσεις διαπίστωσα ότι ακόμα δεν το έχουν καταλάβει. Δεν πρόκειται για απλή εκλογική ήττα αλλά για διάλυση κυριολεκτικά των μαγαζιών τους. Κι όμως εκείνοι, συνέχιζαν να ψελλίζουν κινδυνολογικά επιχειρήματα που ο «σοφός λαός» κονιορτοποίησε.

Α, με την ευκαιρία, για το θέμα των οφειλών τους προς τις Τράπεζες με εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις δεν μίλησε κανείς!

Προφανώς και από σήμερα, εάν συνέλθουν, θα αρχίσουν να μετράνε τα ψηφουλάκια που έχασαν διότι η πάσα αλήθεια είναι ότι τα κόμματα αυτά ήταν μηχανισμοί διαχείρισης ψηφοφόρων κι εξουσίας. Κακοί διαχειριστές και ανεπαρκείς αλλά τέτοιοι υπήρξαν.

Για να τους βοηθήσω να δουν την πραγματικότητα κι έτσι να διευκολύνω την κίνηση τους προς το περιθώριο, θα δώσω την πρώτη ανάλυση της μετακίνησης-αποδημίας των ψηφοφόρων τους.

Η Νέα Δημοκρατία, σε σχέση με τις εκλογές του 2009 φαίνεται ότι απώλεσε συνολικά 15.000 ψήφους οι οποίες διοχετεύτηκαν ως ακολούθως:

• 1.000 απείχαν,
• 8.000 ψήφισαν τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ,
• 800 ψήφισαν το κόμμα ΔΡΑΣΙΣ του Μάνου,
• 3.000 ψήφισαν ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ,
• 500 τον ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ,
• 600 το κόμμα ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ του Τζήμερου,
• 200 ψήφισαν ΚΚΕ,
• 600 πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ και
• 200 στα διάφορα άλλα.

Το ΠΑΣΟΚ έπαθε πανωλεθρία κυριολεκτικά: έχασε συνολικά 30.000 ψήφους. Είχε πάρει 39.900 και τώρα καταμετρήθηκαν 9.730. Μια πρώτη ανάγνωση δείχνει ότι οι ψήφοι του διαμοιράστηκαν ως εξής:

• 6.000 απείχαν
• 10.500 σε ΣΥΡΙΖΑ
• 4.000 σε ΔΗΜΑΡ
• 500 στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
• 1.000 στο  κόμμα ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ του Τζήμερου
• 500 στο ΚΚΕ
• 700 στο κόμμα κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
• 500 στο κόμμα του ΟΧΙ (Καζάκης και Σια)
• 2.000 στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
• 200 στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ
• 4.000 στο κόμμα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Προφανώς και τα παραπάνω νούμερα είναι κατά προσέγγιση αλλά, σας διαβεβαιώνω, πολύ καλή προσέγγιση.  

Βέβαια ακόμα πιο ακριβή στοιχεία μπορούν να εξαχθούν από την ανάλυση της σταυροδότησης αλλά αυτό δεν είναι δουλειά του ΕΡΜΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ. Αλλά θα ήθελα να ξέρω πόσους θα πάρει η Αγάτσα, για παράδειγμα, για να θαυμάσω τη πολιτική της σοφία –εάν εκλεγεί- που θα αποτελεί και ταυτόχρονη πολιτική οργανωτική βλακεία για τη ΝΔ.

Τα βασικά πολιτικά συμπεράσματα, τουλάχιστον για τον νομό μας, νομίζω ότι είναι τα ακόλουθα:

• Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει στις αρχές της μεταπολιτευτικής περιόδου και πρέπει να αρχίσει να αναζητά προσωπικότητα και ρόλο. Η πολυσυλλεκτικότητα των ψήφων χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο, εξάντλησε την δυναμική της. Οπότε, καθώς η εξουσία και τα χατίρια απομακρύνθηκαν ως πιθανότητα, οι ψήφοι αναζήτησαν κι επέστρεψαν σε ότι οι ίδιες θεώρησαν κοιτίδα τους. Για το ΠΑΣΟΚ, η διαμόρφωση της νέας φυσιογνωμίας είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο διότι δεν υπάρχει η ενοποιός προσωπικότητα για να συμμαζέψει όσους επιμείνουν και επιπλέον έχουν απομυθοποιηθεί έως εξευτελισμού οι ορολογίες και τα συνθήματα. Δυστυχώς εξακολουθεί να διατυπώνει ηγεμονικό λόγο ακόμα και τώρα που η πολιτική του ισχύς είναι μειωμένη. Το χούι και η ψυχή βγαίνουν τελευταία, καταπώς λένε οι σοφοί. Και κακά τα ψέματα, είναι δύσκολο να πηγαίνει ένας οργανισμός «απ’ τα ψηλά στα χαμηλά κι απ’ τα πολλά στα λίγα» χωρίς να τον διαλύσουν οι υπαρξιακές ανησυχίες του.

• Η ΝΔ πληρώνει την μακροχρόνια αποχή της από την ουσία της πολιτικής φιλελεύθερης σκέψης. Τα κορυφαία στελέχη της (κυρίως ο ανοιξιάτικος Σαμαράς) αδύναμα να ξεκαθαρίσουν την κόπρο των προηγούμενων ηγεσιών, ακόμα και προκαλώντας την εκλογική της βάση, αρκέστηκαν σε δειλές διατυπώσεις και άσχετους ακροβατισμούς χωρίς αρχές και συνέπεια –αυτό ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Δημιούργησαν έτσι προϋποθέσεις για αποκολλήσεις πολιτικών δυνάμεων χωρίς αυτό το «ξεκαθάρισμα» να σχετίζεται με ταυτόχρονες πρωτοβουλίες εκσυγχρονισμού. Όταν θέλεις να πάρεις την εξουσία, δεν διαλύεις το «μαντρί»!

•  Υπάρχει πάντως ένας πολιτικός χώρος της σκεπτόμενης σοσιαλδημοκρατίας ή της εκσυγχρονιστικής λογικής φιλελεύθερης δοξασίας ο οποίος αν και χρήσιμος, απέτυχε να εκφραστεί εκλογικά. Η δημιουργία του είναι ένα θέμα ανοικτό στις όχι και τόσο μελλοντικές εξελίξεις. Διότι οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι λίαν συντόμως εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να διαχειριστεί όλους αυτές τις προσδοκίες που δημιούργησε και ως ποταμός ψήφων εισέρευσαν στο κομματικό ταμείο. Ελπίζω να κάνει πράξη ταχύτατα –δύσκολο αυτό- τις παρατηρήσεις του Τσίπρα χθες το βράδυ: να υλοποιήσει ταχύτατα οργανωτικές αλλαγές, όχι αντιγράφοντας το ΚΚΕ με την δημιουργία μιας ασφυκτικής πολιτικής δομής αλλά εμπνέοντας τους ψηφοφόρους του να κάνουν ένα θαρραλέο βήμα προς την πολιτική πράξη και παρέχοντας στους πολίτες γενικότερα την δυνατότητα να προσφέρουν. Διότι το τεράστιο κενό της επεξεργασίας συγκεκριμένων –όχι ως ρητορικό σχήμα αλλά με την κυριολεξία του όρου- θέσεων για κάθε περιοχή.

• Το ΚΚΕ είναι σταθερά ανίκανο να διαμορφώσει νέες συνειδήσεις και περιμένει από τους «αγώνες» να το κάνουν. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι δεν αρκεί να δηλώνεις πρωτοπορία και να μένεις στο περιθώριο της πολιτικής διαπάλης για να μένεις «καθαρός» και «αμόλυντος» από «ρεφορμιστικούς» συμβιβασμούς. Και οι καλόγεροι το ίδιο λένε αλλά αγιάζει εκείνος που μένει αγνός όταν μάχεται την αμαρτία εντός του κόσμου κι όχι εντός του κελιού του.   

• Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, τέλος, είναι ένα περίεργο μόρφωμα το οποίο δημιουργείται όχι μόνο από ψηφοφόρους της εθνικιστικής και λαϊκιστικής δεξιάς όπως λέμε αλλά και από ψηφοφόρους άλλων χώρων επίσης. Πιστεύω ότι το κόμμα αυτό ετράφη από την ανικανότητα όχι μόνο του επίσημου κράτους αλλά και των πολιτών (ακόμα και εκείνων που θεωρούν εαυτούς αριστερούς) να ασχοληθούν πρακτικά με τα προβλήματα που δημιουργούνται είτε από ανελλιπή αστυνόμευση είτε από την συσσώρευση μεταναστών σε συγκεκριμένες περιοχές. Η εκλογική της ενίσχυση επιβεβαιώνει την σημασία του πολιτικού ακτιβισμού στην επιδίωξη «πρακτικών» λύσεων σε συμπλήρωση ή σε αντίθεση με την διανοητική προσπάθεια που απλώς αναβάλλει την λύση του προβλήματος. Η οποία λύση ενίοτε μπορεί να απαιτεί δύσκολες αποφάσεις και στο όριο των δικών μας αφηρημένων κοσμοαντιλήψεων.

Νομίζω επίσης ότι με τις ναζιστικές αντιλήψεις δεν απαλλάσσεσαι όταν τις περιφρονείς ούτε όταν τις αντιμετωπίζεις με βία, έτσι όπως αυτές τρέφονται, αλλά με την καθημερινή και πρακτική ενασχόληση με τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών.

Η οργάνωση αυτή χρησίμεψε ως χοάνη συλλογής όλης της αντι-συστημικής διαμαρτυρίας και οι ψήφοι που η ΧΑ πήρε στο Δίστομο (335) και στα Καλάβρυτα (635) μάλλον αποδεικνύουν ότι δεν είναι αρκετή η υπόμνηση των χιτλερικών θηριωδιών αλλά χρειάζεται πιο σύγχρονη αντιμετώπιση.

  

Κατά τα άλλα, όλες οι εκκρεμότητες μας είναι παρούσες κι από ότι φάνηκε, προς το παρόν, η ζωή μας ακόμα δεν άλλαξε.

Ζώμεν αναμένοντας, σκεπτόμενοι και επιμένοντας.