Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Ποτέ πια φασιμός μεν αλλά υπάρχει και η Σπάρτη δε



Σαν σήμερα, στις 9 Μαΐου 1945, τελείωνε ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος στην Ευρώπη με την παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας. Η ύψωση της τότε Σοβιετικής σημαίας στον ερειπωμένο τρούλο του Ράιχσταγκ που απεικονίζεται στην φωτογραφία, σηματοδοτεί το γεγονός αυτό.
Η ιστορία της φωτογραφίας υπενθυμίζει ότι η αλήθεια είναι κάτι πιο βαθύ και σύνθετο και για αυτό καλό είναι να μην αρκούμαστε στα φαινόμενα και στην εντύπωση της πρώτης στιγμής αλλά με την βοήθεια της κριτικής άποψης, την ελεύθερη αναζήτηση και την συζήτηση, να προσπαθούμε να εντοπίσουμε την αλήθεια. Η αλήθεια μπορεί να μην μας βολεύει προσωρινά και να μας πικραίνει αλλά τελικά μόνον η αφομοίωσή της συμβάλλει στον εξανθρωπισμό μας.

Η αντιφασιστική νίκη χαιρετίστηκε από τους πολίτες όλων των χωρών τότε. Το μήνυμα «πότε πια φασισμός» ήταν το σύνθημα της ειρηνικής δημιουργίας, διότι ήταν το φασιστικό και ναζιστικό μιλιταριστικό πνεύμα που είχε πριν μερικά χρόνια αιματοκυλίσει την ανθρωπότητα. Ποτέ πια μαζικές εκτελέσεις λόγω φυλής (Εβραίοι, τσιγγάνοι), προσωπικών πολιτικών επιλογών (κομμουνιστές, αναρχικοί, κ.α.), ποτέ πια φόβος για την ίδια την ύπαρξη.
Η νίκη ενάντια στον ναζισμό θεωρήθηκε ως επιβεβαίωση της υπεροχής της Δημοκρατίας, παρόλο που η νίκη αυτή θάμπωνε από εγκληματικές ενέργειες όπως η ισοπέδωση της Δρέσδης και λίγες ημέρες αργότερα η εξαφάνιση των πόλεων Ναγκασάκι και Χιροσίμα.
Στην χώρα μας τότε, εμείς γλιστρούσαμε αργά και σταθερά προς τον εμφύλιο πόλεμο. Η παρακρατική βία που βασίλευε κυρίως στην ύπαιθρο, εκμηδένιζε την έννοια του κράτους διακαίου, όπλιζε το χέρι των απροστάτευτων πολιτών και τους ωθούσε στην αντίδραση για να επιβιώσουν.
Η συνεννόηση ήταν αδύνατη όταν η μεταπολεμική Ελλάδα την χρειαζόταν όσο τίποτα άλλο. Η βεβαιότητα ότι το τελικό ξεκαθάρισμα του αντίπαλού (κομμουνιστές – φασίστες) είναι η έξοδος από την κρίση, τροφοδοτούσε τον τρόμο που ρίζωνε στις ψυχές των πολιτών κι οδηγούσε στο σφαγείο τα νιάτα της εποχής. Παρόλο που σήμερα όλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συμφωνούν με το συμπέρασμα για το ότι ο Εμφύλιος ήταν καταστροφικός για την πατρίδα μας, δεν είμαι βέβαιος κατά πόσο τα τραγικά γεγονότα της δεκαετίας 1940-1950 μας έγιναν μαθήματα.
Η βία στην Δημοκρατία ασκείται μόνο από το κράτους και σύμφωνα με νόμους που περιγράφουν τις συνθήκες αυτής της άσκησης. Ο πολίτης παρανομεί όταν ασκεί κάθε μορφής βία (σωματική, λεκτική, ιδεολογική, ένοπλη) και τιμωρείται για αυτό, ακόμα κι αν φαίνεται πως έχει δίκιο. Παρανομεί αλλά αντιμετωπίζεται με επιείκεια, ακόμα κι όταν αναγκάζεται να αντιδράσει επειδή το επίσημο κράτος αδράνησε ή απουσίασε, όταν η ζωή του και η περιουσία του απειλήθηκαν.
Η αδυναμία του κράτους να επιβάλλει το νόμο, ακόμα και τον νόμο που από μερίδα των πολιτών κρίνεται άδικος, είναι η γενεσιουργός αιτία για την κυριαρχία της βίας και την λατρεία της χειροδικίας.
Και να όμως που η Μεγάλη Ιστορία της αντιφασιστικής νίκης του 1945, συναντάει την μικρή θλιβερή ιστορία του 2012 στην Λακωνία.
Την Παρασκευή, 4 Μαΐου 2012, λίγες κυριολεκτικά ώρες πριν τις εκλογές, το πτώμα ενός 39χρονου Ρουμάνου -νομιμου πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι «λαθρομετανάστη»- βρέθηκε μέσα σε αποθήκη όπου φυλάσσονται υλικά της Δ.Ε.Η., στο 8ο χλμ. της Εθνικής Οδού Σπάρτης – Γυθείου, στην περιοχή Τραπεζοντής Λακωνίας. Στο σημείο πήγε Ιατροδικαστής και ειδικό συνεργείο του Γραφείου Εγκληματολογικών Ερευνών Σπάρτης. Όπως διαπιστώθηκε, ο Ρουμάνος είχε τραύμα στην κοιλιά από όπλο. Μετά από έρευνες, συνελήφθη ένας 49χρονος Έλληνας, υπεύθυνος της αποθήκης ενώ στο σπίτι ενός συγγενικού του προσώπου, οι αστυνομικοί βρήκαν και κατέσχεσαν ένα κυνηγετικό όπλο με το οποίο είχε πυροβοληθεί ο Ρουμάνος. Ο δράστης ισχυρίστηκε ότι βρήκε τον Ρουμάνο με διαρρηκτικά εργαλεία και για να αποτρέψει την διάρρηξη τον πυροβόλησε. Είμαι βέβαιος ότι θα ισχυρίστηκε ότι δεν ήθελε να τον σκοτώσει αλλά να τον φοβίσει.
Το Σάββατο, 5 Μαΐου 2012, στον περίγυρο των Δικαστηρίων Σπάρτης, βρέθηκαν συγκεντρωμένοι από νωρίς εκατοντάδες πολίτες, προκειμένου να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στον κατηγορούμενο. Υπό το φόβο των επεισοδίων η αστυνομία καθυστέρησε τη μεταγωγή του κρατούμενου, γεγονός που πυροδότησε την ατμόσφαιρα. Κατά την αναμονή δεν έλειψαν στιγμές εκρηκτικής διαμαρτυρίας από τους αγανακτισμένους κατοίκους, που έχουν πέσει θύματα κλοπής και δολιοφθορών στις ιδιοκτησίες τους από αθίγγανους και αλλοδαπούς. Αποδέκτες της οργίλης αντίδρασης του συγκεντρωμένου πλήθους έγιναν και οι άνδρες της ΕΛΑΣ, τους οποίους κατηγορούσαν ότι αδυνατούν να ελέγξουν την ολοένα αυξανόμενη παραβατικότητα στο νομό.
Ο δράστης, συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης, που υπήρχε στο χώρο για την αποφυγή επεισοδίων, προσήχθη στον ανακριτή, από τον οποίο έλαβε προθεσμία να απολογηθεί σήμερα, Τρίτη 9 Μαΐου 2012. Εμφανώς καταβεβλημένος και συγκλονισμένος, κατά την μεταγωγή του κάτω από ισχυρή αστυνομική δύναμη, δέχτηκε το χειροκρότημα του κόσμου,  που δε δίσταζε να αναφωνεί «ήρωα», τον άνθρωπο που πήρε το νόμο στα χέρια του. 
Ο κατηγορούμενος, παρουσιάστηκε ενώπιον του Εισαγγελέα στο πλαίσιο του αυτοφώρου -όπως ορίζει ο νόμος-, η απολογία του όμως ενώπιον του Ανακριτή θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, λόγω των εκλογών. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο δράστης πυροβόλησε και σκότωσε τον Ρουμάνο προχθές τα ξημερώματα, όταν το θύμα επιχείρησε να κλέψει υλικά από αποθήκη στο χωριό Τραπεζοντή.
Μάλιστα!
Τα γεγονότα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί και στην περιοχή μας. Ίσως υπάρχει σχέση με το υψηλό ποσοστό που η Χρυσή Αυγή πήρε στις εκλογές της επόμενης ημέρας αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου.
Η ανησυχία μου είναι το απαλό τράβηγμα από το μίσος προς τον «άλλον», όποιος κι αν πιστεύει ο καθένας μας ότι είναι αυτός ο «άλλος», σε συνθήκες πίεσης προς καθένα από εμάς.
Το μίσος με κάνει μισό.
Από τον άνθρωπο χάνεται εκείνο που με κάνει άνθρωπο. Το ζωώδες ένστικτο απελευθερώνεται αλλά όχι με έναν δημιουργικό τρόπο (όπως στην σεξουαλική πράξη) αλλά αντίθετα με καταστροφικά αποτελέσματα προς τα δύο μέρη: τον δράστη και το θύμα.
Η αμφίπλευρη καταστροφική ενέργεια του μίσους και ειδικά στην ακραία δολοφονική μορφή του, έχει καταγραφεί και αναλυθεί από πολλούς σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, από τα μυθολογικά χρόνια ακόμη.
Ο φόνος δεν είναι μια απλή βίαιη ενέργεια. Ακόμα κι όταν γίνεται εν αμύνη, αλλοιώνει τα ψυχικά χαρακτηριστικά του δράστη και τον σημαδεύει για όλη την υπόλοιπη ζωή του. Ακόμα κι όταν γίνεται για «υψηλό» σκοπό (για μιαν Ιδέα, για την Πατρίδα, για την Οικογένεια), ο φόνος νεκρώνει κομμάτια της ψυχής του «δράστη» και για αυτό μετά τον ονομάζουν «ήρωα» ως αποζημίωση.
Ο φόνος απαιτεί κάθαρση, που είναι οδυνηρή για τον δράστη και δεν αρκεί για την ηρεμία του μόνο η τιμωρία σύμφωνα με τον νόμο της κοινωνίας.
Για αυτό ακριβώς, εκείνοι που καλλιεργούν το μίσος και την βία και συνδέουν την επίδειξη ανδρικής ρώμης και λεβεντιάς με την ικανότητα προς φυσική εξόντωση υπανθρώπων (όπως οι «άθλιοι» Αφγανοί, Ινδοί, Πακιστανοί, Αραβες, Αλβανοί κι όλοι οι εκπρόσωποι των φυλών του κόσμου που συρρέουν στην πατρίδα μας)  διαπράττουν έγκλημα ενάντια στην κοινωνία μας.
Αποτέλεσμα της μαζικής ψύχωσης που καλλιεργείται –και που υποστηρίζεται από επιλεκτική επιλογή και προβολή υπαρκτών περιστατικών εγκληματικότητας όπως η απόπειρα κλοπής του Ρουμάνου)- είναι βιαιότητες ακόμα και φόνοι.   
Ψάχνοντας τις λεπτομέρειες της είδησης από την Σπάρτη, διότι η σημειολογία της (παραμονές εκλογών, παραμονές επετείου αντιφασιστικής νίκης) ήταν από μόνη της προκλητική, παρακολούθησα σχόλια των αναγνωστών σε διάφορους δικτυότοπους. Παραθέτω μερικά από αυτά αυτούσια, με την ορθογραφία τους και τους χαρακτήρες που οι συντάκτες τους έχουν προτιμήσει: 
 
δεν ξερω τι ενωεις αλλα οποιος μπει στο σπιτι μου και
απιλισει την οικογενεια μου θα εχει την ιδια τυχη με τον ρουμανο
ετσι με εμαθε ο πατερας μου να προστατευω την οικογενεια μου

εσυ οταν μπουν στο σπιτι σου και σου βιαζουν
τον γιο σου την κορη σου την μανα σου την γυναικα σου
βγαλε φωτογραφιες και ανεβασετες στο << facebook >>

εγω θα τον πνιξω με τα ειδια μου τα χερια
και πεσμε οτι θες

οταν ερθουν σπιτι σου εσυ εισαι ελευθερος να σκυψεις και να δωσεις και κωλαρακι αν θες

Sunday at 10:07pm

πυροβολισμό στο κεφάλι σε όποιον καταπατάει αυτά που με κόπο έχω αποκτήσει στη ζωή μου.....

opoios thelei apovrasmata tis koinwnoias na ta pairnei spiti tou na ton gamoun kiolas! exoume aganaktisei me tous lathropithikous!

afhste ton antrwpako e;eythero moynopanaaaa an den ton skwtoshs tha se skwtosh.

Παρε τους κλεφτες μεταναστες στο σπιτακι σου "ντροπιασμενε"

καλα αικαναι ω σοιναιλλοινας.σκωτωσαι αινα σκουπυδι που δαιν υταν ΑΙΛΛΟΝ.παιριμαινεται τορα που βγενι υ χρισι αβγυ στειν βουλι που θα παναι ωλι τους.
ΧΡΙΣΙ ΑΒΓΙ
ΥΠΑΡΑΝΩ ΩΛΟΝ ΕΙ ΠΑΤΡΕΙΣ.
ΑΙΞΟ ΕΙ ΞΑΙΝΗ.

ΖΟΙΤΟ Υ ΔΟΡΕΑΝ ΠΕΔΟΙΑ!
Reply · 2 ·

· Sunday at 6:56am

Nikos Vitos · Top Commenter · Works at Santorini (Thira).
Christos Korakidis "Ι" ΔΟΡΕΑΝ ΠΕΔΟΙΑ ΟΧΥ "Υ"
Μου έκανε εντύπωση (και για αυτό τα παραθέτω έτσι όπως γράφονται) το ότι τα σχόλια που κάνουν οι υποστηρικτές απόψεων παρόμοιων με της Χρυσής Αυγής είναι ανορθόγραφα, μερικές φορές σε υπερβολικό βαθμό ή με γκρικλις. Αυτό το έχω παρατηρήσει και σε ανάλογα σχόλια σε γειτονικά ιστολόγια. Ίσως είναι ακόμα ένας τρόπος να προκαλούν. Ίσως όμως και να είναι πράγματι αναλφαβητισμός και τότε ας ξανασκεφτούμε πάλι όχι το θέμα της πολιτικής αντιπαλότητας με τους «φασίστες» αλλά το θέμα της παιδείας.
Εκείνο που αξίζει να σημειώσω είναι στα σχόλια για το γεγονός της δολοφονίας του Ρουμάνου, αλλοιώνεται ο χώρος του εγκλήματος και η αποθήκη της ΔΕΗ γίνεται «σπίτι» μου και η δολοφονία μετατρέπεται σε νόμιμη άμυνα.
Αυτό ακριβώς καταφέρνει η προπαγάνδα και οι γενικόλογες αναφορές: αντί για συγκεκριμένη ανάλυση και καταδίκη συγκεκριμένων φαινομένων, γίνεται γενίκευση και μετατρέπεται σε ξενοφοβία και σε δημιουργία κλίματος πολιορκίας όλων μας από «δολοφόνους», «κακούς», «εγκληματίες» «λαθρομετανάστες». Και για να μην γίνουμε θύματα κλοπής, βιασμού, φόνου από κάποιον σιχαμερό «λαθρομετανάστη», πέφτουμε θύματα ενός βίαιου κι απάνθρωπου λόγου που συχνά, όπως στην Σπάρτη πριν μερικές μόλις μέρες, μετατρέπει εμάς τους ντόπιους Έλληνες, τους καλούς νομοταγείς πολίτες σε εγκληματίες και μας αφήνει να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας με τις τύψεις μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διάφορα