ΠΕΣ’ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ – ΚΑΝ’ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ

Έλαβα κι ευχαρίστως δημοσιεύω τομήνυμα που ακολουθεί απο έναν πολύ αγαπημένο φίλο. Εδώ, το έχουμε ξαναπεί, όλοι οι σκεπτόμενοι έχουν θέση. Εκάς οι ξερόλες και οι πιστοί τοις δόγμασι.

 

ΤΟ  ΝΟΗΜΑ  ΤΩΝ  ΕΚΛΟΓΩΝ

Στις εκλογες της 6^ης Μαϊου 2012 θα ηθελα να δοθει ένα και μονον νοημα. Να περιφρονηθει ένα αναξιο πολιτικο συστημα καθως και αναξιοι πολιτικοι, που το εδραιωσαν και το υπηρετησαν με συνεπακολουθο ένα κρατος ελλιπες και διεφθαρμενο.

Εκ των πραγματων όμως δοθηκε ένα άλλο νοημα στις εκλογες αυτές. Η δηλωμενη (αλλά όχι σιγουρη) αποστροφη και διαθεση αποδοκιμασιας προς τα δυο μεγαλα κομματα, τροφοδοτησε ελπιδες για στροφη πολλων εκλογεων προς μικρα και νεα κομματα. Ετσι πολλοι μικροι ελπιζουν και ξερογλειφονται για μια θεση στους μηχανισμους εξουσιας. Χαρακτηριστικο είναι οι αποσχισεις και το πηγαινε-ελα πολλων μεταξυ κομματων. Το νοημα λοιπον είναι παλι, το ποιος θα πρωτομπει στη Βουλη. ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙ; Να μας πει την γνωμη του ή να μας υποδυθει ότι παρεμβαινει;

          

ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ

Ο,τι κι αν λενε οι διάφοροι που ζητανε την ψηφο μας, ένα είναι σιγουρο. Ότι λενε τα ιδια που λεγανε τα τελευταια 35 χρόνια. Οσοι είναι καινοφανεις στο πολιτικο σκηνικο αδυνατουν να μας ξαφνιασουν με τα λεγομενα τους. Ειναι απογοητευτικο. Τα επιχειρηματα, οι θεσεις, οι τακτικες επικοινωνιας και αντιπαραθεσης είναι περισσοτερο από γνωστες και οικειες.

Ολοι οσοι κατεβαινουν εκτος από το αναμασημα εχουν και ένα άλλο κοινο στοιχειο. Παρουσιαζονται ως αυτοι που γνωριζουν πολύ καλα, τι είναι αυτό που συμβαινει γυρω μας, καθως και τι είναι αυτό που πρεπει να γινει. Παρουσιαζονται ως η σωστη θεση. Αυτό μοιραια οδηγει σε δογματισμο και φανατισμο, εξου και η διαδεδομενη δηλωση ότι δεν θα συνεργαστουν με κανεναν. Αυτοι που αναμασουν τα ιδια και τα ιδια, είναι φορεις αδιαλλαξιας και δεν παιρνουν από λογια, είναι φορεις ανοησιας. Και το προβλημα δεν ειναι μονον ότι στον οικο μας ο νηπιος εχει το πανω χερι, αλλά ότι ο νηπιος θεωρει ολους τους αλλους νηπιους.

        

 ΤΙ ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑ

Ενας δρομος φανταζει ορθος, και οι περισσοτεροι απλοι ανθρωποι το γνωριζουν. Εκτεταμενη συναινεση, βασικες κατευθυντηριες γραμμες, ένα μακροχρονο (π.χ. 15ετες) προγραμμα που θα το υπηρετησουν ολοι, συμφωνουν δεν συμφωνουν. Με αυτό θα αντιμετωπιστουν τα μεγαλα προβληματα, δηλαδη το εκπαιδευτικο, το περιβαλλον, η διαφθορα και η εγκληματικοτητα, και φυσικα η δημιουργια ενός κρατικου μηχανισμου αξιοπιστου και σεβαστου. 

Θα μπορουσε αυτή η ΕΛΛΑΔΑ να αντιπροτεινει μια άλλη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, με πιο ανθρωπινο προσωπο, πιο μικρα μεγεθη, λιγοτερο πολυτελη και πιο ολιγαρκη, πιο χαρουμενη, ως απαντηση στις μεγαλες και ισχυρες δημοκρατιες της Γης και στα αδιεξοδα τους. Κι ετσι τιθεται και το θεμα του στοχου που μας ενδιαφερει και προκρινουμε.

          

ΠΟΙΟΣ ΛΕΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ

Οι ποδηλατες της πολης, οι εθελοντες κοινωνικου εργου, οι ολιγαρκεις καταναλωτες, οι αυτενεργουσες κοινωνικες ομαδες, οσοι απαρνουνται τα πολιτικα κομματα και τα συνδικατα, οσοι σεβονται και δεν λεηλατουν το περιβαλλον και τον δημοσιο χωρο, οσοι δεν κλεβουν ουτε ζητουν ο,τι δεν τους ανηκει, οσοι βλεπουν στον «αλλον» έναν φιλο και πιθανο συνεργατη και όχι έναν αντιπαλο που πρεπει ή να εξοντωθει ή να αφομοιωθει-υποταχτει,  οσοι βαζουν δευτερο το ατομικο-συντεχνιακο συμφερον και προτασσουν το κοινωνικο, να καποιοι που λενε κατι αλλιωτικο.

Ο φορεα μιας θεσης που θεωρει ως δεδομενο ότι μπορει η θεση του να είναι λαθος και είναι ετοιμος, όχι μονον να την διαπραγματευθει, αλλά και να υπηρετησει μια θεση που δεν είναι η δικη του, να η ισχυρη θεση η δικη μου. Να κατι που θεωρω ότι προαγει τον διαλογο και την συνεργασια, οροι αυταποδεικτα προαπαιτουμενοι για να προχωρησουμε προς κατι καλυτερο.

          

ΚΑΙ  ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ;

Εχω για μενα να πω το ακολουθο. Όταν με προσκαλουσαν στις προσφατες διαδηλωσεις και δεν πηγαινα, μου ελεγαν αποπαίρνοντάς με : «Και δεν κανεις τιποτα για όλα αυτά;» . Η φυσικη μου παρουσια, ο ολιγαρκης και τιμιος τροπος ζωης, η προσφορα κοινωνικου εργου, η υποχωρητικοτητα μου στον επιτιθεμενο (και όχι η πολεμικη ανιπαραθεση), η αποφυγη βιας, η διαθεση συζητησης και συνενοησης, όλα αυτά χαρκτηριζονταν μονολεκτικα ως τιποτα. 

Ε λοιπον, ΕΓΩ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ. Αυτό το τιποτα, είναι για μενα στον καθενα το παν.

          

ΚΑΙ  ΤΙ  ΘΑ  ΓΙΝΕΙ  ΜΕΤΑ ;

Το πιθανοτερο είναι ότι αυτό που θα γινει μετα, θα είναι κατι μεταξυ του αναγκαιου και του εφικτου, κατι που θα μας επιτρεψει να συνεχισουμε να υπαρχουμε, πιθανοτατα κατι που θα μεταθεσει χρονικα την δημιουργικη αντιπαραθεση με τα μεγαλα οικουμενικα (και όχι μονον ελληνικα, ουτε σκετα οικονομικα προβληματα). Και να δωσει την ευκαιρια στους ιδιους να μας ξαναπουνε τα ιδια που μας λεγανε παντα. Εγω σε αυτους εχω να πω : «πεστε κατι αλλιωτικο» και σε σας (σε μας) εχω να πω : «δεσ’το αλλιως – καν’το αλιως».

        

 ΑΘΗΝΑ – 1^Η ΜΑΪΟΥ 2012 ,     Α. Ρ.