Επιτροπές προάγγελοι κακών μαντάτων

Όταν δεν θέλεις να λύσεις ένα πρόβλημα κάνε μια επιτροπή να ασχοληθεί με αυτό για να ‘βρει λύση. Η συνταγή είναι απλή και δοκιμασμένη. Μα είναι και τόσο παλιά που όταν παρουσιάζεται ως καινοτομία και πρωτοποριακή σύλληψη στην διακυβέρνηση της χώρας, προκαλεί την λογική μου και θέλω να πιστεύω και την δική σας λογική.

Ε, δεν είμαστε και βλάκες!

Πίστευα ότι υπάρχει ένα πρόβλημα με την γλώσσα του Πρωθυπουργού. Εντάξει έλεγα, ο άνθρωπος έχει ως μητρική του γλώσσα τα Αγγλικά (Αμερικάνικα;) ή τα Σουηδικά αλλά διάολε, ας μην είμαι ρατσιστής και εθνικιστής. Εάν ο άνθρωπος είναι καλός στην δουλειά του θα πρέπει να έχει την στήριξη όλων μας.

Χθες ήταν το απεγνωσμένο διάγγελμα τώρα αυτό το σημερινό με αποτέλειωσε.

Δηλαδή η «σύσταση Επιτροπής, υπό τον Χάρη Παμπούκη για τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας της κυβέρνησης» μας έλειπε;  Σε μια περίοδο που πρέπει να γίνει τεράστια προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων, εμείς θα πληρώσουμε τέως και νυν ειδικούς της Εσπερίας για να μας βελτιώσουν; Δεν αποτελεί αυτό προσβολή για το δικό μας επιστημονικό δυναμικό; Η μεγαλύτερη σπατάλη πόρων είναι η μη αξιοποίηση του ελληνικού επιστημονικού –με τα όποια ελαττώματα και τις ελλείψεις του- δυναμικού.

Μα εάν η συγκεκριμένη άνθρωποι που μας κυβερνούν δεν ξέρουν πως πρέπει να εκσυγχρονιστεί η Κυβέρνηση –μα ψηφίστηκε ως αυτή που ξέρει πως θα διοικήσει μοντέρνα, διαδικτυακά και . . . πράσινα- γιατί δεν τους πλήρωνε τους ειδικούς το ΠΑΣΟΚ, ως ΙΣΤΑΜΕ έστω, να του πουν το πρέπει να κάνει κατά την προεκλογική περίοδο και να εκπαιδεύσει τα στελέχη του και τους φορτώνει σε εμάς; Διότι είναι σαφές ότι εσύ κι εγώ θα τους πληρώσουμε τους σοφούς!

Οι σύμβουλοι αυτοί, μέχρι να μάθουν την ελληνική πραγματικότητα –αν την μάθουν ποτέ!- θα έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια μας. Είναι ανάγκη τώρα να φορτωθούμε και αποτυχημένους αλλού –γιατί αλλιώς δεν θα έρχονταν σε εμάς- μαθητευόμενους μάγους;

Συμφωνώ με τα γραφόμενα του Μανδραβέλη στις 29  Ιαν 10, η τάση για την δημιουργία νέων οργανισμών στον Δημόσιο τομέα όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά συνεχίζεται Ουσιαστικά από την στάση των κυβερνώντων αποκαλύπτεται  η έλλειψη ενδιαφέροντος για την επίλυση προβλημάτων ή στην καλύτερη περίπτωση η ανικανότητά τους να «πουλήσουν» στο κοινό, τους ψηφοφόρους τους ουσιαστικές βελτιώσεις που μπορούν να επιφέρουν στην λειτουργία της κρατικής μηχανής.

Πάρα πολλοί φίλοι, συνάδελφοι  και συνεργάτες με τους οποίους μιλάω αυτό τον καιρό  -για τι άλλο;  από το πώς πάμε κι εάν βλέπουν φώς στην άκρη του τούνελ- μπερδεύουν την ελπίδα τους, που είναι τυφλή και στηρίζονται στην απελπισία και στις προσδοκίες οι οποίες πρέπει να στηρίζονται σε δεδομένα.

Η ελπίδα -το έχω ξαναγράψει- για φιλοσοφικούς και πρακτικούς λόγους από εμένα τουλάχιστον απορρίπτεται. Δεν βοηθάει. Κοιμίζει και αδρανοποιεί τα μυαλά μας.

Η προσδοκία για αλλαγή και θετικά αποτελέσματα πρέπει να στηρίζεται σε δεδομένα.

Τι έχουμε λοιπόν μέχρι τώρα; Ερωτηματικά που πολλαπλασιάζονται και διαπιστώσεις που απογοητεύουν:

•            Μια κυβέρνηση που δεν έχει κανένα εντελώς σχέδιο –ενώ έλεγε ότι είχε και για αυτό ψηφίστηκε στις πρόσφατες εθνικές εκλογές- για το πώς θα περάσουμε στην ανάπτυξη.
•             Μια κυβέρνηση που δεν κάνει καμιά κίνηση προς την διαμόρφωση κλίματος συναίνεσης και συμμαχιών, κοινωνικών και πολιτικών. Θέλει την απόλυτη πολιτική κυριαρχία και υποταγή αφού η ΝΔ κρύβεται και εντρέπεται ή ως Ορθόδοξος Συναγερμός (αυτό το ΛΑΟΣ) εδώ μου κάθεται, τόσο ψευδεπίγραφο και κάλπικο), η Αριστερά μένει κολλημένη στο παρελθόν και αδυνατεί να έχει κοινή ουσιαστική παρουσία που αναλώνεται σε ενδοαριστερό εμφύλιο περί της πολιτικής εκπροσώπησης των ελπίδων του κόσμου. Γιατί η Αριστερά αυτό είναι: το απάγκιο των κατατρεγμένων και των ευαίσθητων πολιτών.
•            Μια κυβέρνηση κι ένα πολιτικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, που έχει εξαφανιστεί από την κοινωνία και τους αγώνες. Κρατάνε τα μπόσικα για να αλληλοεξοντωθούν οι εργαζόμενοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Αυτά όλα δεν μου αρέσουν και με ανησυχούν και αυτό οφείλω να το μοιραστώ μαζί σας.

Με χαρακτηρίζουν αρνητικό και προκατειλημμένο και τους λέω αμήν να είμαι λάθος αλλά δεν το βλέπω. Εσείς καλοί μου άνθρωποι τι λέτε;