Μια "πρόταση" με καλές προθέσεις που περιμένει τα δικά μας "ρήματα"

Μετά τις εκλογές, κάτι προκαλεί το κοιμισμένο ενδιαφέρον των Ερημοκαστραίων για την ανάπτυξη της περιοχής και για δημιουργία. "Κάλλιο αργά παρά πότε" θα σκεφτεί ο καλοπροαίρετος αναγνώστης και θα αφοσιωθεί στο σχετικό κείμενο που δημοσιεύτηκε στα ΘΕΣΠΙΑΚΑ, και που για την ευκολία της επικοινωνίας θα τα αποκαλώ από εδώ και μπρός σκέτο "Πρόταση".

Καταρχήν οφείλονται πολλά συγχαρητήρια και "μπράβο" στους συντάκτες του κειμένου για την προσπάθεια και το κουράγιο τους. Με όλη την μιζέρια και την κακομοιριά μας και την παντελή έλλειψη αισιοδοξίας μας, ας μην βιαστούμε να καταδικάσουμε ως ‘μια από τα ίδια’ την προσπάθεια αυτή.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι πολλοί από τους συντάκτες της Πρότασης, έχουν στο παρελθόν προσπαθήσει να διατυπώσουν τέτοιες ή παρόμοιες προτάσεις αλλά "κόλλησαν" στην προκατάληψη και τον "σνομπισμό" όλων μας. Μπορεί κι εκείνοι να έκαναν σφάλματα "επικοινωνιακά", αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τους καταλογίσει κανείς "σκοτεινές" προθέσεις. Εκ του αποτελέσματος κρίνοντες, βλέπουμε ότι οι συμπολίτες μας αυτοί, έπεσαν θύματα της προσφοράς τους, απομονώθηκαν, δεν εκλέχτηκαν ποτέ σε δημόσιο αξίωμα, οδηγήθηκαν στο περιθώριο και η απογοήτευση άρχισε να τους τριγυρίζει.

Αν υπάρχει σήμερα ένας ουσιαστικός κίνδυνος απαξίωσης της Πρότασής τους είναι, αυτή τους η προϊστορία στο τοπικό πολιτικό σκηνικό, να επισκιάσει την ουσία της πρωτοβουλίας τους, να ταυτιστεί δηλαδή το περιεχόμενο της Πρότασης με τα συγκεκριμένα πρόσωπα και έτσι να χαθεί μια ακόμα ευκαιρία για να ξεκολλήσουμε από τον πάτο. Και μόνο για αυτή την επιμονή τους να προκαλέσουν την συζήτηση και τον προβληματισμό μας ακόμα μια φορά τους συγχαίρω.

Δεν θέλω να ξαναπώ "κρίμα" και να τους αφήσω να προσπαθούν να μας τραβήξου στην ανηφόρα μόνοι τους. Έχω βαρεθεί να βλέπω το τρένο της εξέλιξης να φεύγει και να το χάνω γιατί αντί να τρέξω να το προλάβω άρχισα τους τσακωμούς έξω από τον σταθμό με  κάποιον περαστικό για άσχετο με την περίσταση θέμα. Παρόλο που διαφωνώ με την προσέγγιση σε ορισμένα θέματα, θα πω την άποψη μου και θα σχολιάσω τις απόψεις σας.

Το ερώτημα που με απασχολεί σήμερα, είναι γιατί δεν τα είπαμε όλα αυτά νωρίτερα. Γιατί όλα τούτα δεν ετέθησαν προεκλογικώς για να προκληθεί το ενδιαφέρον και η συζήτηση των πολιτών του Δήμου μας.

Πολύ περισσότερο ισχύει αυτή η απορία αφού πολλά από τα αναφερόμενα στην πρόταση δεν αφορούν μόνο τους Ερημοκαστραίους Θεσπιείς αλλά μάλλον όλους τους κατοίκους του νέου Δήμου μας.

Η αλήθεια λοιπόν είναι απλή και πικρή: τα τελευταία χρόνια, οι άνθρωποι που έπαιξαν ρόλο στην διαμόρφωση της σημερινής φυσιογνωμίας του Ερημόκαστρου αλλά και των άλλων οικισμών, δεν έχουν να επιδείξουν κάτι το θετικό. Μας κούρασαν με τον στόμφο τους και προκάλεσαν την αντίδραση με την ανικανότητά τους να υλοποιήσουν έστω και μέρος από τις μελέτες που έχουν συσσωρευτεί στο Δημαρχείο. Η πρόχειρη αιτιολογία είναι "δεν είχαμε τα λεφτά" αλλά δεν υπάρχει δικαιολογία στο γιατί δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος για αυτή την διεκδίκηση και όλα κινήθηκαν σε μια ατμόσφαιρα "πολιτισμένης και διακριτικής" ενδοκομματικής διαβούλευσης με τους τοπικούς βουλευτές και άλλους μεγαλοπαράγοντες.

Κάτι οι κυριαρχούντες εκπρόσωποι, κάτι η οικονομική παλιοκατάσταση, κάτι το όνομα ‘Θεσπιές’ που χάθηκε, κάτι η ανάμνηση ενός ηγετικού ρόλου που εξανεμίστηκε, μας οδήγησαν στην αποχή -κυριολεκτικά και μεταφορικά- και στην απάθεια.

Ενδεικτικό της κατάστασής απάθειας μας είναι το ότι οι συμπολίτες μου επέλεξαν μαζοχιστικά και πάλι ως αντιπροσώπους στον νέο Δημοτικό Συμβούλιο τους ίδιους ανθρώπους που έως λίγες ημέρες πριν τις εκλογές έβριζαν και κορόιδευαν. Εκείνοι δε, οι παλιοί μας ανεπαρκείς γνώριμοι,  παρέμειναν σε όλη την προεκλογική περίοδο απαθείς επίσης, χωρίς να κάνουν τον παραμικρό απολογισμό και χωρίς να προτείνουν κάτι για το μέλλον. Ο συνδυασμός "Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών" με τον Γ. Ντασιώτη, διατύπωσε κάποιες απόψεις για την Αλίαρτο, που όπως έχω ήδη αναφέρει ήταν πιο πολύ ευχολόγιο και διαπιστώσεις ελλείψεων παρά παρουσίαση ολοκληρωμένου προγράμματος. Οι άλλοι, τίποτα.


Όλη αυτή η απάθεια των γνωστών μας υποψηφίων διαλύθηκε τις παραμονές των εκλογών οπότε όλοι μαζί με αξιοσημείωτο πάθος προσπάθησαν για να κατοχυρωθούν οι ψήφοι στον έναν ή τον άλλον. Κάποια καταγγελία που ακούστηκε για αθρόα παράτυπη σταυροδότηση, "κοινή συναινέσει", δεν διαψεύστηκε και αυτό είναι χαρακτηριστικό του ήθους των ημερών και των ανθρώπων.

Λοιπόν, για να συνεχίσουμε. όλα αυτά δεν επέφεραν αλλαγή στο ηθικό των συμπολιτών μου μετά τις εκλογές και μάλιστα διακρίνω μια τάση απαξίωσης κάθε πολιτικού ρόλου τους. Να γιατί η συμμετοχή τους στην συζήτηση της πρότασης των ΘΕΣΠΙΑΚΩΝ εκτιμώ ότι θα είναι μηδαμινή: όλοι συμφωνούν κουρασμένα αλλά αδυνατούν να πουν κάτι παραπάνω.

Μάλιστα μου κάνει εντύπωση στο πλαίσιο αυτό, η εμμονή των συντακτών της Πρότασης σε οργανωτικά μέτρα για "Νέα Οργάνωση της Τοπικής Κοινωνίας με τα χαρακτηριστικά της Ενότητας και του Εθελοντισμού", "Ομάδες Μελέτης", "Λαϊκή Κοινοτική Συνέλευση" και άλλα τα οποία τα θεωρώ "από άλλο ανέκδοτο". Ακούγονται εντυπωσιακά αλλά επί της ουσίας είναι πομφόλυγες.

Θα την πω την αμαρτία μου: δεν περιμένω πολλά πράγματα από την συζήτηση γιατί έχω αντιληφθεί ότι η συζήτηση δια των δικτυοχώρων είναι ακόμα σε εμβρυακή μορφή. Άλλους τρόπους πρέπει να σκεφτούμε για να αναστήσουμε το απονεκρωμένο πνευματικό δυναμικό των Ερημοκαστραίων.

Έτσι το απόσπασμα "Παρακαλούμε όσους διαβάσουν το κείμενο αυτό να κάνουν υποδείξεις, διορθώσεις, προσθήκες, παρατηρήσεις και ότι άλλο νομίζουν ώστε να συνδιαμορφωθεί ένα κείμενο πιο ολοκληρωμένο το οποίο στην συνέχεια, να το καταθέσουμε σε μια Συνέλευση των Θεσπιέων για συζήτηση και λήψη αποφάσεων για δράση", ας το θεωρήσουμε πρώιμη έκφραση αισιοδοξίας κι ας είμαστε συγκαταβατικοί. Μπορεί να ακούγομαι αντιδραστικός αλλά τέτοιες προσδοκίες ας μην έχουμε. 

Η όλη προετοιμασία των ιδεών που θα παρουσιαστούν τελικά, θα είναι αντικείμενο ανθρώπων συγκεκριμένων και ειδικών, παιδιών που έχουν σπουδάσει κι εργάζονται εδώ ή με καταγωγή από το χωριό αλλά κατοικούν αλλού, αλλά μπορούν να διατυπώσουν τεκμηριωμένα πρακτικές απόψεις (και όχι γενικόλογα ευχολόγια)  και όχι του "λαού".

Ο "λαός" αν δεν είναι επίκληση πολιτικού μπαλκονιού είναι έννοια "σούπα". "Πολίτες" υπάρχουν με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ικανότητες και όχι "λαός". Σε ότι με αφορα, το μόνο που μπορώ να κάνω, όταν δεν ασχολούμαι με τον βιοπορισμό μου, είναι να σχολιάζω και να ρωτάω. Δεν έχω τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα να διατυπώνω λύσεις αλλά μπορώ να σκέφτομαι και να κρίνω και να διατυπώνω ευθαρσώς τις αντιρρήσεις ή την συμφωνία μου. Αυτό θα κάνω και μακάρι το ίδιο να κάνουν και οι άλλοι.

Πρέπει τέλος να πω ότι η συγκυρία για να υλοποιηθούν κάποια από τα αναφερόμενα στην Πρόταση δεν είναι θετική όχι μόνο λόγω οικονομικής κρίσης και δημοσιοοικονομικής ανεπάρκειας αλλά και λόγω των διοικητικών αλλαγών που ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί και δεν προβλέπεται να ολοκληρωθούν πριν τις επόμενες εκλογές  σε τρία χρόνια (μαζί με τις Ευρωεκλογές).

Αυτό ίσως δυσκολεύει την προσπάθεια αλλά δεν την ακυρώνει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν ενέργειες και να αναπτυχθούν δραστηριότητες αλλά αυτά θα τα πούμε σε επόμενο κείμενο.

Η αλήθεια τέλος είναι ότι μέσα σε όλη αυτή την κατήφεια, υπάρχουν συντοπίτες μας που παράγουν και δημιουργούν σε πείσμα των συγκυριών, χωρίς επιδοτήσεις και ενισχύσεις και ειδικά προγράμματα των Υπουργείων, και αυτοί μπορούν να αποτελέσουν το μοντέλο για μια αισιόδοξη και γεμάτη με προσδοκίες θεώρηση των ιδεών που αναφέρονται στην Πρόταση αλλά και στον ΕΡΜΟ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ.