Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Αλτσχάιμερ στο Ερημόκαστρο


Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι μια μορφή γεροντικής άνοιας, μάλλον η πιο κοινή. Εμφανίζεται συνήθως σε άτομα που είναι πάνω από 65 χρονών Η συχωρεμένη μάνα μου πάντα έλεγε "να μη μου φύγει το μυαλό" και είχε δίκιο. Ο ηλικιωμένος άνθρωπος που νοσεί από Αλτσχάιμερ είναι φρικτή περίπτωση: αρχίζει να ξεχνά πράγματα, πρόσωπα, καταστάσεις, λειτουργίες και θυμάται όλο και πιο αμυδρά όλο και πιο παλιά συμβάντα. Σαν τις κηλίδες στο δέρμα των γερόντων έτσι σχηματίζονται κηλίδες νεκρού ιστού στον εγκέφαλο με συνέπεια αργά αλλά σταθερά ο άνθρωπος να γίνεται ανίκανος να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του.  Δεν αναγνωρίζει το παιδί του αλλά θυμάται το παιδί του σε μικρή ηλικία και το αναζητάει. Τραγική κατάσταση και μη σου τύχει. Στην Ελλάδα έχουν  εντοπιστεί περίπου 160.000 ασθενείς.

Ιδιαίτερη μορφή της νόσου που συναντάται κυρίως στην Ελλάδα, είναι η ιστορική της μορφή: ο άνθρωπος ξεχνάει τα σημερινά και πρόσφατα προβλήματα του και ανασύρει και νομίζει ότι είναι σύγχρονα προβλήματα και καταστάσεις που έχουν περάσει στο παρελθόν κι έχουν καταγραφεί στην ιστορία.

Όσο πιο μεγάλο το κενό στο μυαλό μας για το σήμερα και η αδυναμία μας να καταλάβουμε τι γίνεται καθώς και η συναίσθηση της αδυναμίας παρέμβασης του στα τεκταινόμενα, τόσο πιο πολύ φουσκώνουμε το γεγονός του παρελθόντος.

Παρόλο που η 21η Σεπτεμβρίου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Νόσου Αλτσχάιμερ, οι πιο πολλές εκδηλώσεις γίνονται την Κυριακή, 19 Σεπτεμβρίου.

Στις Θεσπιές, στο Ερημόκαστρο, την ημέρα εκείνη, δηλώνουμε την συμμετοχή μας και την ανησυχία μας για την εξάπλωση της νόσου αποκαλύπτοντας ένα μνημείο. . .
. . . του οποίου την πατρωνία έχουν αναλάβει διάφοροι συμπολίτες μας  από τους "Εν Αθήναις". Για να μην παρεξηγηθώ όπως σε παλιότερο κείμενό μου, θέλω να δηλώσω ότι εκτιμώ όλους τους Ερημοκαστραίους που ζουν, εργάζονται και έχουν επαγγελματικές επιτυχίες στην περιοχή της Πρωτεύουσας. Έχω ήδη πει ότι ίσως να τους ζηλεύω κιόλας. Τέλος πάντων.

Άλλο αυτό όμως κι άλλο η προγονοπληξία και η εργολαβία της ανάδειξης της συμμετοχής των επτακοσίων οπλιτών από τον Δήμο Θεσπιών στην μάχη των Θερμοπυλών όπου και ο τιμητικός θάνατός τους εκεί το 480 π.Χ.

Ξεχνάμε ή αρνούμαστε να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα που έχουμε και αφηνόμαστε στις εκδηλώσεις μνήμης που περιορίζονται στους πολίτες οπλίτες Θεσπιείς της μάχης των Θερμοπυλών.

Το ότι δεν έρχεται συχνά ο γιατρός γιατί του χρωστάνε και δεν γράφοντα τα φάρμακα στους γερόντους και ταλαιπωρούνται, είναι ασήμαντο μπροστά στο μεγαλείο της Γιορτής του Μνημείου Κελέπη.

Βέβαια για το μνημείο και την ιστορία του  περιμένω να ακούσω τα δοξαστικά την Κυριακή αλλά ήδη το θέμα έχει εξαντληθεί, κατά την γνώμη μου, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους.

Επειδή οι φίλοι μου από γειτονικό ιστότοπο ίσως ενοχλήθηκαν από τον όρο "Μνημείο Κελέπη" που χρησιμοποίησα, θέλω να πω ότι το όνομα αυτό του μνημείου δεν είναι δικός μου όρος αλλά εκείνων που το δημιούργησαν.

Η πληροφόρησή μου για το συγκεκριμένο μνημείο (και όχι "προτομή" όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα για την εκδήλωση, του Δήμου Θεσπιών) προέρχεται κυρίως από την έκδοση "ΘΕΣΠΙΕΣ Άλλοτε και τώρα" -της όποιας έχω μερικά τεύχη- και δεν είναι ειρωνικός χαρακτηρισμός δικός μου.
Στο εξώφυλλο του τ. 46 (Οκτ Νοε Δεκ 2008) της προαναφερόμενης έκδοσης υπάρχει στο εξώφυλλο φωτογραφία του μνημείου και στην σ. 3 γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε αυτό. Στον σχετικό τίτλο του άρθρου σαφώς δεσπόζει ο όρος "Μνημείο Κελέπη".

Το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον όμως είναι ότι λίαν προσφάτως, στο άκρως λογοτεχνικό τ. 52, στο κεντρικό κείμενο (σ. 8-9), ο ιδιοκτήτης και χρηματοδότης (και εκδότης της προαναφερόμενης έκδοσης) του μνημείου, εξηγεί ότι το μνημείο αυτό αφορά εκτός από τους επτακόσιους μαχητές του 480 π.Χ. και εκείνους που έπεσαν για την πατρίδα αλλά έμειναν αφανείς και για αυτό το όνομα (παρατσούκλι) του θείου του Πενταλή- Κελέπη περιγράφει το μνημείο. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι αφορά κυρίως εκείνους!

Για εμένα, τα αναγραφόμενα στο συγκεκριμένο κείμενο σε σχέση με τους εξορισμένους φυματικούς στρατιώτες (του μετώπου της Μικρασίας) στην περιοχή της Αγίας Τριάδας είναι συγκλονιστικά. Είναι τραγικός ο τρόπος που η επίσημη πολιτεία αλλά και το χωρίο υποδέχθηκε αυτούς τους στρατιώτες που είχαν την ατυχία να μην πέσουν στο πεδίο της μάχης και έτσι το όνομά τους δεν χαράχτηκε στο Ηρώον στην αυλή της εκκλησιάς μας.

Στο ίδιο λοιπόν κείμενο του Κώστα Λιάκου Κελέπη, εκφράζεται από τον ίδιο -δικαιολογημένη;- πικρία προς την Δημοτική εξουσία προηγούμενων εποχών που δεν τήρησε την υπόσχεση της να τοποθετηθεί ένα μνημείο των απανταχού πεσόντων Ερημοκαστραίων (και όχι αρχαίων Θεσπιέων αποκλειστικώς) στο πιο ψηλό σημείο του χωριού, εκεί που είναι σήμερα η δεξαμενή νερού και που ήταν κι αυτό οικογενειακό του κτήμα.

Ο Κώστας Λιάκος Κελέπης πειθαρχώντας στις εσωτερικές του φωνές, σε δικό του κτήμα με δικά του χρήματα δημιούργησε ένα μνημείο που ό ίδιος το ονόμασε Μνημείο Κελέπη.

Εάν είχα την ευκαιρία να μιλήσω μαζί του και να ερωτηθώ θα του πρότεινα άλλον τρόπο για να τιμήσει τους ανώνυμους πεσόντες Ερημοκαστραίους. Δεν είχα όμως και παρόλο που έχω αρνητική άποψη για την αισθητική του συγκεκριμένου μνημείου, δεν μου πέφτει λόγος. Εκτιμώ στον άνδρα το θάρρος και την γενναιοδωρία του.

Γιατί όμως πρέπει να προσβάλλεται έτσι βάναυσα η λογική και η αισθητική όλων μας και μάλιστα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και με αυτό το κακόγουστο στρατιωτικοφανές τελετουργικό;

Την Κυριακή, θα μαζευτούμε όλοι γύρω από το μνημείο, θα παραταχτούν αγήματα θα επιθεωρηθούν από υψηλούς προσκεκλημένους, θα εκφωνηθούν πανηγυρικοί λόγοι και πιθανόν, θα απαγγελθούν από μεγάλους πολλάκις βραβευμένους απόστρατους ποιητές ποιημάτια

Κι ο πέτρινος οπλίτης, κουρασμένος από την ορθοστασία, θα μας κοιτάζει και θα απορεί με όλους εμάς που θα ακούμε και θα χειροκροτούμε και θα περιμένει να φύγουμε για να τον αφήσουμε στην ησυχία του. Θα αναρωτιέται με απόγνωση για το πόσα χρόνια πρέπει επιτέλους να περάσουν για να πάψουμε να κρεμόμαστε από τα . . . ξέφτια  των στολών των ηρωικώς πεσόντων οπλιτών των Θερμοπυλών;

Πότε θα μπορέσουμε να στηριχτούμε στα δικά μας πόδια;

Στην Αθήνα την χορηγία για τις εκδηλώσεις της ημέρας Αλτσχάιμερ έχει αναλάβει γνωστή μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία που παράγει σχετικά φάρμακα για την θεραπεία της νόσου.

Δυστυχώς το φάρμακο κατά της ανθρώπινης βλακείας δεν το ψάχνει κανείς κι έτσι η εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων του "μνημείου Κελέπη" θα υποστηριχτεί μόνο από τον Δήμο Θεσπιών και μάλλον από τον Σύλλογο των "Εν Αθήναις".

9 σχόλια:

  1. ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ "ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ" ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΩ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΗΝ ΒΡΙΣΚΩ ΕΠΙΕΙΚΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ!!
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΕ 3 ΒΑΣΙΚΑ ΙΔΑΝΙΚΑ:ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΘΡΗΣΚΕΙΑ,ΠΑΤΡΙΔΑ.ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΠΟΡΕΥΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ.ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΕΚΚΛΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΠΕΡΙΠΛΑΝΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟΣ, ΑΣΤΕΓΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΘΑΛΠΟΡΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ.ΟΠΟΙΟΣ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ.ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΕΚΔΙΩΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΦΩΝΕΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΟΥ (ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ).
    ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΓΙΑ "ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ" ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΧΛΕΒΑΖΕΙ ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΟΥ? ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΝΥΜΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΙΜΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΤΟΥ? ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΑΔΗΜΩΝΕΙ ΤΗΝ ΛΗΣΜΟΝΟΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ? ΟΙ ΘΕΣΠΙΕΙΣ ΜΕ ΟΣΑ ΜΕΣΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ.ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΞΕΧΝΩΝΤΑΣ "ΤΑ ΞΕΦΤΙΑ ΤΩΝ ΣΤΟΛΩΝ ΤΩΝ ΗΡΩΙΚΩΣ ΠΕΣΩΝΤΩΝ!!!!"
    ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΥΧΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ "ΜΝΗΜΕΙΟ ΚΕΛΕΠΗ". ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΣΟ ΑΛΤΣΑΙΜΕΡ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΠΑΘΕΙ.
    ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Σ'ΕΝΑΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΠΟ ΣΑΝ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ.ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΕΘΩ ΛΕΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΘΕΣΠΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΥΜΙΖΩ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ.ΠΡΩΤΟ ΜΕΛΗΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ.ΕΓΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΕ ΤΑ ΛΙΓΑ ΜΕΣΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΩ.ΕΣΕΙΣ?
    Ε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή Ε.
    Κατανοώ ότι σου ήταν δύσκολο να το γράψεις το σχόλιο αυτό και αυτό του δίνει πρόσθετη αξία.
    Παρόλη την περίεργη ορθογραφία, νομίζω ότι πήρα το μήνυμα.
    Λοιπόν διαφωνούμε. Είναι κακό αυτό; Γι το ότι δεν θέλεις να με έχεις συμπατριώτη δεν μπορώ να κάνω κάτι. Πρέπει να μάθεις να με ανέχεσαι.
    Δεν είμαι ανώνυμος. Είμαι ο Ερμος (Ερμόλαος) Καστριώτης. Είμαι από το Ερημόκαστρο. Ζω εδώ κι εργάζομαι και προσπαθώ να συμμετέχω στην κοινωνική ζωή του Δήμου. Είμαι τα κείμενα που γράφω.
    Όμως διερωτώμαι εάν με ήξερες, θα ερχόσουν να με βρεις και θα μ’ έφτυνες; Θα με κτυπούσες; Θα έγραφες βρισιές στον φρεσκοβαμμένο τοίχο του σπιτιού μου; Εσύ η πιστή οπαδός της Θρησκείας της Αγάπης (υποθέτω της Ανατολικής Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας), της Οικογένειας και της Πατρίδας; Γνωρίζεις άραγε πόσα εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομα αυτών των αξιών;
    Μα πως μετράς την αγάπη προς την πατρίδα; Όταν αρχίζουμε να μετράμε τον πατριωτισμό ο ένας του άλλου τίποτα θετικό δεν προκύπτει για την Πατρίδα.
    Λυπάμαι που σε στενοχώρησα αλλά το θέμα δεν είναι η θυσία των Θεσπιέων στις Θερμοπύλες. Μη φοβού! Αυτοί δεν έχουν ανάγκη υποστήριξης. Δεν είχαν ούτε το 480 π.Χ., δεν ζήτησαν και δεν την διαπραγματεύτηκαν.
    Εμείς έχουμε, ειδικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Η καταφυγή σε ένδοξες ιστορικές στιγμές ίσως μας βοηθήσει και μας δώσει κουράγιο για άλλα εγχειρήματα αλλά εκδηλώσεις σαν κι αυτή της ερχόμενης Κυριακής μάλλον γελοιοποιούν αυτή την μνήμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσωπικά συμφωνώ με τον Έρμο. Φυσικά και σεβόμαστε και αναγνωρίζουμε τις θυσίες που έχουν γίνει από τους συμπατριώτες μας σε όλη την ιστορία. Όμως έχουμε μείνει με τα μεγαλεία των 700 από εκείνη την εποχή. Το όνομά μας, ακόμα και σήμερα είναι συνδεδεμένο με τους περίφημους 700 Θεσπιείς. Δυστυχώς ασχολούμαστε συνέχεια με αυτούς, και όχι με τα πραγματικά προβλήματα της σημερινής κοινωνίας, μικρής ή μεγάλης. Μήπως σήμερα χρειαζόμαστε να δημιουργηθούν 'καινούριοι' 700 Θεσπιείς; Δεν ξέρω τον τρόπο, το μόνο που βλέπω είναι η ανάγκη δημιουργίας τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΙΚΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ.ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΑΣ.ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΦΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΒΙΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΩ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΥΠΑΡΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ.ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΑΝΕΧΕΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΧΩΜΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΕΛΑΤΩΜΑ ΤΑ ΤΟΥΣ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΕΦΤΥΝΑ.ΕΙΣΤΕ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ.ΓΡΑΨΑΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΤΕ ΚΙ ΕΚΑΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΤΙ ΣΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ? ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ.ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΘΕΣΠΙΕΩΝ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΩ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΩ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ.ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΥΦΛΩΝΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ.ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΗ ΟΜΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΝ ΞΕΧΝΟΥΣΑΜΕ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ 700 ΟΠΩΣ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ερωτημα.... ποσες φορες αναγραφεται το ονομα κελεπης στον περιβαλλοντα χωρο και εαν θελει τοσο πολυ να διαφημηστει ποιος του εδωσε το δικαιωμα να χρησιμοποιει το ονομα και την ιστορια. η μονη αναφορα που ισως επρεπε να γινει ηταν με μικρα γραμματα " δωρεα κελεπη ". αυτο λεγεται μετριοφροσυνη κυριε και αφηνει να μεινει το ονομα του ΔΗΜΟΦΙΛΟΥ και οχι του κελεπη. αυτα τα λιγα με τον ασημο. antigrafh apo thespiaka

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ Ανώνυμε της 17 Σεπ 10, 2.16

    Από ότι έχω καταλάβει ο δημιουργός του μνημείου με την μαρμάρινη στήλη «Μνημείο Κελέπη» υπογραμμίζει με έναν δικό του τρόπου το ενδιαφέρον του να αναφέρεται το μνημείο στον θείο του Πενταλή (Παντελή) και όχι στο άτομό του. Δεν νομίζω οτι ο ίδιος ενδιαφέρεται για κάποια διαφήμιση αλλά για αυτό δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά.

    Το θέμα πάντως δεν είναι ο Λιάκος Κελέπης. Αυτός μπορεί να κάνει ότι θέλει.

    Το θέμα είναι η Δημοτική εξουσία πως αντιμετωπίζει την ιστορική μνήμη του τόπου συνολικά και πως προβάλλει την θυσία του 480 π.Χ. Το θέμα είναι για όλους μας πως αντιμετωπίζουμε την ιστορία των ανθρώπων του τόπου μας και τα δημιουργήματα τους. Εκεί εντοπίζω εγώ το μεγάλο κενό.

    Η υιοθέτηση ενός ιδιωτικού μνημείου από τον Δήμο είναι μάλλον πταίσμα μπροστά στην αδιαφορία όλων των Δημοτικών εξουσιών για την ανάδειξη της ιστορία των Θεσπιών και της Ασκρης του Ησιόδου σήμερα και της Αλιάρτου αύριο.

    Όσο για το νταβαντούρι της Κυριακής .... (τολμώ να παραφράσω τον Καβάφη) οι Θεσπιεις θα τρέξουν στην εορτή θα επευφημήσουν γοητευμένοι με το ωραίο θέαμα . . .μ΄ όλο που βέβαια που θα ηξεύρουν τι αξίζουν αυτά, τι κούφια λόγια ήσαν αυτές οι εκδηλώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Άνδρες τοι ποτ' έναιον υπό κροτάφοις Ελικώνος, λήματα των αυχεί Θεσπιάς ευρύχορος."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν και δεν μένω στο χωριό, δεν είμαι πλέον δημότης, αν και οι γονείς μου έχουν φύγει από εκεί από τα σχολικά τους χρόνια, αν και δεν έχω σπίτι εκεί και δυστυχώς δεν είναι κανένας ιδιαίτερος τόπος για διακοπές είναι εν τούτοις το μέρος που γνώρισα τους παππούδες μου και γιαγιάδες μου, τους θείους μου και τις θείες μου, τα ξαδέρφια και τις ξαδέρφες μου και πάντα θα το αγαπώ. Όσον αφορά την υστεροφημία του εν λόγω πατριώτη δεν θα ασχοληθώ. Τιμή του και καμάρι του που ήταν άξιος και μπόρεσε να το φτιάξει το μνημείο και τώρα που τα γράφουμε όλα αυτά - με αυτά που άκουσε - ενδόμυχα θα λέει μέσα του πως κακώς το έγραψε το όνομά του στη στήλη. Γιατί τελικά μόνον αυτό ήταν το λάθος του και οφείλουμε και μεις να αναγνωρίσουμε ότι μετά από μια ηλικία όλους μας πιάνει η υστεροφημία. Προσωπικά αν και το βρίσκω κακόγουστο δεν το κακολογώ γιατί είχε ευγενικούς σκοπούς. Όπως επίσης και οι βραβευμένοι ποιητές της Πολεμικής μας Αεροπορίας (γειά σου μπαρμπα-Αντώνη ποιητή!) και εκείνοι για την υστεροφημία πλέον ζουν (αντε και για κανα εγγόνι). Οπότε δεν πρέπει να ασχολούμαστε με αυτό. Δεν είναι το πρόβλημα του χωριού μας. Πρόβλημα είναι το νερό, η έλλειψη δουλειών, οι μικρές τιμές των προϊόντων, η έλλειψη υποδομών και άλλα. Τώρα που το σκέφτομαι ο κ. Κελέπης που και πάλι μπράβο που είναι άξιος και έκανε κάτι θα μπορούσε να δώσει τα χρήματα αυτά ως δωρεά για να φτιαχτεί κάτι στο χωριό μας και ο μπαρμπά-Αντώνης να του έφτιαχνε καλύτερο ποιήμα!

    Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ συμπατριώτη Ανώνυμε 9:22

    Με τιμά το καπως καθυστερημένο ενδιαφέρον σου για το συγκεκριμένο κείμενο και δεν σου κρύβω ότι με συγκινεί η ειλικρινής, νοσταλγική στάση σου για το χωριό μας.

    Περιττό να πω ότι συμφωνώ με τα όσα αναφέρεις καθώς και για την τελευταία πρόταση σου προς τον κ. Λιάκο ("Κελέπης" είναι οικογενειακό παρατσούκλι το οποίο ο ίδιος υπερηφάνως χρησιμοποιεί). Σε επόμενες αναρτήσεις και σχόλια είχα την ευκαιρία να αναφερθώ στα θέματα αυτά με παρόμοιο τρόπο.

    Σε καλώ τώρα, να σκεφτούμε αμφότεροι τον ρόλο των ερασιτεχνών υπερηλίκων ποιητών και την επιδίωξη της υστεροφημίας τους.

    Κανείς προφανώς δεν δικαιούται δια να τους ψέγει για αυτό, το οποίο είναι απολύτως ανθρώπινο. Ο ρόλος του σοφού γέροντος, ειδικώς αυτού με καλλιτεχνικές ευαισθησίες, πάντα είναι αναγκαίος και χρήσιμος σε κάθε κοινωνία. Η αίσθηση του μέτρου και η στοιχειώδης αυτογνωσία όμως, πρέπει να τους χαρακτηρίζει και να τους προστατεύει από την γελοιοποίηση.

    Διότι εντέλει είναι λυπηρό, ο κάθε απόμαχος αξιωματούχος, να επιδιώκει να επιβάλλει αυτή την καλλιτεχνική παρουσία του -δίκην πνευματικού ταγού- με γελοίο τρόπο και υπόγειες μεθοδεύσεις που, εκ των πραγμάτων, προκαλούν, αντί για το σεβασμό και την αγάπη όλων μας, την θυμηδία και την θλίψη για το κατάντημα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Διάφορα