Η Γενική Γραμματέας του Κόμματος στο Λύκειο Θεσπιών

Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, η Γενική Γραμματέας του Κόμματος επισκέφτηκε το Γυμνάσιο και Λύκειο Θεσπιών και εκφώνησε το λόγο που ακολουθεί. Με σπάνια γενναιότητα και πνεύμα αυτοκριτικής η Γενική Γραμματέας μίλησε στην καρδιά των παιδιών μας και στηλίτευσε την σοβαρή καθυστέρηση που υπάρχει στα θέματα της Λαϊκής Παιδείας έπειτα από δεκαπέντε χρόνια επιτυχούς σοσιαλιστικής εξουσίας.

Απολαύστε την:

Αγαπητά μας παιδιά...

Σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με πρόοδο στον αγώνα της μόρφωσής σας και όμορφες εμπειρίες σχολικής ζωής!

Μόλις πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η εισήγηση του Γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης. Ήρθαν τα μέλη του Γραφείου και ο Γραμματέας διάβασε μερικά λόγια από το σχετικό κείμενο του Λένιν που λίγοι τα κατάλαβαν,  Οι  παπάδες μας δεν τα πιστεύουν, αλλά διστάζουν να τα πολεμήσουν. Εσάς δεν σας ενδιαφέρει, γιατί σε λίγο θα τελειώσει και μετά του χρόνου πάλι. Κάποιες ανεξάρτητες αρχές αντιδρούν, αλλά προς το παρόν άκαρπα. Κανείς δεν το καταλαβαίνει όπως γίνεται. Ούτε και το Κόμμα, απλώς  αυτό το δέχεται ως κεκτημένο δικαίωμά του που δεν θα ήθελε να το χάσει.
 
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συντηρούμε στην ουσία να εξευτελίζουμε κάτι ιερό, που όμως είτε δεν καταλαβαίνουμε είτε δεν θέλουμε είτε δεν σεβόμαστε.
 
Σκέφθηκα λοιπόν, έτσι που καταντήσαμε την Γιορτή Έναρξης του Λαϊκού Σχολείου, φέτος να μην την κάνουμε. Να πω στους Γραμματείς να καθίσουν στα Κομματικά Γραφεία και εκεί να μελετήσουν τα προβλήματα της Λαϊκής Παιδείας. Ίσως έτσι το Κόμμα να τους άκουγε περισσότερο.
Υποχώρησα, πρώτον γιατί κάποιοι δεν είναι έτοιμοι να το δεχθούν και δεν θέλησα ως Γενικός Γραμματέας να τους λυπήσω, και δεύτερον γιατί πριν το κάνω έπρεπε να σας ειδοποιήσω.

Αυτοί όμως που έβαλαν αυτές τις Γιορτές Έναρξης του Λαϊκού Σχολείου  στη ζωή μας το πίστευαν. Πίστευαν ότι μαζί με την ατομική προσπάθεια χρειάζεται και ο φωτισμός και η βοήθεια του Κόμματος.  Πίστευαν στο Κόμμα. Είχαν σχέση ζωντανή μαζί Του. Το ήθελαν στη ζωή τους ως ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει. Ήθελαν όλα να τα αρχίζουν με την έγκριση του Κόμματος. Αν είναι έτσι, φυσικά να γίνεται η Γιορτή Έναρξης του Λαϊκού Σχολείου. Θα είναι η πιο σημαντική στιγμή της χρονιάς.

Σήμερα όμως το ξεχάσαμε το Κόμμα και πάλι. Το διατηρούμε για να το αμφισβητούμε. Το ειρωνευόμαστε δυστυχώς και το βρίζουμε.  Και να που φτάσαμε! Να μην θέλουμε ούτε τα σύμβολά Του. Και να που καταντήσαμε! Χωρίς Αυτό, η ζωή μας να χαρακτηρίζεται από κρίση, αδιέξοδα, σύγχυση, αυτοκαταστροφικότητα, βία και παραλογισμό.

Στο σχολείο που έρχεστε μπορεί να γεμίσουν τα κεφάλια σας με πληροφορίες που οι περισσότερες να μην χρειάζονται, με γλώσσες που δεν είναι δικές μας,  με ιστορία που δεν είναι αληθινή,  με Μαρξισμό Λενινισμό που δεν πείθει. Να σας δώσουν βαθμούς χωρίς αντίκρυσμα. Αυτό όμως που τελικά χρειάζεστε είναι αξίες για να πλημμυρίσουν την καρδιά σας. Αλλά αυτά δεν τα δίνει η εποχή.

Η κατάσταση στον τόπο μας είναι σε αδιέξοδο. Κάτι πρέπει να γίνει άμεσα. Και η αλλαγή πρέπει να αρχίσει από το σχολείο. Ας ξεσηκωθούμε όλοι. Δάσκαλοι, γονείς και παιδιά. Αρνηθείτε το ψέμμα και πολεμήστε το σαν τον μεγαλύτερο εχθρό. Χτυπήστε τη μετριότητα, τον συμβιβασμό και τα μιζέρια σαν την χειρότερη αρρώστια. Μας κοροϊδεύει το σύστημα, που αυτό υπαίτιο για όλα, μας οδηγεί σε υπαρκτικό εκφυλισμό. Διεκδικήστε την πνευματική ελευθερία σας με όποιο κόστος. Ξαναφέρτε την ιστορία και παράδοσή μας, τη γλώσσα και τα ήθη μας στη ζωή σας. Αγωνιστείτε για κοινωνία με ειλικρίνεια, ηρωισμό, καθαρότητα και εξυπνάδα. Απαιτήστε πολιτικούς που να αγαπούν τον τόπο περισσότερο από τα στενά μυαλά  και συμφέροντά τους, που να σέβονται την ιστορία περισσότερο από όσο προσδοκούν την ψήφο, που να πονούν για το κατάντημά μας περισσότερο απ’ ‘οσο υποτάσσονται στις ξένες σκοπιμότητες. Αξιώστε Κόμμα όχι με αδικαιολόγητους συντηρητισμούς, νεκρούς συμβολισμούς και πομπώδεις τελετουργίες, Όχι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με δικαιώματα, περιουσίες και διεκδικήσεις, αλλά Κόμμα με πονεμένο προφητικό λόγο, με αυθεντική πίστη, με θυσιαστικά μαρτυρία και αληθινή Κομματική ζωή. Κόμμα που να εμπνέει και να έχει πρόταση ζωής. 

Τότε θα βρείτε το Κόμμα ολοζώντανο μέσα σας. Τότε η Γιορτή Έναρξης του Λαϊκού Σχολείου  δεν θα επιβάλλεται με εγκύκλιο του Υπουργείου Λαϊκής Παιδείας, αλλά θα αποτελεί δικό σας αίτημα. Τότε το σχολείο θα ξαναγίνει η ελπίδα της εθνικής και επιβίωσής μας. Τότε η νέα χρονιά θα είναι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Σας το εύχομαι με όλη μου την καρδιά.
 
Το Κόμμα μαζί σας, Αγαπητά μας παιδιά.

Με συντροφικές ευχές και όλη μου την αγάπη,


Με τέτοιες ομιλίες ξεκίνησε στην δεκαετία του 1960 η Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο στην Κίνα που κατέληξε σε καταστροφές ανθρώπινων ζωών. Μην νομίζετε ότι δεν ειπώθηκαν στο παρελθόν τέτοια λόγια που λέγονται και σήμερα (δείτε πιο κάτω απο ποιούς).

Για να ολοκληρωθεί η άσκηση θάρρους και να επανέλθουμε στην πραγματικότητα, θα πρέπει να κάνετε τις εξής τροποποιήσεις:

Όπου Γραμματέας Κομματικής Οργάνωσης  βάλτε Ιερέας
Όπου Κείμενο Λένιν βάλτε Ευαγγέλιο
Όπου Παπάδες βάλτε Πολιτικοί
Όπου Γιορτή Έναρξης Λαϊκού Σχολείου βάλτε Αγιασμός
Όπου Κομματικά γραφεία βάλτε Ναοί
Όπου να μελετήσουν τα  προβλήματα της Λαϊκής Παιδείας βάλτε να προσευχηθούν για εσάς
Όπου Κόμμα βάλτε Θεός
Όπου Γενικός Γραμματέας βάλτε Επίσκοπος
Όπου Ατομική βάλτε Ανθρώπινη
Όπου Μαρξισμός Λενινισμός βάλτε Θρησκευτικά
Όπου Έγκριση βάλτε Ευλογία
Όπου Αληθινή Κομματική βάλτε Αγία
Όπου Λαϊκή Παιδεία βάλτε Παιδεία (σκέτο)
Όπου Συντροφικές βάλτε Πατρικές. . .

. . . και θα έχετε το αντίστοιχο κείμενο της φετινής ομιλίας του Μητροπολίτη  Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου, βοήθεια μας.  Και για να μην κουράζεστε ή για να επαληθεύσετε την λύση της σημερινής διανοητικής άσκησης, το σχετικό κείμενο θα το βρείτε εδώ. Διατήρησα την ορθογραφία και τις εκφράσεις του.

Όπως βλέπετε είναι καθαρά φραστικές οι διαφορές των κλειστών ιδεολογικών συστημάτων (Κόμμα, Εκκλησία). Ακόμα και οι λίγες σωστές διαπιστώσεις χάνονται μέσα στην απολυτότητα και τον φανατισμό των ιερατείων, θρηδσκευτικών ή πολιτικών. Και στις δύο περιπτώσεις, όταν ο ιδεολογικός φανατισμός γίνει πολιτική εξουσία (δείτε το σύγχρονο Ιράν ή την Β. Κορέα) τίποτα το καλό δεν περιμένει τους πολίτες!

Κινδυνεύω να χαρακτηριστώ αντι- (βάλτε εσείς το δεύτερο συνθετικό) αλλά επιμένω ότι πρέπει να μιλάμε σήμερα μεταξύ μας. Πρέπει να συζητάμε για να μάθουμε πως μόνο η ελεύθερη σκέψη, η ανοικτή επικοινωνία και η αντααλλαγή  απόψεων θα μας σώσει από παρόμοιες επικίνδυνες εξουσίες φανατισμού στο μέλλον.