Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν για να διοικήσεις έναν δήμο



Στο Ερημόκαστρο προσφέρεται άρτος και θεάματα με μπόλικη δόση αρχαιοπληξίας και ως προς τα δημοτικά άκρα του τάφου η σιωπή βασιλεύει. Από τους πολιτικούς τάφους τους κάποια ζόμπι πρώην Δήμαρχοι και Σύμβουλοι ακούγεται ότι σεργιανούν σε ψηφοδέλτια χρισμένων από κομματικές εξουσίες αλλά φτυσμένων από τον κόσμο Δημάρχων.

Σε αυτό το πνιγηρό περιβάλλον είναι πολύ πιο υγιές να ασχοληθώ με την Αλιαρτινή Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών.

Η Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών είναι ο μοναδικός πολιτικός σχηματισμός που έχει προβάλλει στον εκλογικό ορίζοντα και προσπαθεί να μιλήσει.

Έχω κι άλλη φορά αναφέρει ότι θεωρώ το εγχείρημα της Κίνησης Πολιτών αξιόλογη και θετική πρωτοβουλία και μ΄ αυτή την διάθεση θέλω να συμβάλλω στον προβληματισμό τους.

Σήμερα,  θα συζητήσω το ενδιαφέρον κείμενο του Γ. Ντασιώτη με το θετικό πνεύμα που ήδη έχει επιδειχθεί σε ορισμένα από τα πρώτα σχόλια. Τα κείμενα με πλαγιαστά γράμματα είναι αποσπάσματα από το προαναφερθέν κείμενο του.

Το ότι το διοικητικό μοντέλο των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) αλλάζει είναι βέβαιο. Το ότι απαξάπαντες αγνοούμε το τι πρακτικά σημαίνει αυτό για την ζωή μας επίσης είναι βέβαιο.
Το ότι μάλλον τα πράγματα θα είναι χειρότερα τουλάχιστον από δημοσιονομικής πλευράς είναι εξαιρετικά πιθανό.
Το ότι ειδικά στην περίπτωσή μας, με την συνένωση Θεσπιών - Αλιάρτου, προκαλούνται μεταβολές στον τρόπο της ζωής μας που είναι τελείως έξω και πέρα από ότι είχαμε ως σήμερα συνηθίσει (συγκοινωνία, σχολεία, διοικητικό κέντρο η Θήβα) επίσης είναι κάτι που δεν θα περάσει απαρατήρητο και πλευρές του ζητήματος έχουν εκτεθεί ήδη σε γειτονικό δικτυότοπο και μπορείτε να το βρείτε εδώ.


Εφόσον όμως η συζήτηση δεν εισέρχεται, από τώρα, σε συγκεκριμένα τοπικά προβλήματα και στην αντίστοιχη κριτική των μη πεπραγμένων από τους νυν Δημάρχους, είναι πολύ πιθανόν ότι πλησιάζοντας προς τις εκλογές, τα κριτήρια που θα κυριαρχήσουν στους δημότες να είναι τα γενικά πολιτικά: ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, Μνημόνιο ή όχι κλπ.

Σε αυτό το πλαίσιο της γενικής πολιτικής (ανούσιας;) κόντρας , οι τοπικές πρωτοβουλίες το χάνουν το παιχνίδι: κάθε κίνηση πολιτών με αθώες και ειλικρινής διαθέσεις περί την ανάληψη της διοίκησης του Δήμου, είναι καταδικασμένη να συνθλιβεί στις μυλόπετρες του γενικού, παλαιοκομματικού τύπου, πολιτικού ανταγωνισμού.Τα συνθήματα των οπαδών και οι βρισιές θα υποκαταστήσουν την λογική και τη συζήτηση ανάμεσα σε ώριμους ανήσυχους (και ανησυχούντες) πολίτες.

Αυτοί που διαμόρφωσαν το σκηνικό για τους Καλλικράτειους διαχωρισμούς -οι τοπικές πολιτικές εξουσίες δηλαδή- έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν και την κατάλληλη ευεργετική για αυτούς τεχνητή πόλωση και μεταφορά της προεκλογικής συζήτησης στο γενικό σκηνικό.

Είναι γεγονός ότι ο κόσμος δεν είναι ευχαριστημένος από την κατάσταση στους οικισμούς των σημερινών Δήμων. Δεν είναι ικανοποιημένος από τις υπηρεσίες που του παρέχονται. Κυρίως όμως είναι αγανακτισμένος από τον τρόπο άσκησης της εξουσίες που προκλητικά αγνοεί την παρουσία του δημότη. Δεν τον ρωτάει για τα προβλήματά του κι όταν αυτός, ο δημότης, ξεσπά, τότε δηλώνει την αδυναμία της να τον ικανοποιήσει. Δεν είναι δίπλα του στην διεκδίκηση. Δεν ενδιαφέρει τις εξουσίες να έχουν κοντά τους ενεργούς τους δημότες που θέτουν ερωτήματα και απαιτούν απαντήσεις. Καλύτερα οι δημότες αραχτοί στο καφενείο και αυτοί, οι δημοτικοί άρχοντες να διοικούν για το καλό των δημοτών (και το δικό τους!).

Σήμερα η εξουσία των ΟΤΑ στο χώρο μας, περιορίζεται στην διαχείριση της μιζέριας και στην παρακολούθηση του προγράμματος των κομματικών προτεραιοτήτων. Η ανταμοιβή ενός τέτοιου Δημάρχου είναι η υποστήριξη από τον κομματικό μηχανισμό: οι άχρηστοι για τους πολίτες γίνονται χριστοί από το Κόμμα.

Και ο λαός; Τρώει κουτόχορτο; Δεν αντιδρά; Δεν θα εκτιμήσει μια Κίνηση αγνών προθέσεων;

Απάντηση: ο λαός εκτιμά τις αγνές προθέσεις και διακηρύξεις νέων (στο πολιτικό σκηνικό και όχι κατ ανάγκη ηλικιακά) προσώπων αλλά δεν εμπιστεύεται ερασιτέχνες στην διαχείριση της Δημοτικής εξουσίας. Διότι η άσκηση διοίκησης εκτός των καλών προθέσεων, απαιτεί διοικητικές ικανότητες, επικοινωνιακό δυναμικό, καπατσοσύνη και γερά στομάχια, ειδικά όταν πρόκειται να μην στηρίζεται σε συμφέροντα αλλότρια και να πρέπει να συντονίζει τις επιθυμίες των δημοτών. Οι πολίτες πρέπει να πειστούν ότι υπάρχουν αυτά τα χαρακτηριστικά στους νέους διεκδικητές της τοπικής εξουσίας. Αυτό το εσώτερο, συντηρητικό προαίσθημα των πολιτών για κάθε καινούργιο δεν πρέπει να το ξεπερνάμε τόσο εύκολα.

Στο πλαίσιο αυτό, η παρουσίαση ριζοσπαστικών και ρομαντικών απόψεων περί άμεσης συμμετοχής του κόσμου στην διοίκηση του Δήμου, με άμεση εκλογή Δημάρχου, με πατέντες και πρωτοτυπίες εξωθεσμικές μάλλον θα προκαλέσουν σύγχυση και θα αποτρέψουν τον ψηφοφόρο από το να δει το αγαθό των προθέσεων.

Ο βαθμός ωριμότητας της πολιτικής συνείδησης των πολιτών προφανώς και διαφέρει κατ' άτομο αλλά σε γενικό, συλλογικό επίπεδο είναι τέτοιος που βλέπουμε όλοι και που δυστυχώς αποδέχεται την σημερινή κατάσταση. Τα ρητορικά αισιόδοξα σχήματα δεν πρέπει να παρασύρουν και να θεωρείται το επιθυμητό ως ήδη υπαρκτό. Μπορεί κάτι να αλλάζει στα μυαλά των πολιτών και στην ψυχολογία τους αλλά ο κόσμος δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία να ανατρέψει υπάρχοντες δημάρχους και κύκλους διοίκησης όταν δεν έχει απάντηση στο μετά.Ο πολίτης δεν γκρεμίζει την εξουσία εάν δεν έχει πειστεί για την επάρκεια της διάδοχης κατάστασης.

Κάθε πρωτοβουλία με φιλοδοξίες επιτυχίας, όπως οφείλει να είναι η Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών πρέπει να παρουσιάζει στους πολίτες απόψεις συγκεκριμένες για την ιεράρχηση και την αντιμετώπιση (και όχι κατ ανάγκη για την επίλυση) προβλημάτων.

Εάν η Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών  δεν θέλει απλώς να καταγραφεί ως άποψη ούτε να πέσει ηρωικώς πεσούσα στις επερχόμενες εκλογές (όπου το κλίμα που θα κυριαρχεί θα είναι αυτό της αδιαφορίας και του "άκυρου"), πρέπει από χθες κιόλας να μιλήσει αυτή την άλλη γλώσσα και στο θέμα αυτό νομίζω ότι χάνεται πολύτιμος χρόνος.

"Υπάρχει μόνο μια αρχή, ότι στον τόπο που ζούμε, εργαζόμαστε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας υπάρχουν και άλλες φωνές που ήρθε η στιγμή να ακουστούν" Ε, ας ακουστούν, θα πει ο καλοθελητής αλλά όχι και να μας κυβερνήσουν!

Το ότι "η πλειοψηφία των μελών της διεκδικούν την συμμετοχή τους στο πολιτικό παιχνίδι, με ρομαντισμό και διάθεση εθελοντισμού" δεν αρκεί. Δεν αποτελεί αυτό τεκμήριο επιτυχίας. Διότι και οι άλλοι που συμμετέχουν στο άλλο ψηφοδέλτιο με τέτοια διάθεση το κάνουν. Δεν είναι όλοι λαμόγια

Στον λίγο χρόνο που μένει μέχρι τις εκλογές των νέων ΟΤΑ, είναι στο χέρι της Ανεξάρτητης Κίνησης Πολιτών να πείσει πως αξίζει την εμπιστοσύνη μας για την συμμετοχή μας στις δράσεις της και όχι μόνον την πιθανή ψήφο ανοχής μας.

6 σχόλια:

  1. Σε ευχαριστώ για την παρουσίαση του άρθρου μου,αλλά κυρίως για τις ουσιαστικές παρατηρήσεις που κάνεις.
    Είναι σαφώς μια πρωτόγνωρη διαδικασία αυτή που επιχειρούμε σε ένα περιβάλλον αλλιώς διαμορφωμένο,όμως πιστεύω ακράδαντα οτι μια κοινωνία υπό κατάρευση χρειάζεται κάτι δυνατό για να συνέλθει,αν τελικά τα καταφέρει.
    Η δύναμη αυτή δεν μπορεί να αντληθεί παρα μόνο από ξεχασμένα αποθέματα που πρέπει να τα εντοπίσουμε και νομίζω ότι το κλειδί βρίσκεται στον επαναπροσδιορισμό του ρόλου μας ως πολίτες.
    Σαφώς μόνο οι καλες προθέσεις δεν αρκούν για να διοικήσεις,το διαπιστώνω καθημερινά στο σχολείο που διευθύνω,όμως είναι αναγκαίες για να δημιουργησεις το κλίμα εμπιστοσύνης,ασφάλειας και συνεργασίας που,σε συνάρτηση με το πρόγραμμα και τους ιεραρχημένους στόχους θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
    Επίσης το μέτρο της επιτυχίας είναι καλό να προσδιορίζεται επαρκώς.Η συμμετοχή στις εκλογές γίνεται σαφώς με στόχο να τις κερδίσεις,το μεγαλύτερο κέρδος όμως υπάρχει όταν ο παθητικός ψηφοφόρος γίνει ενεργός πολίτης και αυτό δεν είναι εύκολο.
    Η μόνη ουσιαστική αλλαγή στην διοίκηση,κατά την αποψή μου,είναι όχι αυτή των προσώπων,όσο της αντίληψης και αυτό επιχειρούμε με την κίνησή μας.
    Πρόγραμμα και προτεραιότητες σαφώς υπάρχουν και άνθρωποι δοκιμασμένοι και επιτυχημένοι στον επαγγελματικό τους χώρο και σχέδιο διοίκησης και ασφαλώς υπάρχουν και λάθη και αστοχίες.Όμως επετρεψέ μου να επιμείνω,ότι είμαστε αθεράπευτα ρομαντικοί,χωρίς ασφαλώς να διεκδικούμε αποκλειστικότητα,και θεωρούμε ότι αυτό,εκτός απο στοιχείο της προσωπικότητας που δεν αλλάζει,είναι και πολιτικό εργαλείο για μια διοίκηση με ανθρώπινο πρόσωπο.

    Σε ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ φίλε Ντασιώτη,

    Σχεδόν σε όλα από όσα γράφεις συμφωνώ. Αλλά λόγω επαγγελματικής διαστροφής (αγρότης) επιμένω να επιθυμώ συγκεκριμένες απόψεις για συγκεκριμένα προβλήματα: όταν έρχεται ο καιρός της συγκομιδής δεν κοιτάμε γενικά το χωράφι ή τον ουρανό αλλά ριχνόμαστε στην δαυλιά!

    Προς το παρόν έχουμε αμφότεροι μείνει στις γενικές αναφορές. Κι αν για εμένα ως παρατηρητή και σχολιαστή των γεγονότων αυτό είναι θεμιτό, ως ένα βαθμό, για όλους εσάς στην Κίνηση είναι μάλλον αρνητικό: ο χρόνος τρέχει εις βάρος σας!

    Στο σχόλιο σου λες:

    "Πρόγραμμα και προτεραιότητες σαφώς υπάρχουν και άνθρωποι δοκιμασμένοι και επιτυχημένοι στον επαγγελματικό τους χώρο και σχέδιο διοίκησης . . "

    Αλλά μέχρι σήμερα δεν το έχω δει τίποτα από όλα αυτά.

    Έχω γράψει κι άλλη φορά ότι η αναφορά σε συγκεκριμένα προβλήματα του Δήμου και των οικισμών αλλά και μια σύντομη παρουσίαση με στοιχεία από τις επαγγελματικές ή άλλες επιτυχίες των ανθρώπων που θα είναι υποψήφιοι, θα έκανε την συζήτηση πιο ουσιαστική.

    Ήδη έχετε αργήσει. Το περιμένουν μαζί μου και οι πολίτες που προσβλέπουν στην πρωτοβουλία σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε ΕΡΜΕ,

    Η προσέγγισή σου στα τοπικά θέματα, με τα οποία έχεις καταπιαστεί, είναι πολύ εύστοχη και όχι πολιτικάντικη (εξ' όσων έχω διαβάσει). Σε βαθμό, μάλιστα, που δεν μπορώ να πιστέψω ότι είσαι από το χωριό μας. Δεν έχω το προνόμιο να κρίνω τους πάντες, ούτε κατέχω την Αλήθεια. Αλλά αυτήν την αίσθηση έχω αποκομίσει.

    Ο ρομαντισμός έχει τα καλά του. Δεν δημιουργεί δυνατούς εχθρούς. Αλλά δεν δημιουργεί και δυνατούς φίλους. Προσεγγίζοντας την μαζική αντίδραση στον ρομαντισμό.

    Κάθε ουσιαστική αλλαγή έχει κόστος. Και κάθε κόστος πριν κάθε διαδικασία εκλογών έχει Κόστος Πολιτικό. Έτσι, είναι επικίνδυνο να εκφραστείς ρεαλιστικά και μη ρομαντικά. Ο ρεαλισμός είναι σκληρός. Καλά κάνετε ΑΚΠ.

    Από την άλλη, η λογική του ότι "Καλά περιμένεις αποτέλεσμα από ρομαντικούς;!;" είναι ορθή. Αλλά μην οδηγήσει αυτή η λογική στην παγίδα της Σκύλλας και της Χάρυβδης. Σε αυτό που τα τελευταία 30 χρόνια κάνατε όλοι οι μεγάλοι (στην ηλικία).

    Εδώ που διακυβεύεται το μέλλον μιας χώρας, αλλά μιας περιοχής και άρα το ρίσκο είναι μικρότερο, πρέπει να δώσεις την ευκαιρία στον άπειρο και ερασιτέχνη, από το να εμπιστευτείς την τύχη της περιοχής σου στον επαγγελματία πολιτικάντη, καιροσκόπο, αχυράνθρωπο και ιδιοτελή, αναποτελεσματικό και παλαιοκομματικό.

    Πρώην μαθητής του κου Ντασιώτη.

    Υ.Γ.: Κάνοντας Προεπισκόπηση στο σχόλιό μου διαπιστώνω ότι φαίνεται ότι αβαντάρω την Κίνηση. Δεν με απασχολεί καθόλου.

    Έξυπνο το περί ονόματος. Επικοινωνιακά συγχαρητήρια δάσκαλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα επαναλάβω κάτι που ο κ. Ντασιώτης έχει πει: είναι πολύ τυχερός -και καλός- ο δάσκαλος τον οποίο οι μαθητές θυμούνται με θετικό και γόνιμο τρόπο πολλά χρόνια μετά την αποφοίτηση. Κι εσύ αγαπητέ πρώην μαθητή του, το επιβεβαιώνεις.

    Με την ευκαιρία επίτρεψε μου να σημειώσω ότι το να υποστηρίζεις (αυτό εννοείς φαντάζομαι με το ‘αβαντάρω’) κάποια κίνηση δεν είναι ούτε κακό ούτε μειονέκτημα, εφόσον βεβαίως η υποστήριξη αυτή δεν συσκοτίζει την σκέψη σου και δεν οδηγεί σε αυτολογοκρισία -για το καλό της κίνησης ή του κόμματος που υποστηρίζεις.

    Ειδικά η Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών (στην οποία δραστηριοποιείται ο καθηγητής σου) νομίζω ότι σαφώς και χρειάζεται την ενθάρρυνση και την υποστήριξη μας -και με αυτή την έννοια μάλλον πρέπει να σε ενδιαφέρει- όχι απλώς για να σπάσει ένα κατεστημένο κακής διαχείρισης των πραγμάτων του Δήμου αλλά για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάπτυξης και δημιουργίας στον διευρυμένο Δήμο μας.

    Με τις απόψεις μου που έχω δημοσιεύσει ήδη και με αυτές που πιθανόν να ακολουθήσουν, προσπαθώ να πω ότι οι καλές προθέσεις και το φιλότιμο κάποιων δημοτών πρέπει να εξοπλιστούν με προγραμματισμένη εργασία και συγκεκριμένες θέσεις μέχρι τις εκλογές. Επίσης, η επιλογή των υποψήφιων συμβούλων και αντιδημάρχων πρέπει να γίνει με επαγγελματισμό (να επιλεγούν οι ικανότεροι) και όχι με την λογική της ‘παρέας’ και του ‘καλού παιδιού’.

    Δυστυχώς ή ευτυχώς, αγαπητέ πρώην μαθητή του κ. Ντασιώτη, είμαι από το Ερημοκάστρο, ζω και εργάζομαι εδώ και παρόλα τα 50+ χρόνια μου με ενδιαφέρει να δω τα χωριά του Δήμου να προοδεύουν σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας, οι πολίτες - δημότες να διώξουν την μιζέρια και την μοιρολατρία τους και η εικόνα των οικισμών να είναι όμορφη και ελκτική για τους ξένους μας.

    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σου υπόσχομαι να εξακολουθώ να προσπαθώ να είμαι ειλικρινής και να εκφράζω τις απόψεις μου με επιχειρήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έναν καθηγητή μπορείς να τον μνημονεύεις για πολλούς λόγους. Καλούς ή κακούς. Θυμάμαι και κάτι χωροφύλακες της Χούντας και άλλους κυνηγημένους από την Ύλη δημοσίους υπαλλήλους. Τον κο Ντασιώτη τον θυμάμαι ως έναν από τους λίγους καθηγητές που δεν βαριόταν να μιλά για πολιτική με μαθητές Γυμνασίου. Αυτό όμως είναι άσχετο με όποια απόδοση στα κοινά.
    - Μπάλα ξέρει;
    - Πολύ καλό παιδί...

    Δεύτερον, δεν είμαι σε θέση να κρίνω την Κίνηση. Λόγω γεωγραφικής απόστασης δεν έχω επαφή με το βάθος της καθημερινότητάς μας.

    Τρίτον, χαίρομαι που ο Καλλικράτης μας φέρνει όλους πιο κοντά. Διότι μέχρι τώρα η Αλίαρτος ήταν λίγη κίνηση μέχρι να πας Λιβαδειά και 2 φορές τον χρόνο απίστευτο τρέξιμο. Μία Εντός και μία Εκτός.

    Τώρα έχουμε να μοιραστούμε πράγματα. Και έχει φάση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Διάφορα